Op zaterdag 22 november 2003 organiseerde WS78 een wandeltocht van 40 km vanuit
Delft. De start was vanuit buurthuis De Wending.
Na de start liepen we naar en onder de spoorlijn door naar het centrum van
Delft. We liepen langs een aantal grachten en kwamen langs het voormalig Sint
Barbara-klooster, later weeshuis en nu sociëteit van de Katholieke Studenten
Vereniging Sanctus Vergilius. Verder kwamen we langs het Armentarium, nu in
gebruik als legermuseum. Daarna kwamen we in de wijk van de Technische
Universiteit. Rondom het Mijnbouwplein liggen eerst de oude
Universiteitsgebouwen, gevolgd door moderne nieuwbouw. Hier bevinden zich onder
andere de gebouwen van Industrieel Ontwerpen, Werktuigbouw, Maritieme Techniek,
Elektrotechniek, Civiele Techniek, Bouwkunde en de studentenwoningen en
sportcomplexen van de Technische Universiteit.
Een groot deel van deze wandeling voerde door de natuurgebieden van Midden-
Delfland.
Midden-Delfland is het laatste nog open weide gebied in de zuidwestelijke
Randstad. Een groene oase tussen Delft, de Waterwegsteden en de kassen van het
Westland. Een open ruimte van zo’n 6600 hectare. Het is een waardevol,
authentiek weidegebied met weidse uitzichten, rust en stilte, temidden van de
verstedelijking. Hier is nog het steeds meer verdwijnende Hollandse landschap te
vinden met z’n polderweggetjes en karakteristieke boerderijen.
Veel planten en dieren zijn voor hun bestaan afhankelijk van zo’n landschap met
sloten en fraaie slootkanten. Het gebied vormt een belangrijke schakel in de
schaarse natuurwaarden van de Randstad en behoort voor een belangrijk deel tot
het Zuid-Hollandse natuurontwikkelingsproject ‘de Groenblauwe Slinger’.
De boeren geven aan dit gebied de elementen die het zo waardevol maakt:
boerderijen met hun erven, erfbeplantingen, opstallen en andere landschappelijke
trekken. De veranderingen in de veehouderij brengen deze karakteristieke
aspecten soms in gevaar, er moet immers economisch verantwoord geboerd kunnen
worden. Voor het behoud van de agrarische functie is een toekomstperspectief
voor jonge boeren noodzakelijk. Nieuwe ontwikkelingen, zoals biologische
bedrijfsvoering en het agrarisch natuurbeheer, dragen bij tot het blijvend
samengaan van natuur en cultuur.
Bij de Rivier de Schie aangekomen daalden we over een luchtig trapje af. Luchtig
omdat je door de treden de grond kon zien en we hoorden wandelaars zeggen dat je
hier geen hoogtevrees moest hebben. We zagen een paar roeiers op de Schie.
Daarbij moesten we oppassen voor hun coach die op de fiets meereed over "ons"
(asfalt)pad.
Daarna doorkruisten we het Abtswoudse Bos. Hier staken we enige malen een brug
over.
De rand van Schiedam werd bereikt en even later de soeppost. Toch lag deze
soeppost in het buitengebied. In een schuur bij een karakteristieke boerderij
was deze post ingericht. We hadden nu 10 km afgelegd. Het was al gaan regenen en
we zagen in een paar schuren, waarvan de deuren open stonden, wandelaars hun
warme soep opeten. Enkelen stonden tegen de hooiberg aan, waar het onder het
afdak ook droog was.
Na de soeppost werd het geprojecteerde traject van de A4 bereikt. Nu was dit nog
een mooie grasvlakte waar door de parkoersbouwer optimaal gebruik van werd
gemaakt door het parkoers hierover te laten lopen. Daarna volgden we een graspad
over een groenstrook tussen woonflats door. Daarop werd winkelcentrum De Loper
te Vlaardingen bereikt. We staken de brug over de Vlaardingervaart over en
kwamen zo in de Broekpolder.
De Broekpolder was een open weidegebied, maar werd bestemd voor woningbouw. Na
ophoging met havenslib (vijf meter hoger dan de omgeving) was het bouwrijp. De
woonwijk is er nooit gekomen en de Broekpolder werd een uniek natuurgebied.
Na dit bos- en weidegebied kwamen we door de Vlietlanden, één van de weinige
laagveengebieden in het land en door de Aalkeetbuitenpolder, een aan de natuur
terug gegeven polderland met vele weidevogels. Via de Foppenpolder en
Middelvliet liepen we naar de rust bij voetbalclub Van der Lely in Maassluis.
Het was hier erg druk. Er waren geen zitplaatsen meer. Voor degene die er van
houden stond de muzieklekker hard aan.
Na de grote rust vervolgden we ons pad. Het weer hield zich, na de regen in de
ochtend, goed met wat zonnige perioden. We verlieten Maassluis weer en staken de
Boonervliet over. Nu liepen we een tijdlang langs een groot meer. Daarbij liepen
we vrij dicht langs de spoorlijn Rotterdam – Hoek van Holland. Na een boerderij
stond bij een boom een informatiebordje ter gelegenheid waarvan deze boom
geplaatst was.
We zetten weer koers naar Vlaardingen. Voor restaurant Krabbeplas liepen we over
een grasveld naar een parkeerplaats.
We staken de A20-snelweg over en liepen toen opnieuw de Broekpolder in. Er
volgde een parkoerswijziging. Daardoor werd een stukje bos niet bezocht.
Op 30 km was de koffiepost bij kanovereniging Natsec te Vlaardingen aan de
Watersportweg. Nu zetten we koers naar de Vlaardingervaart. Hierlangs liep een
smal pad naar Schipluiden. Het parkoers werd nu beduidend mooier en rustiger. Op
dit ongeveer 5 km lange pad kwamen we langs het gemaal Holierhoekse- en
Zouteveense Polder, genoemd naar de gelijknamige polders. Ook de “hof-fotograaf”
liep langs en we werden voor de tweede keer deze dag op de foto gezet.
Via de Korpershoek bereikten we de kade langs de Gaag, met zijn bruggen en mooie
dorpsgezichten op het centrum van Schipluiden. We maakten hier in Schipluiden
wel 6 foto’s, zo mooi was het. Het was hier nu ook vrij rustig. Van een andere
wandelaar hoorden wij, dat toen hij hier twee uur tevoren was, het verkeer in
Schipluiden helemaal vast zat vanwege het bezoek van sinterklaas.
Buiten Schipluiden, maar nog voor het viaduct over de A4-snelweg was nog de
fruitpost bij een Hoveniersbedrijf. De plaats heette hier Den Hoorn en we hadden
nu bijna 38 km afgelegd. We staken de A4-snelweg over, parallel aan het nieuwe
Gaag-aquaduct.
We doorkruisten vervolgens nog het centrum vanDen Hoorn en na 41,255 km werd de
finish bereikt. Het IVV-nummer was 16943.