| datum |
dinsdag 14 april 1998
|
| traject |
Ede - Otterloo - Nat. Park De Hoge Veluwe - Hoenderloo
|
| afstand |
27+10 km
|
| wandeltijd |
6¼ uur
|
| weer |
aanvankelijk licht bewolkt. In de middag zwaar bewolkt en een paar lichte buitjes.
|
| temperatuur |
16°
|
| overnachtingadres |
Herberg de Boer'n Kinkel, Middenweg 7, 7351 BA Hoenderlo,
(
055-3781256
| Overnachtingprijs |
ƒ 70,00
|
|
Met de bus reden we van huis naar het station Driebergen-Zeist. Vandaar reden we met de trein naar NS-station Ede-Wageningen. Hier begonnen we aan het Gelrepad. Bij het kaartjesloket van station Ede-Wageningen haalden we het eerste stempeltje voor de zelfgemaakte stempelkaart.
We verlieten het station en liepen achter een kazerne langs. Daarop kwamen we in een bosgebied. We bleven eerst lange tijd, op afstand, langs een spoorlijn lopen. Door bosgebied "De Sysselt" bereikten we de rand van de Ginkelse Heide. Maar hier sloegen we af. Door een tunneltje onder een snelweg door liepen we aan de andere kant van de A12-snelweg verder. Nu liepen we door het Gemeentebosch van Ede en kwamen nog langs een grafheuvel. Opnieuw liepen we door een tunnel onder de A12-snelweg door. Nu liepen we 1700 meter langs de oostzijde van de Ginkelse Heide.
Voor een schaapskooi en voor een omrasterd gebied met enige honderden schapen sloegen we af . Bij een houtzagerij staken we de provinciale weg van Arnhem naar Ede over. Door de Ginkel, Hindekamp en langs het Kreelse zand kwamen we in het uitgestrekte gebied De Planken Wambuis.
Eerst kwamen we veel door bosgebied. Daarna voerde ons pad door open terrein. Op een gegeven moment zagen we 16 paarden los lopen. We kwamen bij uitspanning De Mossel, maar deze was gesloten.
Opnieuw liepen we, tot in Otterloo, vrijwel doorlopend door bossen, weliswaar over een geasfalteerd fietspad. We kwamen nog langs een sintelbaan en zagen hier enige jockeys hun rondjes draaien. In de rand van de bebouwde kom van Otterloo sloegen we af. Via het Tegelmuseum en de dorpskerk bereikten we het centrum van Otterloo. We hadden al een tijd uitgezien naar een rust met een kop koffie. Maar nu we de mogelijkheden ervoor hadden, vergaten we het helemaal. Bij temperaturen van rond de 6 graden was het niet zo aangenaam om in de openlucht te pauzeren. We deden het soms wel, maar dan niet veel langer dan 5 minuten.
Weldra bereikten we het Nationale Park De Hoge Veluwe. We volgden hier de witte paaltjes route. In Restaurant De Koperen Kop hadden we eindelijk een rust. Hier dronken we een kopje koffie. Daarna vervolgden we ons pad door de Hoge Veluwe. We volgden de route langs de witte paaltjes en kwamen daarbij langs een oude plaggenhut gelegen bij een paar zandduinen. Op een bankje hadden we nog een rust, aten en dronken nog wat. Een paar honderd meter voorbij de uitgang te Hoenderlo was ons overnachtingsadres Herberg de Boer'n Kinkel.
We kwamen hier rond drie uur in de middag aan. Dat was nog vrij vroeg en daarop besloten we nog een wandeling, zonder zware rugzak maar met heuptasje, in het Nationale Park De Hoge Veluwe te maken. We hadden een toegangskaart (dagkaart ad ƒ 7,00 per persoon). Als eerste liepen we naar het merkwaardige gebouw Jachtslot Sint Hubertus. We merkten dat we ons vochtgehalte niet goed hadden bijgehouden en in onze heuptasjes hadden we geen drinken bij ons. Daarop besloten we deze wandeling te beëindigen en zo snel mogelijk naar de uitgang te Hoenderloo te lopen. Daarbij verdwaalden we bijna, maar gelukkig bracht een bosarbeider ons weer op het goede spoor naar de uitgang.
Bij een supermarkt te Hoenderloo lesten we onze dorst. Deze supermarkt zullen we goed onthouden, want het is een mooi alternatief voor een druk cafeetje tijdens de Apeldoornse vierdaagse. Deze ligt echter wel een halve km van de route af. Daarna liepen we naar ons overnachtingsadres.
's-Avonds dineerden we in het restaurant. Als voorafje kregen we "het Hoenderloose hoedje". Dit bestaat uit vier ronde champignons gevuld met gebakken kaas. De wijn die we dronken kwam uit Californië en de wijnbouwer heette Sebastiani.
|
Henri Floor & Coos Verburg
|
