
We hadden goed geslapen. Na het ontbijt deden we alsnog de korte broek aan. We
deden weer inkopen en begaven ons daarna op pad . Langs het
kasteel en het zwembad verlieten we het centrum van Waidhofen an der Ybbs.
Nu
liepen we langs de rechteroever van de Ybbs over een weg die weinig gebruikt
werd. Het eerste gedeelte van de weg werd niet gebruikt omdat de weg was
afgesloten voor doorgaand verkeer wegens renoveringswerkzaamheden. We zagen
verschillende keren kaboutertjes in tuinen staan.
Bij Höhlerwerk an der Ybbs
sloegen we af. Na een kilometertje kwamen we langs een boerderij waar de
eigenaar naar ons toe kwam lopen en met ons begon te praten. Hij was een
Benediktijner. Hij was niet aangesloten bij een politieke partij. In de 19e eeuw
was dit gebied Russisch. Hij gaf ons een speciale steen, die al twee eeuwen oud
zou zijn. We stegen verder, Af en toe trokken we een pruim van een boom en aten
die op.
Uiteindelijk kwamen we bij een grote kerk te Sonntagsberg
. Deze was zeer indrukwekkend. Binnen waren twee mensen
aan het poetsen. Ze vroegen ons wat we aan het doen waren, vanwege die grote
rugzakken die we droegen. Aan de achterkant van de kerk lunchten we behaaglijk
in de schaduw van de kerk. We hadden hier vandaan een wijds panorama. Doordat
het wat heiig was, was het zicht niet optimaal. Daarna liepen we veelal over
asfaltwegen verder.
In Sandlehen zagen we 7 reeën achter een afrastering lopen.
In St. Leonard am Walde hadden we vanwege de hitte niet eens zin om de kerk te
bekijken. Bij een huis zagen we een man in een garage aan het werk en wij
vroegen hem of hij onze veldflessen met water wilde vullen. En dat wilde hij
wel. Deze dag hadden we vele vergezichten. Ook na St. Leonard liepen we veel
over asfaltwegen. In de namiddag ging ons pad opeens over in weilanden met zeer
beperkte markeringen. En een pad was amper te zien. Rond de hekken die de
weilanden scheidden was het nog modderig.

Via Oberaigen, Niederaigen en
Völkrahof bereikten we Euratsfeld. Bij een gasthaus vroegen we naar een
overnachtingsadres. Ze wisten hier wel een privatzimmer in de buurt. Daar belden
ze naar toe en de eigenaar kwam ons met de auto ophalen. Het was op precies één
km afstand. Daarna aten we warm in Euratsfeld in het Gasthaus waar we naar een
overnachting hadden gevraagd. Namelijk bij Ernst Gruber, Gasthaus
Fleischhauerei, Hauptstraße 3, 3324 Euratsfeld,
(
07474-262.
In het begin praatten
we even met de dochter des huizes, die teruggekeerd was uit Wenen en daar een
cursus volgden. Zo mocht van haar moeder met ons praten omdat zij ons
duidelijker kon verstaan. Toen we na afloop naar het privatzimmer liepen werden
we halverwege opgepikt door de eigenaar van het privatzimmer. Hij had gewerkt en
was nu toevallig op de terugweg naar huis. Het privatzimmer lag aan het einde
van een doodlopende weg aan de rand van het dorp.