derde dag van de Apeldoornse Vierdaagse 2000 Terug naar het overzicht van de Apeldoornse Vierdaagse Terug naar het overzicht van driedaagsen en vierdaagsen op de homepage van Henri Floor Terug naar de homepage van Henri Floor Apeldoornse Vierdaagse 2000, vierde wandeldag, vrijdag 14 juli 2000

medaille 50 km 47e Internationale Vierdaagse Wandeltochten te Apeldoorn, Holland van 11 - 14 juli 2000, georganiseerd door de Nederlandse Wandelsport Bond
4e wandeldag
Deze laatste wandeldag van de vierdaagse mochten we traditiegetrouw een half uur eerder starten en wel om 6 uur. Het begon bij de start alweer licht te regenen. In een buitenwijk van Apeldoorn kwamen we onder andere door de Methusalemweg. Over een helling door de bossen langs de A1-snelweg verlieten we het voormalige zelfstandige dorp Ugchelen. Over een pad tussen weilanden overgaand in bosgebied bereikten we een verzorgingswagen op 7,8 km. Daarna dwaalden door de prachtige bossen. Het ging heuveltje op en heuveltje af. Dan weer eens langs een vennetje of een paadje over een heideveld. Door de regenval waren vele paadjes modderig. Soms hadden spontaan vennetjes zich op de wandelwegen gevormd. Alras kwam de eerste splitsing. Hier ging de 20 km er af op 10,1 km. Nadat we langs een aantal rustgebieden voor het edelhert waren gelopen, was de splitsing met het 30 km op 12,4 km. We kregen nu enige heel lange bospaden voor onze kiezen voordat we de grote rust in vakantieoord Lierderholt bereikten.
Hier hadden we onze eerste grote rust op 17,5 km. Na een korte rust vervolgden we ons pad. De lus van de 50 km was “slechts” 7,2 km en voerde door het bosgebied Varenna. Vreemd was het dat in dit grote bosgebied het parkoers over ongeveer 400 meter zowel heen als terug hetzelfde verliep. Veel wandelaars gingen hierdoor twijfelen of ze misschien verkeerd liepen. Het aantal deelnemers op de 50 km dat met de routebeschrijving loopt is op één hand te tellen, dus bijna iedereen loopt hier op de pijlen. Jammer is het eigenlijk dat de parkoersbeschrijving zo moeilijk te volgen is. Je moet eigenlijk een expert zijn om de parkoersbeschrijving te kunnen volgen. De parkoersbeschrijving op zich is weliswaar redelijk. Maar het is voor veel wandelaars ondoenlijk om gedurende de gehele tocht de parkoersbeschrijving te volgen. Omdat op de aangebrachte pijlen de nummering van de parkoersbeschrijving ontbreekt, is de parkoersbeschrijving bijna niet meer te volgen als je aandacht even is afgeleid. Wij rekenen onszelf trouwens wel tot de voornoemde experts. Na de lus van het 50 km parkoers kwamen we weer in vakantieoord Lierderholt uit. Hier hadden we onze tweede grote rust op 25,7 km. Hier was ook weer de samenvoeging met het 40 km parkoers. Door het Schenkenshul met zijn heideveld en het Spelderholt bereikten we op 32,5 km het Dorpshuis te Hoenderloo. Onderweg hierheen was op 30,1 km de samenvoeging met het 30 km parkoers geweest.
Na opnieuw een niet al te lange rust spoedden we ons weer verder. We verlieten Hoenderloo langs het kerkje op de bult. Voor deze witte kerk stond een bord met de tekst “Gratis Stempel”. De service van deze kerk in Hoenderloo was al enige jaren oud en ze waren inmiddels aan hun vierde vernieuwde stempel toegekomen. Drie oudere stempels waren ook aanwezig, zodat we 4 stempeltjes in onze wandelboekjes lieten plaatsen. Verder lag op de tafel nog een blaadje over de kerk en nadere informatie over Hoenderloo. Zo zijn er in Hoenderloo twee witte kerkjes. Eén hervormde- en één gereformeerde kerk. Om nu onderscheid te maken tussen de twee kerken wordt het gereformeerde kerkje het witte kerkje genoemd. Het hervormde kerkje wordt de kerk op de bult genoemd. Na nog een blik binnen in de kerk geworpen te hebben, vervolgden we ons pad. Spoedig kwamen we weer over de inmiddels vertrouwde bos- en modderpaden. Op weg naar de volgende verzorgingswagen voerde het pad weer fraai door de bossen. Na een nieuwe regenbui verwerkt te hebben brak de zon even door. Nu ontvouwde zich een fraai schouwspel. De vele regenval had beekjes gevormd op de wandelpaden. Daarbij kon je zien wat voor schurende werking water op de onderliggende grond heeft. Vlak voordat we een heideveld zouden betreden was nog een steile helling met een trap. Boven gekomen konden we de verleiding van twee bankjes makkelijk weerstaan, omdat ze beiden bezet waren. We hadden nu een fraai uitzicht over de Leesterhei. We hoorden een man tegen zijn dochtertje zeggen: “hier moeten we even stilstaan en genieten van het mooie uitzicht”. Drie seconden later zei het dochtertje tegen haar vader: “Ik heb het gezien, kunnen we nu verder lopen”?
Op 40,6 km was de laatste verzorgingspost. Nu volgde verderop een fraai pad langs een spreng met glashelder stromend water. Nadat we onder de A1-snelweg waren doorgelopen, sloegen we dit keer links af. Voorgaande jaren sloegen we hier rechts af waardoor onder ander voor de 20 km lopers nog een grote rust kon worden aangeboden. Bij de Europaweg, een 4-baans weg, stond weliswaar een politieauto, maar de politie was niet meer actief aanwezig om de wandelaars een veilige "overtocht" te geven. Een paar km voor het einde was nog een limonadepost. Hier ontlaadde zich een stortbui. Met een paraplu onder een grote boom met veel bladeren konden we de schade grotendeels beperken. De dagafstand bedroeg 49,1 km. Voor mij was het de 17e keer dat ik de Apeldoornse 4-daagse liep en het 50 km parkoers liep ik voor de 15e keer. Coos deed voor de 11e keer mee.
Wetenswaardigheden over Apeldoorn en omgeving:
In 1913 werd in Apeldoorn een ‘arbeidersvoetbalclub’ opgericht met de naam: ‘Apeldoornse Geheel Onthouders Voetbal Vereniging’, AGOVV. Toen de idealen niet meer zo aanspraken, zat men met de naam in de maag. Een bestuurslid kwam op het idee een andere betekenis aan de afkorting te geven. Hij bedacht “Alleen Gestaag Oefenen Voert Verder’, Desnoods met alcohol!
Bijzondere bomen - Wat zijn bijzondere bomen: Apeldoorn is een gemeente met veel bomen. De gemeente beheert, buiten de bomen in bossen, meer dan 50.000 straat- en parkbomen. Daarnaast staan veel mooie bomen in tuinen. Onder deze bomen bevinden zich heel wat bijzondere exemplaren. Op de lijst van bijzondere bomen staan 5.000 bomen vermeld. Een boom staat op deze lijst als hij tenminste een leeftijd heeft van 50 jaar, gezond is en ruimtelijk belangrijk is, een monumentale waarde heeft of van ecologische betekenis is.
Hoe worden bijzondere bomen beschermd? De kapverordening is het belangrijkste instrument voor het behoud en de bescherming van bomen. De kapverordening verbiedt het ernstig beschadigen van bomen of het vellen zonder vergunning. Een aanvraag voor een vergunning voor het kappen van een bijzondere boom zal heel kritisch worden bekeken. Wanneer de gemeente van plan is een kapvergunning voor een bijzondere boom te geven, wordt dit voornemen gepubliceerd in de krant. Mensen die er niet mee eens zijn kunnen bezwaar maken tegen het voornemen. Pas daarna beslist het college van burgemeester en wethouders of de vergunning wel of niet verleend zal worden. Ook met behulp van het bestemmingsplan, landschapsbeleidsplannen en de monumentenlijst beschermt Apeldoorn haar bijzondere bomen.
De zorg voor bomen: bomen zijn een kostbaar bezit en vragen daarom extra aandacht, zorg en deskundigheid. Daarom stelde de gemeente Apeldoorn een brochure samen waarin meer wordt verteld over situaties waarin het voortbestaan van bomen in gevaar wordt gebracht: verharding rond een boom, kabels en leidingen, bouwwerkzaamheden, ondeskundig snoeien en verarming van de bodem. De brochure heet 'De zorg voor bomen' en is verkrijgbaar bij het Gemeentelijk Informatie Centrum.
De gemeente Apeldoorn wordt gevormd door de plaatsen Apeldoorn, Beekbergen, Hoenderloo, Hoog Soeren, een gedeelte van Klarenbeek, Radio Kootwijk, Lieren, Loenen, Nieuw Milligen, Oosterhuizen, Uddel, Wenum en Wiesel.
naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg