100 km Euraudax vanuit Budingen in België

Op vrijdag 11 mei 2001 organiseerde Euraudax een wandeltocht van 100 km vanuit Budingen (gemeente Zoutleeuw) in België. Budingen is gelegen in de vierhoek Diest, Hasselt, St. Truiden en Tienen. De start was 's-avonds om 22.00 uur. Er werden lussen gelopen van respectievelijk 30, 27, 23 en 20 km. Daardoor hadden we de meeste grote rusten in de startgelegenheid. De tocht werd in het eerste warme weekend van het jaar georganiseerd, waarbij de temperatuur tot boven de 25 graden steeg. Echte bossen heb je in dit gebied weliswaar niet. Maar regelmatig liepen we wel langs bomen en struiken. Het parkoers liep grotendeels over verharde wegen. Maar enkele keren liep we over grintwegen of grintpaden. En een enkele keer zelfs over een grasweg. Ook staken we een keer een omgeploegd land over. Een boer had een paar zandwegen maar gemakshalve mee-omgeploegd. De boer was trouwens net aan het eggen, en was dus gewaar van onze oversteek. Maar hij maakte geen commentaar. Bij de start waren 67 wandelaars gestart. Na 1 uur en een kwartier kwam er een invaller. Een Hollander had vertraging bij de heenreis ondervonden en werd met een auto van een organisatielid alsnog bij de groep gebracht. Er was ook één uitvaller, zodat we met 67 man finishten.
De eerste lus voerde naar Zoutleeuw. Hier was op 11 km de eerste wagenrust. Deze was gelegen in het centrum op het marktplein naast een grote kerk. Daarna was in het plaatsje Booienhoven de eerste grote rust van 20 minuten op 22 km. Daarna liepen we weer terug via buurtschap Ossenwegen naar Budingen. Hier was op 30 km de tweede grote rust van 25 minuten.
De tweede lus voerde in noord westelijke richting. Daarbij staken we diverse malen beekjes over zoals de Overbeek, de Walsbeek en de Velp. Op 39 km was de tweede wagenrust te Kortenaken. Via de plaats Geetbets werd de derde wagenrust bereikt en was in het plaatsje Rummen op 48 km. In Geetbeets liepen we nog langs de luxe friture waar we de vrijdagavond ervoor hadden warmgegeten. Na Rummen liepen we via het plaatsje Grazen weer terug naar Budingen. Hier was een grote rust op 57 km van 40 minuten. Hier kregen we een ontbijt. Dit bestond uit drie broodjes met beleg. De vermoeidheid zorgde ervoor dat de trek er nauwelijks was.
De derde lus voerde in zuid westelijke richting. Daarbij kruisten we verschillende keren de beken Grote en Kleine Gete. Ook kruisten we enige malen de Bieten-fietsroute en de IJzeren-fietsroute.
De Bietenroute is een fietstocht van 24 km tussen Tienen en Zoutleeuw. Tussen Tienen en Zoutleeuw reed vroeger een stoomtrein. Behalve het personenvervoer was één van de belangrijkste functies van deze stoomtreinen het vervoer van bieten naar de suikerfabriek in Tienen. Dat beeld is verdwenen en onder impuls van verschillende openbare instanties kwam er een veilig en rustig fietspad in de plaats.
De IJzerenweg is de naam van een fietspad dat Tienen, Zoutleeuw en Diest met mekaar verbindt. De naam verwijst naar de spoorwegbedding waarop het pad werd aangelegd. Meer dan een kwarteeuw is het geleden dat daar nog een trein voorbijpufte. Deze bedding maakte deel uit van de spoorlijnen Tienen-Diest-Mol en Tienen-Sint-Truiden-Tongeren, die in 1878 in gebruik werden genomen. Te Drieslinter was er een vertakking naar respectievelijk Diest en Sint-Truiden. In 1879 werd de spoorlijn te Sint-Truiden verlengd tot Tongeren. Tussen Tienen en Drieslinter deelden beide lijnen hetzelfde dubbelspoor. Daarna volgden ze elk hun eigen weg op enkelspoor.
Op 66 km was de vierde wagenrust te Neerlinter. Via het plaatsje Oplinter werd op 73 km de vierde grote rust te Drieslinter bereikt en duurde 20 minuten.
Het woord "Linter" is afgeleid van lindeboom en duidt de plaats aan waar lindebomen groeiden. Het voorvoegsel "Op" werd er waarschijnlijk later toegevoegd om het onderscheid te maken tussen Oplinter, Neerlinter, Boeslinter en, in het begin van de twintigste eeuw, Drieslinter. Opmerkelijk is wel dat alle Latijnse teksten met betrekking tot aannemingen, goedkeuringen of akten, vooral in verband met de abdij "Maagdendaal", steeds spreken van "Lintre". Op oude kaarten vinden we Linter terug.
Op 80 km hadden we weer een grote rust te Budingen. Deze duurde 50 minuten en hier hadden we een warme maaltijd.
Opnieuw liepen we naar Zoutleeuw, nu in de vierde lus. Hier was in café De Leeuwenaar op 88 km de zesde grote rust. Officieel duurde deze 20 minuten. Maar na 15 minuten werd meegedeeld dat we nog 20 minuten zouden rusten. In de laatste lus zou ons parkoers door natuurgebied Het Vinne lopen, maar dit gebied was afgezet vanwege de MKZ. We verlieten de grote rust opnieuw langs de grote kerk in het centrum van Zoutleeuw, waar we ook al waren geweest met de eerste wagenrust. De laatste wagenrust was op 94 km. Hier werd onder andere champagne geschonken. De Nederlander Cor Langenberg vierde hier het bereiken van zijn 10e gouden arend. De wagenrust lag hier onbeschut in de volle zon.
De finish werd bereikt om 17.40 uur. Er waren vijf wandelaars die hier een gouden arend behaalden. Allereerst was dat een Nederlander, die zijn eerste gouden adelaar behaalde. Hij kreeg een flesje sterke drank uitgereikt. Verder waren er 2 Belgen die een gouden arend behaalden. Verder was er de eerder genoemde Nederlander die zijn tiende gouden arend behaalde. En als klap op de vuurpijl was er de Belg Paul Herman die zijn 41e gouden arend behaalde. In Frankrijk is een man die 43 gouden arenden heeft.
Deze tocht werd voor een belangrijk deel bepaald door het wandeltempo van de baankapitein. En deze liep af en toe wel 6,5 of 6,8 km per uur. Voor Amsterdam-Leeuwardern lopers natuurlijk een fluitje van een cent. Maar wij hadden hier flink veel moeite mee. Mede omdat we dit niet hadden verwacht. Het parkoers was echter wel vrij vlak, maar de zwaarte werd ook mede veroorzaakt door de hitte. Tijdens de tocht besloten we al bij voorbaat om hier niet vaker te wandelen vanwege het hoge tempo. Maar bij de finish vernamen we dat de baankapitein dit jaar alleen nog een 50 km zou organiseren en er daarna mee zou stoppen. Na een rust van een uur reden we naar Kuringen, gemeente Hasselt. Hier hadden we een gastkamer gereserveerd. Deze was gesitueerd in landelijk gebied.

Henri Floor & Coos Verburg