Op zaterdag 3 april 1999 pakten we de route op bij Prins Hendrik. We liepen meteen de dijk op en volgden deze tot even na een molen. Hier verlieten we de dijk, maakten een foto van de molen en sloegen af naar buurtschap Oost.
Over een doodlopende weg liepen we naar het waardevolle natuurgebied het Waagejot. De brakke plas is ontstaan bij de aanleg van de rechte deltadijk in 1979. Het Texelpad voert hier over de binnengedijkte bochtige zeedijk. Het Waagejot is het meest vogelrijke binnendijkse water van Texel.
We kwamen bij een geel/rood gekleurd LAW bordje van het Texelpad met de vermelding dat we over particulier terrein kwamen. Over een straat met de naam Waagejot liepen we eerst naar buurtschap Zevenhuizen, gevolgd door het plaatsje Oosterend. We bezochten een kruidenierszaakje en kochten er melk en karnemelk om onze dorst te lessen. Oosterend is een fraai, oud schilderachtig plaatsje waar het een lust is om te lopen.
We verlieten Oosterend en bij de IJzeren kaap bereikten we de zeedijk weer. Aan de voet van de dijk stonden flink wat auto’s geparkeerd en we vroegen ons af waarom dat het geval was. Op de top van de dijk zagen we talrijke vissers. We volgden de grasdijk en even later kwamen we bij het mooie natuurgebied Zandkes Kleiput. We volgden hier de oude buitengedijkte dijk. Waar de oude en de nieuwe dijk weer bij elkaar kwamen, verlieten we de kust en zetten koers naar De Waal.
Dit plaatsje bereikten we over rustige landbouwwegen. De Waal is een klein plaatsje. De hoofdweg door het plaatsje is smal. Derhalve geldt er een snelheidbeperking van 30 km. We kwamen langs het hotel waar wij overnacht hadden. Een paar km verderop bereikten we de hoofdstad van Texel Den Burg.
Den Burg heeft een ringvormig stratenpatroon. Een vroeg-middeleeuws ringwalfort vormt daarvan de basis. In Den Burg liepen we langs De Stenen Plaats en de Vismarkt. Den Burg verlieten we over een leuk smal graspad tussen wallen, een soort holleweg.
Bij de Russische- en Oudeschildse- begraafplaatsen eindigde dit leuke pad. Op de Russische begraafplaats liggen 476 Georgiërs begraven, die tijdens de Russenoorlog in 1945 omkwamen.
We staken een asfaltweg over en bestegen de 15,0 meter hoge De Hoge Berg. Aan het begin van dit pad stond vermeld: “Dit pad is niet geschikt voor wandelaars”. Bovenop de top van de berg viel het uitzicht tegen. Het was bewolkt en het regende inmiddels licht. En dit terwijl het ’s-ochtends mooi weer was geweest. Toen we verder liepen kwamen we twee dames tegen, gehuld in regenkleding. Zij deden hun best om zo goed mogelijk langs de plassen op het wandelpad te lopen. We liepen hier vlak langs een nest met 11 eieren.
Verderop kwamen we langs de Weezenplaats. Bij de wezenputten haalden vroeger de Oostindeërvaarders drinkwater, per keer zo’n 100.000 liter water. Nu volgden we een aardig schelpenpad naar Oudeschild. Daarbij liepen we langs uitgestrekte weilanden, het Büttikofers Mieland, vogelrijk hooiland, vernoemd naar Dr. J. Büttikofer, oudvoorzitter van de Nederlandse Vereniging tot Bescherming van Vogels.
Zowel hier als ook eerder op de grasdijken hadden we vele schapen gezien met talloze jonge lammetjes. Toen we Oudeschild binnenliepen begon het harder te regenen. Met het oog op het feit dat we ook nu voor ons plezier liepen, besloten we de tocht hier af te breken. Het was deze dag een bijzondere dag voor ons. We waren namelijk 12½ jaar getrouwd. En dat was ook de reden dat we deze tocht nu liepen. In een café restaurant bestelden we een telekomtaxi (voor ƒ7,- per persoon). Hierdoor konden we met de boot van 16.05 uur Texel verlaten en reden verder met de auto naar huis. De laatste 11 km zouden we dan op de dag na rondje Texel de tocht willen afmaken. Afgelegde dagafstand 23,5 km.
|
Henri Floor & Coos Verburg
|