Met Euraudax in Den Dolder

Op zaterdag 2 december 2000 organiseerde Euraudax een 25 km wandeltocht te Den Dolder in de provincie Utrecht. De start was vanuit Café De Egelantier, pal naast het station gelegen. Voor wandelaars die met het openbaar vervoer reizen een ideale startgelegenheid. De tocht voerde de eerste en de laatste km over verharde wegen. Onderweg liepen we ook nog wel een km verhard. Maar de overige ruim 20 km was geheel onverhard. Daarbij liepen we veelal over bos- en duinpaden.
Het eerste bos dat we doorkruisten was het Willem Arntzbos, eigendom van het Utrechts Landschap. Daarbij kwamen we onder ander langs een heideveldje. Daarna dwaalden we (het grootste deel van de tocht) door bossen en duingebeid van de gemeente Soest. We liepen ongeveer een kilometer over een stuwwalletje dat zo’n 10.000 jaar geleden door de natuur is "aangelegd”. Verschillende malen werd het pad zo smal dat we achter elkaar moesten lopen. Hoewel het wel de hele dag droog was gebleven, waren de paden af en toe vrij modderig. Talrijke keren deden we ons best om plassen te ontwijken.
Op 9,7 km was de eerste grote rust in de kantine van voetbalvereniging Op Hees te Soest. Met een consumptiebon van de organisatie konden we een kopje koffie of thee krijgen. Bij de ingang van de kantine werd ook nog een brok speculaas aangeboden. Na een rust van 23 minuten liepen we verder. Nu zetten we koers naar het Lange Duinen gebied. Hiernaar is deze tocht ook genoemd. Verschillende keren kregen we uitzichten op de zandvlaktes van de Lange Duinen. Maar wij liepen hoofdzakelijk om dit gebied heen. Een enkel mul zand-trajectje werd noodzakelijkerwijs wel overgestoken. Bij Soestduinen liepen we nog langs een Jeu de boulles baan.
Het Lange en Korte Duinen gebied is een aardkundig monument. Bij een aardkundig monument gaat het om een gebied of landschap waarin we de ontwikkeling van de aarde over soms wel tienduizenden jaren met eigen ogen kunnen zien. Het zand van De Lange en Korte Duinen is in de laatste ijstijd (meer dan 10.000 jaar geleden) door de wind afgezet. Vandaag de dag zorgt het stuivende zand van de Soester duinen voor een bijzonder stukje natuur. Een stukje natuur dat het waard is om te behouden. Vandaar de benoeming tot aardkundig monument. Stuivend zand heeft, in een dichtbevolkt gebied als Nederland, een speciale vorm van beheer nodig. De gemeente Soest - eigenaar van De Lange en Korte Duinen - heeft een kunstmatige zandwal aangelegd, die het zand tijdig afremt; zo stuift het niet naar de aangrenzende bebouwing. Ook verwijdert de gemeente regelmatig de vegetatie om te voorkomen dat De Lange en Korte Duinen dichtgroeien. De andere twee aardkundige monumenten zijn de Grebbeberg en een verzameling keien op een schiereilandje in een plas in een zandafgraving te Maarn.
Op 18,6 km werd de tweede grote rust bereikt. Deze was dezelfde als de eerste. En bij de ingang kregen we weer een brok speculaas aangeboden. En met het tweede consumptiebonnetje konden we weer koffie of thee krijgen. En na weer een rust van 23 minuten vertrokken we weer. Want bij een Euraudax wandeltocht wordt in een groep gelopen met een wandeltempo van ± 6 km per uur. In een vorig verslag over een Euraudax wandeltocht zijn we hier al nader op ingegaan. Over af en toe opnieuw smalle paden werd om 14.55 uur de finish bereikt. De totale officiële afstand bedroeg 24,135 km. Er waren 114 deelnemers. Na afloop kregen de wandelaars een plaatje voor in hun wandelboekje en een diploma.

Henri Floor & Coos Verburg