Het Pieterpad voor u opgetekend door Henri Floor

datum	zondag 7 september 2003
traject	Susteren NS - Nieuwstadt - Limbricht - Sittard - Windraak - Puth- Spaubeek NS
afstand	20½ km, totaal afgelegde afstand 458 km, gemiddeld 29 km.
weer	zwaar bewolkt, temperatuur 21°

De andere twee mensen die in het overnachtingadres overnachtten bleken geen echtpaar te zijn, maar broer en zus. Ze woonden respectievelijk in Soest en Amersfoort. We bleven bijna te lang tafelen, maar na drie kwartier maakten we ons toch klaar voor vertrek. Met de auto reden we naar NS Susteren. Hier begonnen we aan het traject Susteren-Spaubeek. Het eerste stuk liepen we langs de spoorlijn. Bij een brug over de Vloedgraaf zagen we wat bewegen. Het bleek één van de vier Konik-paarden te zijn, die wij zagen en hier graasden. Zij zorgden rondom de beek voor extensieve beweiding. Op een inforamatiebordje lazen we de volgende tekst:
V l o e d g r a a f
Herinrichting
In 1992 heeft het waterschap de rechter Vloedgraaf de vrije loop gegeven. Aan weerszijden van de kronkelende beek liggen ruime oevers, waar de natuur zich spontaan ontwikkeld. Deze stroken dienen om hoge waterstanden zonder problemen te verwerken. Natuurlijke beekprocessen als erosie en sedimentatie vinden hier plaats
Natuurlijke begrazing
Het terrein wordt extensief begraasd door Konikpaarden. Zo ontstaat op den duur een gevarieerd patroon van bloemrijke graslanden en ruigten struweel en bos. De Koniks stammen af van de Tarpan, het Europese wilde paard. Het zijn geharde dieren die het hele jaar in dit terrein aanwezig zijn.
Planten en dieren.
Veel wilde planten, waaronder bijzondere soorten zoals sleutelbloem en het duizend gulden kruid hebben zich gevestigd. De afwisselende en struktuurrijke begroeiing trekt veel dieren aan, zoals vlinder- en libellensoorten, ijsvogel en roodborsttapuit.
Opnieuw liepen we op korte afstand langs de spoorlijn. We bereikten Nieuwstadt, maar beroerden niet het centrum. We staken de N295 over en volgden de Limbrichterweg naar Limbricht. In het Limbrichterbos kwamen ons 6 Pieterpadters tegemoet, 6 dames. We passeerden een bordje waarop stond: "Gevaarlijk, schietterrein, indien rode vlag geplaatst. Gelukkig was de rode vlag niet geplaatst. In het Pieterpadboekje stond op deze plaats geen omleidingroute aangegeven. Bij het naderen van Limbricht kwamen we eerst langs sportvelden.

Vervolgens kwamen we langs een concours hipique en daarna bij kasteel Limbricht (foto's 66 t/m 69). De poort van het kasteel stond uitnodigend open. We zagen een deur openstaan en wilden daar koffiedrinken. Twee dames liepen daarop naar buiten, met de mededeling dat ze pas om 12 uur opengingen. We maakten hier een paar foto's van het kasteel. Naast het kasteel stond ook nog een kerk, maar deze was gesloten. We vervolgden ons pad enige meters en kwamen toen uit op de Platz. Hier is het oude centrum van Limbricht. We dronken koffie in café Salden. Hier werd vroeger uitgebaat door de gezusters "Salden", vandaar de naam van het café. Het café dateerde van 1879. Buiten Limbricht hadden we een rust op een hangcentrum van jongeren. Het zag er uitgeleefd uit met wat verbrandingen. Maar we konden er op een bankje zitten. Even later kwamen hier twee mensen aangelopen, ieder met twee stokken. Eén van de twee zag mijn stokken staan. Zij vroegen of wij wel meerdere mensen met stokken hadden zien lopen. Na deze lunchpauze liepen we verder en bereikten spoedig Sittard.
Limbricht - kasteel

Bij het NS-station haalden we een boekje van de NS-wandelroute vanuit Sittard. Het bleek precies onze volgende 12 km van het Pieterpad te zijn. We betraden het centrum van Sittard. Dit was heel mooi en we hadden niet verwacht dat het hier zo gezellig was op de markt ( foto 70 en foto 71). Terwijl ik de Pieterpad beschrijving hanteerde, las Coos de parkoersbeschrijving van de NS-wandeltocht Wanenberg. Door winkelstraten bereikten we de markt. Hier stonden voor elk café tientallen stoelen, die voor een derde bezet waren. Even voorbij de markt verlieten we voor enige honderden meters het officiële Pieterpad parkoers en volgden de aangegeven variant van de NS wandeling Wanenberg.
Limbricht - biermerk

We liepen de Pullestraat in en volgden daarna even de oude stadswal van Sittard. Deze is fraai omzoomd met bomen. Via fort Sanderbout bereikten we weer de officiële route. Ons pad steeg en aan onze linkerhand zagen we zes van De Zeven Voetvallen. Voetvallen zijn kapelletjes met afbeeldingen van de kruisiging van Jezus Christus. Vervolgens bereikten we de St. Rosakapel, gebouwd in 1675 ( foto 72). Voor de ingang zat een traliewerk. Hier konden we wel doorheen kijken. We lazen onder andere waar we een eventuele gift konden deponeren. Nu werd onze rust allengs verstoord vanwege een openluchtconcert. We zagen hier niets van, maar konden het des temeer horen. De geluiden kwamen uit de richting van Munstergeleen. We kregen een fraai uitzicht op het plaatsje Doenrade en Duitsland, want we zaten hier maar 250 meter van de grens. Na een hoogste punt van 95 meter daalde ons pad en kwamen langs een groot gebouw van de Paulus Stichting. In een tuin van de Paulus Stichting stonden 6 bankjes, waarvan wij er één benutten. Verderop bereikten we Windraak op de Waneberg.
Vlak voordat we Windraak betraden stond voor een huis, met huisnummer 4 van de familie Van Beek een bankje ( foto 73) met de tekst boven de bank: "

Pieterpadders en zo meer
Als uw tong droog voelt als leer
En blaren kwellen al te zeer
Vindt dan uw krachten weer

Daarnaast stond een waterput ( foto 74) met een drukknop. Boven deze waterput stond de tekst:

Miraculeuze Windraker Heilbron
Geneeskrachtig water tegen
A. dorst
B. platvoeten
C. andere kwalen, zoals
stuipen,
bedwateren,
zadelpijn,
schurft en dergelijke

En rechts van de waterpomp stond de tekst:

"Eerst kiezen, dan zacht indrukken en vervolgens los laten"

Het bleek echter dat de waterpomp alleen werrkte als je de knop stevig indrukte. In Windraak haalden we bij een Esso benzinepompstation een stempeltje voor onze zelfgemaakte stempelkaart. In het centrumpje van Windraak liepen we langs een vakwerkhuis ( foto 75). Nadat we Windraak verlieten, was ons pad gedeeltelijk in beslag genomen door een wielerronde. Bij verkeersbegeleiders konden we oversteken. We moesten langs de kant van de weg/pad achter een rood/wit lint lopen. We daalden de Wanenberg af over trapjes en kwamen bij een heemtuin. We maakten een korte wandeling door de heemtuin. Foto 76 geeft een vergezicht op Geleen.
Een eind verderop sloegen we bij een kapelletje even voor Puth af. Hier keerde een wandelaar, die ons net gepasseerd was, en de NS-wandelroute liep, om. Hij ging op een bankje zitten met de mededeling dat het tijd was voor zijn lunch. Het was rond 14.00 uur. We doorkruisten Puth en zetten nu koers naar kasteel Terborgh, tegenover Huize Schrune. Een kwartier later bereikten we Spaubeek. We bleken onze aankomst verkeerd gepland te hebben. We zagen om 15.35 uur te uurtrein van 15.33 uur vertrekken. Daarop liepen we naar het centrum van Spaubeek en dronken koffie in een cafetaria.
Opeens bedacht Coos, dat in het boekje van de NS dagwandeltocht nog een verwijzing stond naar de gerestaureerde Anna Kapel ( foto 77). Deze lag op ruim 5 minuten lopen van het NS-station in Spaubeek. Bij aankomst in de kapel troffen we een dame van 89 jaar. Zij woonde vlakbij de kapel en verzorgde al 75 jaar poetswerk in de kapel. De volgende dag zou ze met een reisgezelschap naar Lourdes gaan. Terug op NS Spaubeek aangekomen, zagen we de twee Pieterpad wandelaars van ons overnachtingadres en twee wandelaars die alleen de NS-route hadden gelopen en die we op station Sittard hadden gezien.

Henri Floor & Coos Verburg