|
|
|
|
eerste wandeldag Apeldoornse Vierdaagse, dinsdag 9 juli 1996
|
Even na half zeven gingen we op pad. Dit jaar was er een 20 km parkoers
bijgekomen. Gebruikelijk bij deze 4-daagse is, dat we dan eerst de
parkoersbeschrijving van de kortste afstand volgen, nu dus het 20 km parkoers en
daarna steeds overspringend naar de 10 km langere parkoersbeschrijving tot de 50
km. Al na een halve km lopen, bij punt 6, liepen we verkeerd. Maar iedereen liep
verkeerd, want je loopt gewoon achter de ander aan. Bij de MacDonalds aan de
Hoofdstraat zaten we weer op het goede parkoers. Op een gegeven moment staken we
de Oude Beekbergerweg over en volgden hier een smal pad tussen sprengen door.
Door een bosgebied achter een ziekenhuis werd de eerste verzorgingspost op 7 km
bereikt.
Via buurtschap Engeland liepen we naar en door Beekbergen. Buiten
Beekbergen kwamen we langs halte Immenbergweg, een treinstation van de Veluwse
Stoomlocomotief Maatschappij.
Daarna zetten we koers naar de Vrijenbergspreng en volgden deze enige tijd aan
beide zijden. Daarna volgden we een fraai parkoers door de Loenermark. Daarbij
kwamen we langs een schaapskooi, die heel mooi gelegen was aan een heel groot
grasveld in de bossen. Het deed een beetje denken aan een almweide in de bergen.
De bergen waren hier maar enkele tientallen meters hoog. Evenals voorgaande
jaren kwamen we ook dit jaar weer over de Zilvensche Heide met zijn ijkbasis.
Hier worden lengtemetingen geijkt ten behoeve van de landmeetkunde. Dat
geschiedt met behulp van lichtinterferentie (werking van lichtgolven op elkaar
bij samentreffen) tot 0,05 mm nauwkeurig. De totale lengte van de ijkbasis
bedraagt 576,09226 meter. De bepijling was dit jaar beter dan het voorgaande
jaar.
Vooral de 20 en 30 km parkoersen waren goed gepijld. Op de 40 en de 50 km
parkoersen was de bepijling minder. Met maakte gebruik van zwarte pijlen op gele
achtergrond. Maar naast elke pijl zat een rechthoekig open vakje waarin het
corresponderende nummer van de routebeschrijving had kunnen staan. Dit werd
helaas nog niet benut. De pijlen waren lang niet altijd even handig opgehangen.
Vaak na een splitsing in plaats van ervoor. Ook werden pijlen nogal eens op
dunne ijzeren palen van verkeersborden bevestigd. Hierdoor was niet goed te zien
op de pijl naar links of naar rechts wees.
Bij een verzorgingspost, waar de lus
van de 50 km begon werd een wandelaar tegengehouden om nog aan die lus te
beginnen. Hij had anders nog 30 km moeten lopen in 4¾ uur. Hij was om 8 uur
begonnen en had dus over de eerste 20 km ruim 4 uur gedaan. Verderop kwamen we
nog langs de grote begraafplaats Ereveld Loenen. Dit is het Nationale erekerkhof
voor de Nederlandse slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog. Opnieuw zetten we
koers naar de Vrijenbergspreng en volgden deze nu geruime tijd. Bij de Kleine
Waterval was een waterrad gemonteerd. Door het stromende water draaide het
scheprad flink. Het geluid dat dit maakte deed je veronderstellen alsof er een
sterke stroming in het water zat.
Even voor de Grote Waterval was op een
parkeerplaats weer een verzorgingspost. Langs een vennetje en heideveld Klein
Zwitserland liepen we naar camping De Hertenhorst waar opnieuw een
rustpostmogelijkheid was. Via buurtschap Engeland werd de eerste
verzorgingswagen opnieuw bereikt. De totale afstand bedroeg deze dag 52,2 km.
|
Henri Floor & Coos Verburg
|