Verrassende tocht vanuit een zeer bekend Maarn |
Op zaterdag 6 juli 2002 liepen wij de WS78 wandeltocht van zaterdag 15 maart 2003 vóór met het bestuur van WS78. Naast ondergetekenden liepen mee Betsy1, Betsy2, Albert, Cees, Erik, Gert, Piet en Willem. We hadden om 8 uur afgesproken. Na het koffiedrinken gingen we om 8.20 uur op stap. Na een paar asfaltwegen liepen we al over zandpaden. We liepen langs twee van de in totaal acht campings die Maarn rijk is. Dat waren de campings Eijckelenburg en Laag Kanje. Ook kwamen we langs het joods-buiten Eben-Haëzer. Door het toegangshek zagen we een groot standbeeld van een hert. We bereikten het Henschotermeer. Hier liepen we een stuk over het strand. Via een trimparkoers bereikten we bosgebied Binnenduinen Henschoten. Dit is een onderdeel van Landgoed Den Treek-Henschoten. Na natuurgebied Veenplas, met een fraai meertje, werd op 10 km de soeppost bereikt. Dit althans volgens de routebeschrijving, want bij het voorlopen zijn de verzorgingsposten niet bemenst. Henri Floor & Coos Verburg
We dwaalden verder over smalle bospaden. Bij het oversteken van een asfaltweg werd door anderen trajecten van de Amersfoortse
Tweedaagse herkend. We kwamen bij de eerste kleine zandvlakte met de naam Hazencasino. Hier hadden we onze eerste rustpost. Uit onze heuptasjes werd drank, besmeerde boterhammen of broodjes getoverd. Ook een enkel telefoontje werd gepleegd. Het gebied heette hier de Treekerduinen. Een tweede zandvlakte doemde op. Het heette hier Kelderbosch. Nu werd koers gezet naar heideveld Treekerpunt. Vanaf een heuvel hadden we een mooi uitzicht. Nu zetten we koers naar pannenkoekenrestaurant Bergzicht. We kwamen hier even na 11.30 uur langs en het restaurant was nog maar net open. Maar wij liepen door. We hadden hier de gemeente Leusden verlaten en dwaalden nu door de bossen van de gemeente Woudenberg in de richting van de piramide van Austerlitz. De piramide zelf zagen we niet, maar we kwamen wel langs het gelijknamige restaurant. Er was hier een kleine kermis en we konden hier in de botsautootjes zitten. We staken de verkeersweg van Woudenberg naar Zeist over. Nu werd allengs koersgezet naar Austerlitz. Hier was de grote rust op 20 km. Deze was gelegen in dorpshuis 't Trefpunt. We troffen het dat het dorpshuis open was, want er werd een jurering van honden gehouden.
wapen van Leusden
Na een welverdiende rust begaven we ons niet eerder op pad, nadat bij allen was vastgesteld dat men geen teek meer in arm of been had. In ons midden was iemand die een tekentang bij zich had en in totaal 15 teken bij deze en gene verwijderd had. Voorgesteld werd om landgoed Den Treek - Henschoten om te dopen in Den Teek - Henschoten. Langs een manege verlieten we Austerlitz weer. Opnieuw dwaalden we door bossen. Over smalle paadjes in de directe omgeving van het KNVB-centrum te Zeist werd heideveld Hoog Kanje bereikt. Even verder kwamen we langs een schaapskooi geleden op Groot-Heidestein. We zagen hier bekenden van de kinderkerk van onze wijkgemeente te Driebergen. Want we bevonden ons hier ook in de Gemeente Driebergen. Even verderop bereikten we een meertje in Klein Heidestein. Langs de overkant van het meer liepen we even later, waarbij we aan onze rechterzijde een heuvel hadden. Uit een tunnel liep een telefonerende jongeman, die door de telefoon meldde, dat hij samenliep met Evelien. Daarop wachtten we even om te zien hoe Evelien er uit zou zien. Even later verscheen ze in de tunnelopening. Ze was gekleed in een strakzittende zwarte leren broek met daarboven een wit bloesje. Op mijn vraag op zij Evelien was, werd bevestigend beantwoordt. We beklommen een heuvel, om deze even later weer af te dalen en door een andere tunnel vervolgden we ons pad. Na een greppel sloegen we af en even verderop liepen we over een opstakhek in een afgerasterd gebied van Groot Heidestein. Langs een sloot bereikten we een meertje in een groot heidegebied. Even later verlieten we dit gebied weer via een overstaphek. Nu bevonden we ons op landgoed Bornia. Via een klein meertje liepen we naar de boswachterij van Austerlitz. Na een begraafplaats werd op 30 km de koffiepost bereikt. Deze was echter ook niet ingericht als de soeppost. Enige honderden meters verderop hadden we bij een cafeetje een rustpost.
We verlieten Austerlitz weer. Nu bereikten we landgoed Noordhout. Eerst kwamen we langs een klein weiland in het bos. Verderop kwamen we langs een groot korenveld in de bossen. Bij Huize De Hoogt liepen we opnieuw langs een weiland in bosgebied. Na een pad met rododendrons bereikten we de verkeersweg van Maarn naar Amersfoort. Deze staken we over. Via de Peppelenk werd de fruitpost bereikt. Nu was er 37 km afgelegd. Als laatste kwamen we nog over een zandvlakte met de naam Koeheuvels. De totale afstand bedroeg 40,080 km.
Het was vrij aardig wandelweer geweest met een maximum temperatuur van 19°. Onderweg hadden we twee keer de paraplu gepakt. Maar deze was eigenlijk amper nodig. Er waren twee korte buitjes. Het geluid/lawaai dat de regendruppels op de bladeren veroorzaakten, deed veel erger vrezen.