2e dag van de 59e Ronde van Zuid-Limburg
Op zondag 26 mei verlieten we de start rond half negen. We liepen onder de N281 door, een 4-baansweg. Over graspaden liepen we langs Nieuw Eyckholt, een huis voor ouderen. Verderop kwamen we langs de Weltermolen en Hoeve De Dohme. De Dohme was vroeger één van de buitenverblijven van Karel De Grote. Daarna liepen we over de Putberg. Via de Hoeve Keverberg stegen we verder door naar het plaatsje Huls. Hier was de eerste rust in café P&P op 6,3 km. Hotel Bellevue was niet meer beschikbaar voor de wandelaars. Hier vandaan had je een fantastisch panorama met vergezichten tot in Duitsland en België. Mede omdat we ver achterin liepen, waren er wandelaars die vroegen of wij het 30 km parkoers volgden. Het officiële parkoers is 40 km, maar ouderen - 65plussers - mogen 30 km lopen. Wij liepen in ieder geval het 40 km parkoers.
Gulpdal
Het Heuvelland bestaat uit de gemeenten Gulpen, Simpelveld en Wittem. De gemeente Gulpen omvat de dorpen Gulpen, Reijmerstok en Wijlre. Ze heeft ca. 8.000 inwoners en bestrijkt een oppervlakte van 3.077 hectare. De gemeente Simpelveld telt ca 12.000 inwoners en bestaat uit de dorpen Simpelveld en Bocholtz en de gehuchten Huls, Molsberg, Bosschenhuizen en Baneheide. De totale oppervlakte bedraagt: 1640 ha. De gemeente Wittem bestaat uit de dorpen: Epen, Eys, Mechelen, Nijswiller, Slenaken, Wahlwiller, Partij-Wittem. Wittem heeft ca. 8000 inwoners en omvat een gebied van 4.250 ha waarvan 2.935 ha openbaar groen is.
We daalden af tot aan de rand van Simpelveld. Langs een zuiveringsinstallatie verlieten we deze plaats weer. En via een pad door een weiland kwamen we in Bulkemsbroek. Na een asfaltweg liepen we door een tunneltje onder een oude spoorweg door (het vroegere 'miljoenenlijntje'). Via veldwegen kwamen we vervolgens in Baneheide. In Nijswiller was een verzorgingspost op 12,9 km.
Aanleg van de 'Miljoenenlijn'
Op 23 Oktober 1853 wordt het baanvak Maastricht-Aken in gebruik genomen en is hiermee de oudste grensoverschrijdende spoorlijn van Nederland. Het traject loopt via Valkenburg, Schin op Geul, Wijlre, Eijs, Simpelveld en Bocholtz naar het Duitse Richterich en Aken.
Op 20 April 1896 wordt vervolgens het baanvak Sittard - Herzogenrath in gebruik genomen. Hiermee worden de gebrekkige verkeersverbindingen van deze regio met de rest van het land aanzienlijk verbeterd.
Jaren later, op 15 Juni 1934 wordt het baanvak van Schaesberg over Kerkrade-Centrum naar Simpelveld in gebruik genomen. Maar daar ging nog al wat aan vooraf. In 1919 wordt, na 12 jaar lobbyen en onder politieke druk van de Kerkraadse bestuurders, het fiat voor de start voor de aanleg van dit baanvak verkregen en een definitief akkoord gesloten. Het zou echter nog tot 1925 duren voor er met de werkzaamheden werd begonnen.
Ondanks de 12½ km lengte kostte de aanleg van dit traject ruim 12 miljoen gulden. Dit is ongeveer 1 miljoen gulden per kilometer, voor die tijd een enorm bedrag!! De lijn krijgt dan ook terecht de bijnaam "het Miljoenenlijntje". Er moesten tunnels, duikers en bruggen worden gebouwd. Door de ondergrondse mijnbouw dreigden voortdurend verzakkingen te ontstaan, hetgeen hoge eisen aan de constructies stelde. In totaal moesten er ook nog eens 3,5 miljoen kubieke meter grond worden verplaatst om de hoogteverschillen op te vangen. Bij het dal van de Anstelbeek werd een ophoging van 32 meter gerealiseerd! De ingrijpendste grondverplaatsing die ooit in Nederland had plaatsgevonden.
Op de splitsing met de 30 km kregen we een appel. De splitsing met de 30 km wordt niet gepromoot. Alleen in het wandelboekje met de parkoersbeschrijving wordt melding gemaakt van de mogelijkheid om 30 km te lopen voor ouderen. Het volgende dorpje op ons parkoers was Hilleshagen gevolgd door Melleschet. Daarna kregen we de hoogst gelegen RK kerk van Nederland in het vizier te Vijlen (198 meter boven N.A.P.). Daarna dwaalden we naar en door het Elzetterbos. Hier liepen we langs het Geologisch Monument Grindgroeve Elzetterbos. Uiteindelijk bereikten we op 20,0 km de grote rust bij restaurant en camping Rozenhof te Camerig.
Over de langslopende asfaltweg werd deze rust weer verlaten. Om even later de weg te verlaten en over veldwegen verder te lopen. Op een parkeerplaats zagen we 15 oude Citroëns van het type DS20 naast elkaar staan, allen ruim 30 jaar oud. Langs een mooi en smal pad langs de Geul liepen we via Terpoorten en westelijk van Bommerig en Hurpesch naar Mechelen. Hier verlieten we de paden over de weilanden en door de draaihekjes. We liepen opnieuw langs Hilleshagen, nu echter langs de westkant. Daarna werd koers gezet naar Wahlwiller. Op weg hier naartoe hoorden we het gefluit van een oude toeristische trein. We zagen de trein ook langzaam voortkruipen. Bij elke spoorwegovergang werd flink getoeterd.
Deze nostalgische Stoomtrein uit 1911 rijdt heen en weer tussen Schin op Geul en Kerkrade
In het centrum van Wahlwiller bezochten we de plaatselijke kerk. Deze kerk was het afgelopen jaar in het nieuws doordat hier kunstwerken hingen van de processiegang van Aad de Haas. De schilderijen waren zelfs door de paus lange tijd verboden, maar nu hingen ze weer in de kerk. Vanwege de aandacht in de pers is de kerk grotendeels gesloten voor het publiek. In een stalletje voor in de kerk konden de kunstwerken wel door middel van prentbriefkaarten gekocht worden. Hierop was duidelijk te zien dat de mensen hier als aparte wezens afgebeeld waren. Het leek wel wat op apen. Op 26,6 km was in een buitenwijk van Wahlwiller een verzorgingspost met gratis bouillon of citroen-thee.
Wahlwiller koestert zich in de schaduw van de beschermende heuvels. Midden in het dorp ligt een klein kerkje dat een ware kunstschat herbergt: de moderne wandschilderingen van Aad de Haas maken Wahlwiller tot een waar bedevaartsoord voor kunstliefhebbers. Ook in culinair opzicht is Wahlwiller een bestemming met allure door de restaurants van topniveau. Daarnaast heeft Wahlwiller ook wijngaarden.
Over veldwegen werd Overeys bereikt. Via Trintelen werd Vrouwenheide bereikt. Hier was nog een verzorgingspost op 32 km bij een molen. Het was hier fris, want het waaide hier flink. De lucht zag er donker uit en we kregen hier enige regendruppels te werken. Door het dreigende weer pakten wandelaars snel een poncho en een enkeling zijn paraplu. Het viel echter allemaal erg mee. Later hoorden we dat het in Gulpen flink geregend had. Langs de wijnhoeve van Ubachsberg werd koers gezet naar natuurgebied Kunderberg. Even voor Kunrade liepen we onder de A76 snelweg door. De afgelegde afstand bedroeg deze dag 39,1 km.
|