tweede wandeldag Apeldoornse Vierdaagse, woensdag 10 juli 1996

We stonden met regen op en we startten ook met regen. We verlieten Apeldoorn in noordelijke richting over een grintweg waar vroeger de spoorlijn Apeldoorn- Zwolle had gelopen. Bij buurtschap Wenum liepen we langs een watermolen. Bij een vijver staken we de Wenumsche Beek over. Nu liepen we naar buurtschap Wiesel. Hier was, tussen twee heuveltjes een verzorgingspost.
De nog steeds druilerige regen lokte niet uit om te zitten. Daarop dronken we de koffie maar staande op. Over de lange Niersense weg liepen we tot voorbij de kruising met de Elburgseweg. Dit was het voorgaande jaar de beruchte kruising, waar 400 - 500 wandelaars verkeerd liepen, doordat een pijl verkeerd stond. Sommigen liepen toen hier wel 5 km teveel. Verderop volgden we flink wat paadjes door een sprengengebied. We kwamen verschillende malen langs grafheuvels.
Op een T- splitsing bij een "kamperen bij de boer" terrein begonnen we aan de lus van het 50 km parkoers. Hier dwaalden we door het Pollensche Veen en de uitgestrekte Tongerense bossen. Later hoorden we dat er een wandelaar meedeed die in het Belgische plaatsje Tongeren woont. Bij camping Remboe te Wissel was een officiële rustpost. Onze slechte ervaringen in voorgaande jaren met trage bediening deed ons besluiten deze rust over te slaan.
We kwamen langs de achterkant van restaurant Schaveren te Schaveren. Hier hadden we voorgaande jaren een rust. Nadat we weer op het 40 km parkoers waren uitgekomen hadden we een rust in de kantine van een voetbalvereniging te Emst. Dit was een veel gezelliger rustplaats als het "stijve" restaurant Schaveren.
Over veld- en boswegen dwaalden we naar Vaassen. Hier was in het Clubhuis van de Christelijke Sport Vereniging "VIOS" een grote rustpost. De soep lieten we ons hier prima smaken. Hier haalden we zowaar weer eens wandelaars in. Even verderop zagen we wandelaars praten met de heer Van de Parel. De heer van de Parel heeft 27 keer de Zeeuwse Driedaagse vanuit Kruiningen georganiseerd. Over een pad langs een langgerekt weiland tussen bossen bereikten we dezelfde verzorgingswagen als op de heenroute.
Over dit voornoemde langgerekte weiland was in de 30-ger jaren een autoweg gepland. Door de (tweede wereld-)oorlog is dat niet doorgegaan. Na de oorlog was de geplande tweebaansweg te smal voor het vele verkeer. We moesten op de verzorgingspost moeite doen om een stoel te bemachtigen, omdat men al bezig was om de stoelen op te ruimen. Drie en een halve kilometer voor het eindpunt was nog een grote rustmogelijkheid in Café Restaurant Wieselshof.
Bij Paleis 't Loo was nog een laatste controlepost. Bij het Paleis waren nog flink wat toeristen. Bij het zien van ons stevige tempo zei één van die toeristen: " Hé kijk, daar heb je wandelaars die aan het trainen zijn voor de vierdaagse". Na ruim 9½ uur lopen bereikten we de finish, waarbij we 51,2 km hadden afgelegd.

Henri Floor & Coos Verburg