Vorig verslag van het Krijtlandpad Volgend verslag van het Krijtlandpad terug naar het overzicht van het Krijtlandpad Terug naar het overzicht van de LAW's, streek- en NWBpaden op de homepage van Henri Floor Terug naar de homepage van Henri Floor Het Krijtlandpad
datum zaterdag 30 oktober 1999
traject Camerig - Gulpen
afstand ± 30 km

man leest boek We liepen van ons hotelletje naar het busstation en reden vervolgens met de bus naar Epen. We waren de enigen die in de bus zaten en de buschauffeur vertelde over dassenburchten, waar we langs reden, bij Heyenrath en Eperheide. In Epen liepen we eerst even langs een supermarktje. Daarna was het ongeveer een halve km voordat we weer op het parkoers zaten.
Spoedig liepen we weer over veldwegen. We liepen om camping Rozenhof heen, bekend van de Ronde van Zuid-Limburg als rustplaats op de 2e dag. Spoedig bereikten we de Vijler bossen. Hier dwaalden we lange tijd door. Bij bosranden hadden we fraaie vergezichten. Maar het mooiste waren wel de mooie herfstkleuren. De zon was deze dag weliswaar minder fel, maar het werd wel iets warmer. In het plaatsje Wolfshuis stonden luxe huizen. Uiteindelijk bereikten we het 3 landenpunt op 322˝ meter hoogte.
De Viergrenzenweg vanuit Vaals naar de top herinnert aan het kortstondige bestaan van het ministaatje Neutraal Moresnet.
In 1815 wilde zowel Pruisen als de nieuwe Nederlandse koning Willem I het gebied ten zuiden van de Vaalserberg inlijven vanwege de aanwezigheid van strategische zinkaders in de bodem. Men kon het niet eens worden en daarom werd Moresnet neutraal gebied. Het ministaatje van enkele honderden hectaren lag als een vlaaipunt tegen de Duitse grens. Ook na 1830 bleef Moresnet bestaan. Het Duitstalige Moresnet werd in 1919 op verzoek van de inwoners bij het Belgische koninkrijk gevoegd.
Daarna kregen we uitzichten op Aken. Daarbij dwaalden we nog door Vaals. Na een bungalowpark volgden we een pad door een weiland dat af en toe vrij drassig was. In buurtschap Holset, dat onder Lemiers valt, hadden we nog een rust in een café. Verder dwaalden we naar Harles en onder Vijlen langs. Na het rustige buurtschap Melleschet bereikten we Nijswiller. Hier hadden we opnieuw een rust in een café.
Daarna voerde het pad over een hoogvlakte, onder Eys, met vele vergezichten. Bij Cartils kwamen we langs een gedenkteken van een verongelukt vliegtuig in de 2e wereldoorlog. Iets verderop, ook in Cartils, had een boer een stuk van het pad omgeploegd. Na het kasteel van Wittem volgden we nog een mooi laatste stukje naar Gulpen. Dit was opnieuw flink heuvelachtig en bestond uit een aantal trappetjespaden. Bij het busstation namen we de bus naar Maastricht.
naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg