Vorig WS78 verslag Volgend WS78 verslag Terug naar de overzicht van alle WS78 wandeltochten Terug naar de homepage van Henri Floor De Tweede Kamer is niet alleen in Den Haag
Dit is het wapen van Rhenen.
Dit wapen is te vinden 
op de lokatie www.ngw.nl/indexgb.htm  
Deze site is mogelijk gemaakt door de 
Bank Nederlandse Gemeente te Den Haag Op zaterdag 8 november 1997 organiseerde WS78 een wandeltocht vanuit Rhenen. De start was vanuit Hof van Rhenen op ruim een km van het NS-station verwijderd. Na de start liepen we eerst naar de grote weg (N225) door Rhenen. Hier hadden we een mooi uitzicht op uiterwaarden en de rivier de Rijn.
We liepen veel door bossen
Daarna steeg ons pad en langs een voormalige watertoren, tegenwoordig een flatgebouw verlieten we de bebouwde kom van Rhenen. Bij een waterzuiveringsinstallatie betraden we de bossen van Rhenen. Deze dag zouden we veel door de bossen dwalen. We staken de weg van Rhenen naar Remmerden over en passeerden op korte afstand De Leemkuil, een klein meertje. Verderop liepen we langs een houten gebouwtje, dat het honk van de trainingen voor politiehonden van Rhenen is. We bleven alsmaar rechtdoor lopen totdat we bij de voormalige zandafgravingen van Veenendaal kwamen. Dit is het wapen van Veenendaal. 
Dit wapen is te vinden 
op de lokatie www.ngw.nl/indexgb.htm  
Deze site is mogelijk gemaakt door de 
Bank Nederlandse Gemeente te Den Haag Nu is dit gebied opnieuw beplant en voorzien van crossterreinen. Toen we hier op 9 februari 1991 langs liepen met een WS78 wandeltocht vanuit Veenendaal-West lagen hier nog talrijke zandheuvels en stonden er boeldozers. Langs de bosrand hadden we vergezichten op Veenendaal en later ook op torenflats van Wageningen. Daarna dwaalden we lange tijd door bosgebied Prattenburg. We kwamen op korte afstand langs kasteel Prattenburg. Aan het begin van de Cuneralaan was de eerste verzorgingspost. Hier kregen we champignonsoep. We verlieten de gemeente Rhenen en dwaalden nu lange tijd door bosgebied van de gemeente Amerongen. Als eerste liepen we langs natuurgebied Het Egelmeer. Dit is overwegend een heidegebied. Een laag gedeelte staat na langdurige regenval onder water en is dan een meertje. Maar nu lag het geheel droog. Daarna dwaalden we lange tijd over de flanken van de Amerongse berg. Enige malen volgden we trajekten van het 16 km lange pad, dat hier is uitgezet voor ATB’ers. We staken de Bergweg over, de doorgaande weg van Amerongen naar Overberg en kwamen daarna langs een hondenpension. Van verre hoorden we de honden al blaffen. Opnieuw staken we een gemeentegrens over. Ditmaal was dat van de gemeente Leersum. Leersum Uiletoren Bij De Ginkel kregen we nog een klein mul zandgebiedje voorgeschoteld. Daarop bereikten we de Utrechtse Baan, een lange zandweg met naastliggend asfaltfietspad. Deze weg is pas sinds kort afgesloten voor doorgaande auto’s.
De grote rust was in Leersum
We betraden een buitenwijk van Leersum bij De Uiletoren. Bovenop de toren staan op de vier hoekpunten een uilekop. Wij beklommen de toren. Maar bovenop was geen ver uitzicht, doordat de bomen er omheen veel hoger waren. We vervolgden onze weg en bereikten de doorgaande weg in Leersum (N225). Aan de overkant van deze doorgaande weg staat een mooi gebouw, dat een café is en De Tweede Kamer heet. Even verderop was in Dorpshuis Het Hof de grote rust. Daarna volgden wat buitenwijken van Leersum om daarna naar Slot Zuylenstein te lopen. Daar staken we de doorgaande weg van Leersum naar Amerongen over (N225) en dwaalden nu opnieuw door het Amerongse bos.
Monument opgericht door Gravinne Douarière van Athlone
Dit is het wapen van Amerongen. 
Dit wapen is te vinden 
op de lokatie www.ngw.nl/indexgb.htm  
Deze site is mogelijk gemaakt door de 
Bank Nederlandse Gemeente te Den Haag
We kwamen op korte afstand langs pannekoekrestaurant 't Berghuis; we liepen namelijk langs een stenen kolom, het herdenkingsmonument van de slag bij Waterloo. Dit monument was oorspronkelijk opgericht door Gravinne Douarière van Athlone. Ter nagedachtenis van de overwinning behaald over Bonaparte en de Fransche Armée door den Kroonprins van Oranje en de gecombineerde Armée en onder bevel van den hertog van Wellington en Prins Blücher te Quatre-Bras en in de velden van Waterloo, den 18 juni 1813. In 1846 werd dit monument hernieuwd ter verering van onze dierbare moeder A.E.C. Gravinne Douarière van Athlone door haar laatst overgebleven kinderen M.W. en C.R. Gravinnen van Reede Ginkel. In het 150ste herdenkingsjaar is door samenwerking van de inwoners van Amerongen dit monument heropgericht en door de erven Graaf G.J.G.C. van Aldenburg Bentinck aan de gemeente overgedragen op 3 augustus 1963. Ook nog in Amerongen was de koffiepost. We kwamen nog langs grafheuvels. Er loopt een 22 km lange Grafheuvelroete op de Utrechtse Heuvelrug. Deze loopt van de grens tussen Doorn en Leersum naar Remmerden. De grafheuvels dateren uit de Bronstijd (2100-800 jaar voor Christus). En bijna over de top van de 62,5 meter hoge Elsterberg zetten we weer koers naar Rhenen. Een paar km voor het einde was nog de fruitpost. Vlak voor het eindpunt zagen we nog de fraai verlichte Cuneratoren.
Met 11.000 maagden ter bedevaart
De 85m hoge Cunera toren werd gebouwd van 11 mei 1492 tot 28 mei 1531 in laatgotische stijl. De Cunera-Story herinnert aan Cunera, een lieftallige Schotse prinses, die met 11.000 maagden ter bedevaart naar Rome trok onder leiding van haar vriendin de Heilige Ursula. Op de terugweg werden allen bij Keulen door de Hunnen vermoord, op Cunera na. Zij werd gered door de Frankische 'koning' Haymo, die haar meenam naar zijn hoeve bij Rhenen (vermoedelijk in de Prattenburgse bossen), waar zij door haar goedheid zeer geliefd werd bij de bevolking. Maar Haymo's vrouw ontstak in giftige jaloezie, wurgde Cunera met een halsdoek en begroef haar in een stal. De paarden wilden 's avonds de stal niet meer in en er verscheen een teken van twee gekruiste fakkels boven de plaats waar zij begraven was. Zo werd het lichaam gevonden en plechtig herbegraven op de Cuneraheuvel, die door een kapel werd gekroond. Al gauw deden verhalen de ronde, dat aanraking van de bij het altaar hangende halsdoek genezing bracht. Pelgrims stroomden toe uit het hele land en er kwam zoveel geld binnen, dat een kerk kon worden gebouwd met een fantastisch mooie toren ter herinnering aan de als een heilige vereerder Cunera. Rond half zes bereikten we na acht uur lopen moe, maar voldaan de finish. Het was een mooie maar pittige bostocht geworden. Alleen het eerste half uur had het wat geregend. Voor de rest was het droog gebleven. Voor de derde achtereenvolgende keer waren er rond de 340 deelnemers.
naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg