|
|
|
|
9e Heuvelland vierdaagse van 8 t/m 11 augustus 1996
|
Deze vierdaagse wordt gehouden in Zuid-Limburg vanuit Berg en Terblijt. Deze
plaats ligt dicht bij Valkenburg. Er worden 3 afstanden georganiseerd, te weten
14, 28 en 42 km. Het staat je elke dag vrij om de afstand te lopen, die je zelf
wilt lopen. Ook als je voor de 42 km hebt ingeschreven, staat het je vrij om een
dag 28 of zelfs 14 km te lopen.
De wandelingen zijn opgebouwd uit lussen van 14
km waar halverwege een grote rust is. Na de eerste 7 km gaan de 14 km lopers via
een andere route weer terug naar de finish. De 28 en 42 km lopers lopen verder.
Na 14 km gaan de 28 km lopers eerst weer terug naar de rust van de 14 km lopers
en daarna door naar de finish. De 42 km lopers lopen verder. Op 21 km hebben de
42 km lopers hun 3e (officiële) rustpost. Daarna lopen zij via een andere route
naar de rustpost op 14 km, die dan inmiddels de 28 km rustpost is geworden.
Evenzo gaan zij daarna naar de 7 km rust, die dan voor hen de 35 km rustpost is
geworden.
Samengevat: de 42 km lopers lopen het parkoers van de 28 km lopers
plus een lus van 14 km; de 28 km lopers lopen het parkoers van de 14 km lopers
plus een lus van 14 km. De 14 km lopers lopen het basis parkoers van 14 km.
De eerste wandeldag, donderdag 8 augustus 1996.
We waren rond kwart voor zeven bij de start en zagen veel bekenden. We lieten de
lange rij wachtenden rustig voorgaan voor het halen van hun startstempel. Daarna
begaven ook wij ons op pad. Eerst liepen we naar Wolfshuis met op korte afstand
de Van Tienhoven molen. Nu, op de heenweg, zagen we daar niet zoveel van. Des te
meer op de terugweg. Daarna liepen we via Groot Welsden naar Margraten. Hier was
de eerste rust.
Langs een grote kerk en door een nauw straatje verlieten we
Margraten weer. In buurtschap Termaar bewonderden we een kapel. De deuren van de
kapel zaten weliswaar op slot, maar ze waren van glas, zodat we goed naar binnen
konden kijken. Via het aller oostelijke deel van Reijmerstok dwaalden we naar
Euverem. Na buurtschap Pesaken steeg ons pad tot over de 200 meter. Maar meteen
daarna daalde ons pad zo'n 80 meter om in buurtschap Karsveld een grote rust te
hebben. De soep smaakte hier prima.
Daarna dwaalden we lange tijd langs de Gulp.
Een paar maal was de beek doorwaadbaar voor (terrein-)auto's. We staken de Gulp
ook een paar maal over. Uiteindelijk kwamen we in Slenaken. Dit plaatsje kenden
wij nog als overnachtingsadres van de ZuidLimburg route van de NWB. Op die tocht
ligt dit plaatsje ongeveer halverwege. In Slenaken staken we de doorgaande weg
over. Eerst volgden we nu de asfaltweg naar Eperheide. Maar spoedig sloegen we
af en dwaalden langs en door het Onderste Bosch. We liepen hier slechts ongeveer
250 meter van de Belgische grens vandaan. Hier bereikten we het hoogste punt van
de tocht op 230 meter. Bij camping Oosterberg sloegen we af en daalden nu
geleidelijk af naar Epen. Vlak voor de 3e rustpost op 21,7 km zagen we een mooie
houten schuurdeur, waarop een fraai bergmotief zat. Verderop bezochten we de
plaatselijke supermarkt.
Buiten Epen volgden we een leuk smal pad over weilanden
langs draaipoortjes. Eerst daalden we 20 meter en daarna stegen we vrij steil
zo'n 50 meter. In buurtschap Kasberg kregen we even asfalt onder de voeten. Maar
opnieuw dwaalden we door een bosgebied, ditmaal het Kruisbosch. Na buurtschap
Landsrade volgde opnieuw een fraai pad langs bosranden. We kwamen opnieuw in
buurtschap Karsveld uit. Hier was de 4e rustpost.
We liepen hier 100 meter van
het parkoers en maakten een foto van kasteel Karsveld. Het was al aardig warm
geworden, zo'n 25 graden. Nadat we weer een tijd handen gewandeld kwamen we in
Reymerstock langs een supermarktje. Hier besloten we opnieuw wat te drinken.
Vlakbij stonden twee bankjes waar we even rustig konden zitten. Op de 5e en
laatste rustpost troffen we een kollega van het werk. Bij terugkeer van zijn
vakantie uit Noord Frankrijk had hij een extra stop in de omgeving van Vilt
gemaakt en had besloten om een dag mee te lopen. Hij liep het 14 km parkoers met
zijn 3 dochters. Maar hij was somber omdat hij zijn 3 dochters tijdens de
wandeling was kwijtgeraakt. Later troffen we ze bij de finish.
De zon bleef maar
branden en wist van geen ophouden. Nadat we Margraten hadden verlaten, kregen we
uitzicht op Wolfshuis met daarbij de Van Tienhoven molen. Nu was de molen wel duidelijk
zichtbaar. Via buurtschap Gasthuis en het plaatsje Terblijt werd de finish
bereikt op 42 km.
| Henri Floor & Coos Verburg |