We waren op vrijdag 23 augustus 1996 te voet naar het station in Driebergen
gelopen. Daar pakten we de trein naar Arnhem. Hier stapten we over op de
sneltrein die ons naar Wenen - Westbahnhof bracht. Bij het uitstappen in Wenen
bleek, dat ons treinstel de achterste was. We namen hier de metrolijn U6 naar
halte Philadelphiabrücke. Hier was tevens treinstation Meidling. Hier namen we
de trein naar Perchtoldsdorf Haltestelle.
Hier begon de wandeling officieel. In
een half uurtje liepen we van het treinstation Perchtoldsdorf naar het centrum
van Perchtoldsdorf . Hier kochten we wat bij de Spar. We
bezichtigden de plaatselijke kerk en staken er een offerlichtje aan. Er werden
net bloemen naar binnen gebracht. Het waren heel veel en hele mooie bloemen. De
meeste ramen van de kerk hadden glas in lood kleuren en afbeeldingen. We hadden
het eigenlijk te warm om de kerk goed te bekijken. Bij de kerk stond een grote
steen. Deze leek op een menhir uit de Asterix en Obelix stripverhalen. Op de
steen stond Europ. Fernwanderweg 4, Ost. Weitwanderwege 01, 04, 06 en Oö
Rundwanderweg. Bovenin de steen was een afbeelding van een edelweis met daarin
de letters OAV .
Over grintwegen en later ook smalle bospaden
bereikten we de Kammersteiner Hütte . De kleine hut was van 1/8 tot 3/9
gesloten, dus ook deze dag. Naast de hut stond een uitkijktoren, de Josefwarte
. Van hier hadden we een fraai uitzicht op Wenen met zijn voorstadjes.
We liepen even verkeerd. Doordat het pad zo steil omlaag liep zag ik aan de
ingetekende route dat we verkeerd liepen. Daarop moesten we weer steil terug
naar de hütte lopen.
Over een grintweg liepen we verder naar Wh. Kugelwiese.
Hier vroegen we of we konden overnachten, maar dat kon vermoedelijk pas het volgende
jaar. Daarop liepen we door. Bij een piknikbank hielden we een rust en aten en
dronken wat. Aan de overkant van de grintweg waar wij pauzeerden, lag een rots
en hier hing een touw in een spleet, waardoor het mogelijk was hier
(makkelijker) naar boven te klimmen. We vervolgden ons pad en kwamen verderop
onder een snelweg door.
Vlak daarna kwamen we langs het SOS kinderdorp en daarna
op de Hauptstrasse te Hinterbrühl. Hier vroegen we aan een dame de weg naar een
overnachtingadres. We zeiden dat we niet beslist daar hoefden te overnachten.
Daarop verwees ze ons naar een ander adres. Het was hier wel duur, maar we
besloten het toch te doen omdat we eigenlijk geen zin meer hadden verder te
zoeken. We kregen een kamer met toilet en douche en een groot terras. Toen Coos
op het terras in slaap dreigde te vallen, zei ik dat ze net zo goed op bed kon
gaan leggen. Nadat ik me ook gedouchd had, ging ik ook op bed liggen en sliep
ongeveer 2 uur. Tegen half zeven gingen we eten en daarna begon ik aan dit
verslag.
|
