eerste dag Kempische wandeldagen 2000 tweede dag Kempische wandeldagen 2000 terug naar het overzicht van de Kempische Wandeldagen Terug naar het overzicht van driedaagsen en vierdaagsen op de homepage van Henri Floor Terug naar de homepage van Henri Floor 17e Kempische Wandeldagen van 4 t/m 6 augustus 2000

wandelaar met stok Kempische Wandeldagen Van 4 t/m 6 augustus 2000 werd voor de 17e keer de Kempische Wandeldagen georganiseerd vanuit Geldrop.
Op de 2e wandeldag van deze 3 daagse op zaterdag 5 augustus 2000 waren de eerste honderden meters dezelfde als de eerste dag. Aan de parkoersbeschrijving te zien was deze route door iemand anders uitgezet, want de parkoersomschrijving was duidelijk anders omschreven dan de eerste dag. Na de wijk Hulst volgden we de spoorlijn Eindhoven - Maastricht tot aan het Eindhovenskanaal. We liepen onder een spoorbrug door. Ook nu kwamen we door nieuwbouwwijken die nog niet op de fotokopieën van de meegenomen gedetailleerde topografische kaarten waren ingetekend. Hierdoor was het parkoers niet goed te volgen op deze kaarten. We liepen eerst naar en later om het gebied met de naam ZesGehuchten en om de Gijzenrooische Zegge.

Op 1 mei 1921 werd Zesgehuchten door Geldrop geannexeerd. Twee heel verschillende dorpen werden verenigd tot één gemeente. Het gemeentehuis van Zesgehuchten (tegenover de kerk) werd na de annexatie overbodig en het werd voor f 3000,- verkocht aan de heer Janus Geeven, die naast het gemeentehuis een café had. Zesgehuchten is, zoals de naam al zegt, de verzamelnaam van de zes gehuchten waaruit deze vroegere gemeente is opgebouwd. Maar welke zijn die gehuchten nu precies? En waar komen hun namen vandaan? Zesgehuchten hoorde bij de heerlijkheid Heeze, Leende en Zesgehuchten en bestond uit Gijzenrooi, Genoenhuis, Hulst, Hoog Geldrop, 't Hout en Riel. Papenvoort, dat bij de eerder genoemde Papenvoortsche Heide ligt, was een buurtschap van Hulst. Het gehucht Riel lag vroeger in een bosrijke omgeving. De naam komt van Rielle of Rietlo en "lo" betekent open plek in het bos. De naam 't Hout duidt eveneens op bos, terwijl het woord "rooi" in Gijzenrooi ons vertelt dat het bos van Gijsbrecht werd ontgonnen. Hulst dankt zijn naam aan een plant, die daar veel voorkwam. Hoog Geldrop duidt op een hoger gelegen plaats in het landschap.
Verschillende straatnamen verklappen iets over hoe het er in Zesgehuchten in vroeger tijd uit moet hebben gezien. Neem de Rielsedijk. Om vanuit het gehucht Riel bij de kerk te komen, moest men dwars over de Rielsche Heide, een gebied rijk aan vennen en moerassig bos. (Het enig overgebleven moerassige gebied is de Zegge.) Wie een beetje netjes voor meneer pastoor wilde verschijnen, nam het opgehoogde pad, later de Rielsedijk genoemd. Iets verder op lag (en ligt) Papenvoort, dat zijn naam ontleende aan de doorwaadbare plaats (voort) in de beek ter plaatse, waar de priesters (of papen) plachtten over te steken. Wie van de andere kant van de kerk kwam moest een goed voerman zijn, want daar moest men door een modderige landweg de Diepe Vaart. De bewoners van Hoog Geldrop zaten hoog en droog, vooral dankzij de afwatering van de Beekloop. De aanleg van de spoorlijn sneed Zesgehuchten in tweeën. Nog steeds is het spoor een barrière tussen Zesgehuchten en het centrum van Geldrop. Omdat er een oversteek over het Eindhovens kanaal gemaakt moest worden, werd de spoorlijn verhoogd aangelegd. Wilt u nog meer weten over ZesGehuchten, lees dan verder op internet http://home.wxs.nl/~bvzesgehuchten/geschied.htm

We staken de gemeentegrens van Eindhoven over en kwamen in een heide- en bosgebied. We staken de A67-snelweg over en kwamen nu in de uitgestrekte Groote Heide. Met een grote bocht liepen we om het kleine Huisven heen en we bereikten op 7,7 km de 1e verzorgingspost. De meeste wandelaars liepen hier (nog) voorbij en slechts een klein aantal nam hier een rust. Ondergetekenden behoorden tot de laatste groep. Veel 35 km lopers vinden een verzorgingspost op 8 km aan de vroege kant. We staken de A2-snelweg over en tevens de gemeentegrens van Waalre. Daarbij kwamen we op korte afstand langs de Aalsterhut. We liepen nu door een bosgebied met een wijde bocht om het Meeuwven heen en bereikten buurtschap Achtereind. Hier volgden we de Achtereindsestraat. Na een boerderij doken we weer een bos in. We bevonden ons hier vlak bij de gemeentegrens van Valkenswaard, maar staken deze niet over.
Op 14,7 km was de 2e verzorgingspost, pal aan de A2-snelweg. Hier sprak ik nog een Euraudax-wandelvriend die uit de omgeving van Bremen komt, ruim 4 uur rijden van Geldrop vandaan. Een eind verderop stonden een heleboel wandelaars stil, die niet wisten hoe ze verder moesten lopen. Weliswaar was het parkoers gepijld, maar de laatste km tot aan dit punt, waar de wandelaars stil stonden, waren pijlen weggehaald. En de controleur wist echter ook de juiste route niet meer. De paden in de omgeving waren aardig dichtgegroeid en soms stond het gras wel een meter hoog. Ik had weliswaar een fotokopie van een topografische kaart bij mij. Maar vanaf de laatste verzorgingspost had ik de route niet op de kaart gevolgd en wist dus niet precies waar we zaten. Na wat heen en weer lopen besloot ik naar de snelweg te lopen die hoorbaar was. Ik was er van overtuigd dat we de snelweg toch spoedig weer moesten oversteken. Bij de snelweg aangekomen volgden we deze en bij de eerste brug staken we de snelweg over. En we zagen weer markeringen. Via buurtschap Heezerenbosch bereikten we de samenvoeging met het 25 km parkoers. Op 23,7 km was de grote rust in Café De Gouden Leeuw te Heeze. Via kasteel Heeze verlieten we deze plaats weer. Door het Herbertusbos dwaalden we naar de rand van de Strabrechtse Heide.
De Strabrechtse heide is een natuurreservaat van ruim 1.500 hectare, liggend in de gemeenten Heeze, Geldrop, Mierlo, Someren en Maarheeze. Binnen Geldrop liggen 203 ha. van de heide. De Strabrechtse Heide ontleent haar naam aan het gehucht Strabrecht onder Heeze. “Stra” betekent ontginning aan de weg en Brecht (of Brink) betekent open plek in het bos.
Deze volgden we tot aan de gemeentegrens van Geldrop. Na een manege staken we de A67-snelweg weer over. Door bosgebied langs de oostkant van Geldrop bereikten we het centrum van Geldrop. Als laatste kwamen we nog door de kasteeltuin van Geldrop.
Het kasteel is in 1616 gebouwd en is gelegen in een prachtig park in het centrum van Geldrop. In het kasteel bevinden zich onder anderen: een expositieruimte en een oudheidkamer. In de oudheidkamer zijn historische voorwerpen, gevonden in de Geldropse grond, zoals gebruiksvoorwerpen en ambachtswerktuigen van de vroegere nijverheid en een groot aantal documenten en foto's van geschiedkundige en heemkundige betekenis samengebracht. In het kasteel zijn verder ondergebracht: de heemkundekring, de gilden en een permanente collectie schilderijen van Teun Gijsen . Naast een bezoek aan het kasteel is het ook zeker de moeite waard om een wandeling te maken door het kasteelpark en de kinderboerderij te bezoeken.

De totale afstand bedroeg deze dag 35,5 km.
naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg