Drentse Wandel Vierdaagse 2002, 4e wandeldag, zondag 12 mei 2002

Toen we onze auto op de parkeerplaats hadden gezet, kwam één van de terreinbeheerders naar onze auto gelopen. Hij legde zijn handen op motorkap van de auto en zei: "alweer geen auto met een warme motor om mijn handen te warmen". Ik maakte de opmerking dat de weersvoorspelling luidde: "aanhoudende dooi". We startten deze dag vroeg voor ons doen, namelijk om 7.20 uur. Met een weide boog verlieten we de start, waardoor we na 20 minuten nog de startgelegenheid zagen liggen. We staken een kanaaltje over, de Odoornerzijtak, een zijtak van het Oranjekanaal. Op 5,6 km was in de kantine van camping De Fruithof te Klijndijk de eerste rustpost. We aten een kommetje soep op en dronken een kop koffie. Het was deze dag aan de frisse kant. Er was een maximumtemperatuur van 16° voorspeld.
We doorkruisten camping de Fruithof en betraden nu het Valtherbos, gelegen in boswachterij Emmen. We kwamen hier langs een heideveldje en een meertje. We staken een verkeersweg over, waarvan in de parkoersbeschrijving vermeld stond dat het een drukke weg was. Maar op een zondagochtend valt dat reuze mee. Opnieuw kwamen we in een bosgebied. Ditmaal met de naam Emmerschans. Hier liepen we langs het Haantjesduin, een bosgebied met duinen. Verderop kwamen we opnieuw langs een bosmeertje. Op 17,5 km was een verzorgingspost, nu gelegen in snackbar en eetcounter De Boslaan te Emmerschans. Coos zat hier al op mij te wachten met een kopje koffie. Even tevoren had ze aan een achteropkomende wandelaar gevraagd of ik al in aantocht was.
wapen van Emmen, waaronder Weerdinge valt

We dwaalden door een volgend bos naar Weerdinge. Daarbij kwamen we langs een fraaie molen. Hier in Weerdinge was op 23,8 km een rustpost in dorpshotel Swart. Hier trof ik nog een paar bekenden van de NHWB. Eén van hen zat in zijn 3e week dat hij (officieus) met pensioen was. Eerst was hij nog bezig om zijn resterende vakantiedagen op te maken. Het zonnetje was inmiddels doorgebroken en het begon al een aardige dag te worden.
Van Weerdinge dwaalden we naar Valthe en kwamen nog langs een paar hunebedden. Ook liepen we over de Weerdingerzandweg, een oude keienweg uit de middeleeuwen. Door het Hunzebos werd Odoorn bereikt. Hier was nog een fruitpost, die enige van de gehele tocht. We werden met muziek onthaald. Bij de finish konden we ons afmelden zonder te hoeven wachten. Voor de 20-km lopers was het problematisch. Hier stonden wel 100 wandelaars te wachten. Na het afmelden was het nog een gezoek waar we het stempeltje voor ons wandelboekje konden krijgen. Deze konden we bij de infobalie verkrijgen. De infobalie ging nu echter schuil achter de rij wachtende 20-km lopers.

Henri Floor & Coos Verburg