Vorig verslag Volgend verslag Terug naar de homepage van Henri Floor Terug naar het overzicht van de vakantieverslagen

Europäischer Fernwanderweg E1


datum zaterdag 8 juni 2002
traject Frankfurt/Sachsenhausen - Neu Isenburg - Dreieichenhain
afstand 13 km
hoogten 123-176 meter
Topographische Karte(n)
1:25 000 Normalausgabe
5818 Frankfurt am Main Ost, 5918 Neu-Isenburg
wandeltijd 5 uur
weer aanvankelijk onbewolkt, later licht bewolkt.
temperatuur 23°
overnachtingadres Ristorante Pizzeria, Isola Magica, Hainer Chaussee 98, 63303 Dreieich, ( 06103-870410
Overnachtingprijs € 42

Isola Magica, Overnachtingsadres in Dreieichenhain Op ons overnachtingadres te Dreieichenhain was geen ontbijt zoals al eerder werd gemeld. Pal naast ons overnachtingadres was een bakker, waar we broodjes en limonade kochten. Daarna liepen we naar het station van Dreieichenhain. Met de trein reden we naar Dreieich-Buchschlag en vandaar naar Frankfurt Südbahnhof. Dit station lag in de wijk Sachsenhausen. Bij een Mac Donalds op het station Frankfurt Südbahnhof kochten we koffie en aten onze broodjes op, die we vanuit Nederland hadden meegenomen.
Rond 9.30 uur begaven we ons op pad. Onze rugzak was licht gevuld. Veel zaken hadden we op ons overnachtingadres achtergelaten, omdat we naar hetzelfde overnachtingadres toeliepen. Eerst zochten we het officiële startpunt van de wandeling op. Daar kwamen we spoedig aan. Het was geen drukke weg waarover we Frankfurt verlieten. We liepen langs de Henninger Brauerei. Verderop kwamen we ook nog langs een groot kerkhof. Uiteindelijk kwamen we bij een drukkere verkeersweg aan de rand van een bos. Bij een oversteekplaats, beveiligd met een stoplicht, staken we over. Even zochten we naar het juiste pad en markering. Na een klaphek bevonden we ons in het grote Stadtwald van Frankfurt. Het eerste stuk van de wandeling door het bos werd de rust verstoord door overvliegende vliegtuigen. Voordat we een snelweg (A3) overstaken, kwamen we nog langs een meertje. Na de snelweg misten we markeringen. Ik kreeg het idee dat het parkoers hier wel eens gewijzigd kon zijn. Het oude parkoers liep over een pad dan nu een breed ruiterpad was. Toen kreeg ik het idee dat de gemarkeerde route verderop over een verharde weg of fietspad zou lopen.
Daarop besloten we op goed geluk de oude route te volgen. We liepen hier langs de plaats Neu-Isenburg. Op dit traject maakte ik al voor de eerste keer kennis met de hier aanwezige muggen. Het pad was hier af en toe ook modderig. Bij een tunnel onder een snelweg (A661) voegde de gemarkeerde route zich weer met ons pad samen. We liepen onder een snelweg door en volgden verderop de snelweg nog een km. Daarna dwaalden we verder door bossen. Bij een piknikbank hadden we een lunch. Na het bos kregen we, even voor ons eindpunt voor die dag, open veld. Dat was van een golfterrein. Even voor zendmasten liepen we langs een bouwsel van 456 betonnen palen in de vorm van een piramide. Daarachter zagen we hoge torenflats van Frankfurt (foto 2). Na de zendmasten sloegen we af en daalden ons pad af naar Dreieichenhain.
In Dreieichenhain zagen we spoedig bekend terrein van onze verkenning van de vorige dag. We hadden uitzicht op de oude burcht met op de achtergrond een kerktoren (foto 3). Daarna liepen we door de romantische dorpsstraat met vele vakwerkhuizen (foto 4). Door een poort (foto 5) verlieten we deze mooie straat weer. Op het voor ons liggende pleintje stonden nu twee oude eikenbomen en een jonge eikenboom. Dit natuurlijk om de gedachte van 3 eiken levendig te houden in Dreieichenhain. Bij ons overnachtingadres (foto 6) aangekomen deden we eerst een dutje. We hadden de wekker (mobieltje) op 5 kwartier staan, maar daarna duurde het nog 3 kwartier voordat we opstonden. Ik bemerkte toen dat ik mijn kartonnetje met de ingetekende route van die dag buiten had laten liggen op de plaats waar ik een foto van ons overnachtingadres had gemaakt. Toen ik hier naar toe terugliep was het verdwenen. Naast het huis veegde een man de stoep voor een autogarage. Ik vertelde hem wat er gebeurd was en vroeg of hij het kartonnetje met de voor mij belangrijke info had zien liggen. Hij beloofde ons dat hij later zijn vrouw zou vragen of zij het had zien liggen. Als zij het nog had zou hij het bij ons overnachtingadres bezorgen. We liepen terug naar ons overnachtingadres en vertelden de eigenaar, dat er wat voor ons gebracht kon worden. Daarna liepen we nog wat in het centrum van Dreieichenhain rond alvorens warm te gaan eten in de Pizzeria. Toen we terugkwamen bij ons overnachtingadres was daar de voor ons zo belangrijke info toch afgeleverd.

Information über Dreieich

Henri Floor & Coos Verburg