|
|
|
vierdaagse van Diever |
Van 30 mei t/m 2 juni 1996 werd voor de 2e keer de 4-daagse van Diever georganiseerd over de afstanden van 10, 20, 30 en 40 km.
Eerste wandeldag, donderdag 30 mei 1996
Wij kozen het 40 km parkoers. Even na 7 uur verlieten we het startgebouw,
Dingspilhuus. We verlieten Diever aan de zuidkant bij de Korenmolen. In het
Oldendiever Veld ging de asfaltweg over in een zand-, grint- en grasweg. We
staken de Kwasloot over. Na wat asfaltwegen volgde een fraai graspad tussen
bosgebied en weilanden door. In Wapse was in het buurthuis de eerste rustpost op
7 km.
We verlieten Wapse langs een hertenkampje. Door het bosrijke Zuiderveld dwaalden we verder in de richting van Vledder. Voordat we de verkeersweg van Vledder naar Appelscha overstaken kwamen we nog langs een meeuwenkolonie, die fraai gelegen was bij een vennetje in een heidegebied. Daarna dwaalden we door een uitgestrekt bosgebied ten westen van Doldersum. Hier was op 15 km in een schuilhut in de bossen de 2e rustpost.
We kwamen daarna nog langs verschillende vennetjes en op 22 km was bij Hoeve Boschoord de 3e rustpost. Boschoord in een (te)huis voor mensen die weer op het rechte pad moeten worden gebracht. Na eerst door bossen gelopen te hebben volgden we later trajecten over het uitgestrekte Doldersumse heideveld. Op 29 km werd een rustpost in Doldersum bereikt.
We staken de sloot Vledder A over en via het Wasperzand kwamen we in het uitgestrekte bosgebied Berkenheuvel. We kwamen zowaar nog langs een heuvel met daarop een heleboel berken. Hier was op 34 km de laatste verzorgingspost bij een paar pikniktafels. Vlak hier voorbij kwamen we langs een onderduikershol uit de tweede wereldoorlog. Dit had in 1943 dienst gedaan. De totale afstand bedroeg deze eerste dag 38,9. km.
Tweede wandeldag, vrijdag 31 mei 1996
We verlieten Diever opnieuw in zuidelijke richting. Spoedig werd nu het geel/rood gekleurde Drenthepad opgepikt. Ten westen van Oldendieverbrug moesten de "korte broek lopers" oppassen voor brandnetels. Door de Oosterse Es en buurtschap Wittelte kwamen we bij de bossen van het Oosterzand. Op een stenen paal was uitgebeiteld de tekst "militair oefenterrein". Op 10 km was de eerste rustpost in de kantine van camping De Blauwe Haan.
Na deze rust stond op een gegeven moment zo'n 200 meter voor de afslag een pijl naar links. Veel wandelaars verwachten dan nog geen pijl. Op het eindpunt van die weg stond geen pijl. Wij hadden de pijl gelukkig wel gezien en liepen goed verder. We naderden het plaatsje Uffelte. Deze plaats was fraai versierd. De Dorpsstraat was omgetoverd in een zeilbotenstraat. Voor elk huis stond een klein zeilbootje en elk bootje had een ander nummer. Verder waren er veel vlaggetjes van de huizen door de tuinen gespannen. Verderop in het dorp stonden in de tuinen afbeeldingen van schapen. In herberg De Roskam was op 15 km een rustpost.
Daarna kwam een fraai parkoers door het Uffelterzand, voornamelijk bosgebied. Via een lange rechte zandweg werd koers gezet naar de Havelterberg. In een fraai theehuis was een grote rustpost op 22 km.
Nu kwam het hoogte punt en het dieptepunt van de
dag tegelijk. Het hoogtepunt waren de twee hunebedden. Het dieptepunt was het
feit dat er geen pijlen (meer) (zichtbaar) hingen. Later bleek dat een auto voor
een pijl was geparkeerd. We hadden een fotokopie van een kaart in schaal
1:50.000 bij ons en daarmee wisten we ons aardig mee te redden. Uit de
(eenvoudige) parkoersbeschrijving konden we ons volgende rustpunt lokaliseren,
te weten de manege in het Holtingerzand. In dit Holtingerzand zaten een paar
flinke stuifzandgebied, maar wij wisten ons er aardig uit te redden. Zo goed
zelfs dat we door het fout lopen zo'n 4 km korter liepen.
Daarop besloten we later zelf nog maar een lus van ongeveer 4 km in te lassen. Deze (zelfgemaakte) lus voerde door het Uffelterveen en het Westerzand. Eerst kwamen we een jeep tegen met daarin ..... controleurs van de wandeltocht. Ze zeiden dat we nu toch echt verkeerd liepen. Verder kwamen we op het officiële parkoers uit, maar dat volgden we niet meer omdat de lus anders te groot zou worden. Verderop kwamen we in onze lus vlak langs een aantal plassen met een grote meeuwenkolonie. Er vlogen opeens zo'n 20 eenden weg. Aan de noordkant van het Oosterzand kwamen we weer op het parkoers en hadden hier op 35 km nog een laatste verzorgingspost.
De laatste 5 km voerde grotendeels over rustige asfaltwegen naar de finish. Onze indruk is dat deze vierdaagse, na nog de nodige aanpassingen kan uitgroeien tot een prachtige vierdaagse met veel natuurschoon, zo in de trend als de Apeldoornse Vierdaagse.
Omdat we heel graag de Ronde van Zuid-Limburg lopen en deze dit jaar begon op de derde dag van de 4-daagse van Diever, besloten we de 4-daagse van Diever als 2- daagse te lopen.
Opmerkingen/aanbevelingen ten aanzien van deze 4-daagse:
- De kwaliteit van de pijlen was zeer goed. De pijlen waren vaak echter niet goed opgehangen. Het leek wel alsof degene die de pijlen ophing wel wist dat op een kruising een pijl geplaatst moest worden, maar dat de persoon met de fiets kwam aanrijden, dan eerst keek waar de wandelaar vandaan moest komen en dan maar een pijl ophing. Beter is het om je te verplaatsen in de wandelaar en als je een splitsing nadert vanaf 50 meter afstand voor de splitsing een plek met je ogen opzoekt en daar dan de pijl ophangt. Pijlen zijn duidelijker als ze voor de splitsing worden opgehangen. Nu werden ze pas na de splitsing opgehangen. Dan moet de wandelaar alle zijwegen afzoeken alvorens ze de pijl vinden, wat ook vermoeiender is.
- Met het uitzetten van een parkoers kan men het beste niet te laat mee beginnen.
- Een rustplaats moet duidelijk voor de wandelaars worden aangegeven. Ons overkwam het een keer dat we bij een rustpost kwamen in een schuilhut in het bos. We kwamen van een "verkeerde" kant aangelopen en de mensen van de verzorgingspost die daar met een picknickmand stonden hadden gezegd dat ze alleen wandelaars van een andere kant verwachtten.
- Nadat een parkoersbeschrijving is uitgewerkt, dient het parkoers nog een keer te worden voorgelopen en moet tegelijkertijd de parkoersbeschrijving worden gecontroleerd. Je moet er van uitgaan dat er wandelaars meelopen die ter plaatse totaal onbekend zijn. De parkoersbeschrijving moet ook voor deze wandelaars duidelijk zijn.
- bij de rustposten moet duidelijk(er) worden vermeld dat er een rustpost is en of er ook een stempelpost is. Het is natuurlijk duidelijker als staat aangegeven KONTROLEPOST in plaats van controlepost.
- in een parkoers kan het beste de niet doodlopende asfaltwegen zoveel mogelijk worden vermeden (waar mogelijk)
- in het startbureau duidelijk vermelden aan welke kant de zaal moet worden verlaten.
- omschrijvingen in een parkoersbeschrijving kunnen afgekort worden. Deze moeten dan wel voorin de routebeschrijving worden vermeld.
- het leest prettiger als eerst de richting wordt vermeld waarheen afgeslagen moet worden in plaats van achteraan.
- het is duidelijker als in de parkoersbeschrijving wordt vermeld wat op een bepaald punt de afgelegde afstand is in plaats van melden hoever het naar het volgende punt is zonder te weten welke afstand op dat vermelde punt is afgelegd.
- het is voor een wandelaar niet zinvol om een straatnaam te vermelden, als er toch geen bordje zichtbaar is waarop die naam staat. Wat wel gedaan wordt is dat een straatnaam tussen haakjes wordt gezet als het straatnaambordje verderop zichtbaar is of tussen rechthoekige haken als het bord helemaal niet zichtbaar is.
- het lijkt mij zinvol om mensen van de verzorgingsposten (beter) te informeren over het reilen en zeilen van de wandeltocht. Ons overkwam het dat een controleur van een rustpost ons vroeg of alle wandelaars tegelijk startten.
- ter verbetering van de parkoersbeschrijving is het ook duidelijker als alle splitsingen en samenkomsten van andere afstanden worden vermeld.
- het vermelden van een ANWB-paddestoel met nummer is voor de wandelaar een beter aanknoping als de vermelding van een straatnaam of een paaltje met een gekleurde kop.
- het zou helemaal mooi zijn als er een parkoersbeschrijving zou worden gemaakt waarbij na elk punt de afstand naar het volgende punt wordt vermeld en de totale afgelegde afstand op dat moment.
- persoonlijk zou ik het fijn vinden als de route ingetekend wordt op een 1:25000 kaart en beschikbaar wordt voor de wandelaar (eventueel een fotokopie en desnoods tegen betaling van b.v. 25 cent per dag per parkoers.
- punt 50 van de 2e wandeldag luidde Ter hoogte van links gelegen hunebed verlaat u de asfaltweg en u loopt in rechte lijn langs hunebed naar het iets daar achter gelegen pad, deze volgen. Toen wij hier liepen was er geen pijl zichtbaar. Wij interpreteerde de omschrijving als langs het hunebed in rechte lijn, evenwijdig met de asfaltweg naar het daar achtergelegen pad volgen. Hier vonden we verder geen pijlen. Later, bij de finish bleek dat we de asfaltweg haaks hadden moeten verlaten. Ook dit zijn punten waar duidelijk aandacht aan moet worden geschonken.
Hierna wil ik een paar voorbeelden geven van jullie omschrijving, gevolgd door hoe ik het zou aanbevelen:
1e wandeldag: 51. Y rechts r.aanhouden op Y-splitsing 70. Klaphek links l.a. door klaphek 2e wandeldag: 11. Bij boerderij linksstaand, zandweg rechtdoor. r.d. bij boerderij, zandweg, als asfaltweg haaks naar rechts buigt 18. 1e weg links. (Dit is bij p.24979. U hebt nu 6 km gelopen, rustpunt nog 4 km) l.a. 1e weg bij PS 24979 22. Deze weg volgen tot p.24973 hier rechts. (Zandweg met schelpenfietspad) r.a. bij PS 24973, zandweg met naastliggend schelpenfietspad En dan vóór in de routebeschrijving o.a. melden: r.a. = rechts af; r.d. = recht door; PS = ANWB paddestoel met vermelding van nummer
| Henri Floor & Coos Verburg |