|
|
|
|
|
Apeldoornse Vierdaagse, derde wandeldag, donderdag 15 juli 2004 |
Rond half zeven verlieten we de start en sloegen meteen af het Orderbos in.
Het noordelijk deel van het Orderbos is al lang bebost. Vermoedelijk groeide hier eikehakhout. De rest van het gebied heeft eeuwenlang bestaan uit heide. De heide en het hakhout waren in gebruik bij de boeren van de buurtschap Orden en Brink, dat nu opgenomen is in een wijk van Apeldoorn. Ten behoeve van de Ordermolen werd de Orderbeek gegraven. De sprengkop van deze beek ligt in het Orderbos. Het heldere water van de spreng is nu in gebruik bij een wasserij. Tegen het einde van de 19de eeuw, toen de heide geen economisch nut meer had, is men deze gaan bebossen. Er werd voornamelijk naaldhout aangeplant, ten behoeve van de kolenmijnen.
Het was deze ochtend zwaar bewolkt en daardoor was het af en toe behoorlijk donker in het bos. We hoorden een keer een vrouwenstem zeggen dat het behoorlijk donker was, waarop ik zei: "U bent toch niet bang? Ze antwoordde: "eigenlijk wel een beetje, maar met zoveel mensen om me heen niet". Op 5,6 km was aan het Asselsepad de eerste verzorgingspost
Op 7,2 km was de splitsing met de 20 km. Vlak voordat we de spoorlijn Apeldoorn-Amersfoort zouden oversteken, werd Coos door een wandelaarster aangesproken met de mededeling dat zij een foto had waarop Coos stond. Meer informatie hierover staat in het verslag van de tweede dag. Op 7,8 km was de splitsing met de 30 km. We staken de A1-snelweg over.
Op 9,3 km was de splitsing met de 50 km. Dit was tevens ook weer de samenkomst met de 50 km. We hoorden van één van de twee pijlers, die daar bij de rustpost zaten, dat Jezus meedeed. Dit kwam ons heel vreemd voor. Maar vlak daarop kwam een wandelaar aangelopen met lang haar. En hij had het uiterlijk zoals Jezus vaak wordt geportretteerd.
Verderop voerde ons pad door een heel diep gat, het Napoleonsgat of paardengat genaamd. We liepen nu naar de Hoog Buurlose Heide. Vanaf de Willem Wensinkbank hadden we een prachtig vergezicht over de heide. Willem Wensink was boswachter van 1956-1987. De bank ligt op een hoogte van 82 meter boven NAP.
Daarna dwaalden we lange tijd over de uitgestrekte Hoog Buurlose Heide. Vlak voordat we de heide zouden verlaten zagen we een kudde schapen met schaapsherder. Daarbij waren ook nog twee honden.
Bij een gebouw van voormalig Radio Kootwijk stond een bord dat Staatsbosbeheer het desbetreffende gebouw beschikbaar had gesteld voor een schaapskudde. Op 16,6 km was een rustpost in gebouw C van de wandelvereniging EAWC (Eerste Apeldoornse Wandel Club) Wandellust. Na een bosgebied liepen we naar de "zandwoestijn", zoals het gebied rond Kootwijk wel werd genoemd.
Maar eerst was op 19,4 km nog de samenkomst met de 30 km. Even voor een controlepost waren twee keer achter elkaar, over de volle breedte van de zandweg zandheuvels opgericht. En bovenop de twee steile zandheuvels was een pijl r.d. geplaatst. De meeste wandelaars liepen hier omheen. Toen wij er overheen liepen zagen we toch enige voetsporen in het zand, waaruit moge blijken dat meerdere wandelaars voor ons hier ook overheen waren gelopen. Bij de tweede steile zandheuvel zagen we wel minder voetstappen.
Op 23,9 km was een rustpost op landgoed Kerkendel te Kootwijk. We volgden ruim een km de asfaltweg alvorens we weer verder door de bossen mochten en/of konden lopen. We staken de weg van Kootwijk naar Assel over en volgden een fraai pad over de heide.
Op 28,8 km was een rustpost bij Halte Assel.
Halte Assel ligt aan de spoorlijn Amsterdam-Zutphen. Het station werd op 15 mei 1876 geopend. Op 15 mei 1935 werd het gesloten en heropend op 1 maart 1943. Daarna weer gesloten op 17 september 1944.
Nu volgde een lang asfaltpad langs de Pomphulweg met fraaie uitzichten op de Asselse Heide. Bij Pomphul betraden we het plaatsje Hoog Soeren en daar lag ook fraai een verzorgingspost van de OLAT. We lieten ons de soep weer goed smaken.
Op 33,1 km was nog een officiële rust bij Pannenkoekenhuis "Berg en Dal" te Hoog Soeren. De laatste wagenrust was op 37,0 km aan het Asselsepad. Na nog de zogenaamde Germanenkuil werd de finish bereikt rond 15.30 uur. De dagafstand bedroeg deze dag 40,2 km. Het IVV-nummer was 10903.
|
Henri Floor & Coos Verburg |