|
|
|
|
|
Het Pieterpad |
| datum | zaterdag 30 augustus 2003 |
| traject | Varssel - Zelhem - Doetinchem - 2 km voor Hoog-Elten |
| afstand | 33½ km, totaal afgelegde afstand 269½ km, gemiddeld 34 km. |
| weer | bewolkt en wat regen, temperatuur 20° |
| overnachting- adres + prijs | A. Kraaijvanger, Rekkenveld 14, 6916 LN Tolkamer,
( 0316-541516, 2 x € 15 |
We hadden goed overnacht in Vorden. De heer en mevrouw des huizes waren beiden op toen wij ontbeten. Na het ontbijt reden we met de auto naar Varssel. Hier liep Coos haar traject verder. Ik reed door naar Doetinchem om ons trefpunt aldaar vast te stellen. Daarna was het alweer tijd om naar Zelhem te rijden. Daar deed ik wat boodschappen en trof Coos even verderop bij een bankje.
Doetinchem, het centrum van de Achterhoek, is ontstaan uit een leefgemeenschap "Villa Duttinghe" die op de plaats van de huidige Catharinakerk heeft gestaan. Villa Duttinge was een zogenaamde vroonhoeve, een grote boerderij met hof en bijgebouwen. Uit deze leefgemeenschap, nu hartje binnenstad, is Doetinchem uitgegroeid tot wat het nu is, de centrumgemeente van de Achterhoek.
Rond 1236 verwierf Doetinchem het stadsrecht en werd meerdere malen geteisterd door rampspoed als grote branden, overstromingen en oorlogsgeweld. In een van de grootste branden, veroorzaakt door een bakker die wat vlas wilde drogen, is nagenoeg de gehele binnenstad, inclusief het stadsarchief, in vlammen opgegaan. De geschiedenis van Doetinchem is dan ook deels opgetekend uit de herinneringen van de bewoners. De stad is binnen de muren en wallen in eivorm gebouwd
Doetinchem heeft 3 molens in haar gebied. In een van de molens, de Walmolen in de binnenstad, is de VVV gevestigd. Dankzij enkele Doetinchemmers die zich in de jaren zestig voor het behoud van de molens hebben ingezet kan men nu nog dagelijks genieten van dit fraaie culturele erfgoed. Elke dinsdag draaien vrijwillige molenaars de wieken en geven graag uitleg over de werking en historie.
Wellicht de grootste klap uit zijn geschiedenis kreeg de stad aan het einde van de Tweede Wereldoorlog. Op 19, 21 en 23 maart 1945 bombardeerden de geallieerden per abuis de binnenstad van Doetinchem. De bombardementen waren voor de Duitse grensplaatsen Isselburg en Anholt bedoeld. De vergelijkbare ligging van Doetinchem aan de Oude IJssel heeft deze verwarring veroorzaakt. De binnenstad is hierdoor voor het grootste deel verwoest. Hierdoor zien we nu een mix van oude en nieuwe architectuur, waarbij de laatste de absolute hoofdrol heeft. In het Stadsmuseum aan de Grutstraat krijgt u een prachtig beeld van de oude binnenstad van voor de oorlog in de vorm van een maquette.
Tussen Doetinchem en Varsseveld liggen de bossen van landgoed de Slangenburg. Dit uitgestrekte gebied (600 hectare) wordt beheerd door Staatsbosbeheer. De lanen, vijvers en grachten zijn in de 17e eeuw volgens een sterk geometrisch patroon aangelegd. Het kasteel de Slangenburg doet nu dienst als gastenverblijf voor de abdij van de Benedictijner monniken die tevens op het landgoed gevestigd zijn. Het geldt als een retraite-oord en is dan ook niet van binnen te bezichtigen.
De Slangeburgse bossen zijn opgenomen in het traject van het Pieterpad, een wandelpad van het Groningse Pierterburen tot aan de St. Pietersberg bij Maastricht.
Daarna reed ik via Doetinchem en Braamd naar een parkeerplaats bij de Hettenheuvel. Via Kilder, Beek en Stokkum reed ik richting Elten een doodlopende weg in. 350 meter voor de snelweg was een geschikt punt voor Coos om te stoppen. Daarna reed ik weer terug om Coos te treffen. Coos bleek hier in Doetinchem al bijna een kwartier te zijn op de afgesproken plek, vlak bij de fiets- en voetgangersbrug over de IJssel. Ik zette de auto op een grote parkeerplaats en nam de karnemelk en broodjes mee naar een bankje. Net toen we wilden beginnen, begon het te regenen. We namen de spullen op en liepen naar de auto en aten het in de auto op.
Daarna reed ik naar de eerder genoemde parkeerplaats bij Braamt. Hier begon ik met de voorbereiding voor de komende maandag. Dan willen we in Gennep overnachten en wil ik ook meelopen. Wel echter zonder rugzak. Via Kilder, waar ik nog wat boodschappen deed, reed ik naar het afgesproken punt voor Hoog-Elten. Op weg hier naar toe met de auto kreeg ik een vergezicht op het plaatsje Loerbeek ( foto 36). Toen ik op het afgesproken punt aankwam, kwam Coos ook net aangelopen. Hier vlakbij stond een wegwijzer met Pieterpad verwijzing ( foto 37). Daarna reden we naar ons overnachtingadres in Tolkamer. Hier werden we hartelijk ontvangen in een nieuwbouwwoning.
Henri Floor & Coos Verburg