Zand, heuvels en hitte tussen Driebergen en Arnhem

Op zaterdag 20 april 1996 organiseerden de Euraudax comités Utrecht en Gelderland gezamenlijk hun eerste 75 km wandeltocht. Deze tocht was een lijnwandeling, dat wil zeggen van één punt (hier Driebergen) naar een ander punt (hier Arnhem). Dus geen rondwandeling, wat in het algemeen gebruikelijk is. De tocht werd tevens als dagtocht georganiseerd. Er worden in Nederland nog maar weinig dagtochten van 75 of 80 km georganiseerd. Misschien een gat in "de markt". Deze tocht trok in ieder geval meer deelnemers (63) dan waar van was uitgegaan (50). Opvallend was dat er maar heel weinig wandelaars uit de directe omgeving kwamen en veel wandelaars van ver weg. Zo kwamen er wandelaars uit Roermond en Weert (voor wat betreft uit het zuiden), uit Rotterdam, Den Haag, Haarlem en Wieringerwerf (voor wat betreft uit het westen) en Swifterbank (voor wat betreft uit het noorden). Er deden 4 Duitsers mee. De verst wegkomende Duitser kwam uit de omgeving van Bonn.
De wandeling zelf was behoorlijk zwaar. Een temperatuursstijging van ongeveer 20 graden ten opzichte van een week tevoren zorgde voor grote temperatuursaanpassingen. Had het een week tevoren nog 5 graden gevroren 's- nachts, nu steeg de maximum temperatuur naar 25 graden. Mede door de hitte waren er 5 uitvallers. Het parkoers voerde veelal door bossen over onverharde- of halfverharde wegen en paden. De droogte had voor veel mul zand gezorgd. Bovendien zorgde deze droogte voor veel opwaaiend stof. Tijdens de tocht waren er twee grote rusten van 25 minuten (op 20 en op 62 km) en een grote rust van 50 minuten (op 47 km). Hier was tevens een broodmaaltijd.
Nadat we om 6.15 uur waren gestart liepen we eerst door de bossen van de landgoederen Bornia en Hoog-Moersbergen. Daarop bereikten we de theeschenkerij chalet St. Helena Heuvel in de Kaapse bossen. Deze uitspanning zat nog op slot door het vroege uur. Vlak voor de hoogste top in de Kaapse bossen vingen we een glimp op van de Doornse Kei. Daarna kwamen we langs een 19 meter hoge uitzichttoren. Op een parkeerplaats van de Kaapse Bossen bereikten we, op 11½ km de eerste verzorgingspost.
Over een oude postweg liepen we naar Leersum en kwamen langs de Darthuizerberg en de Donderberg. Via Hoog Leersum en het Zuylensteinse Bos bereikten we de eerste grote rust in de kantine van Sportpark De Engelse Berg te Leersum op 20 km. Langs de bosrand van het Zuilensteinse Bos bereikten we het poortgebouw van kasteel Zuylenstein. Dit poortgebouw sierde het diploma dat we na afloop kregen. Via het romantise centrum van Amerongen kwamen we bij de grote St. Andrieskerk. Bij kasteel Amerongen werd het dorpje verlaten. Aan de rand van Amerongen was nog de tweede verzorgingspost op 24 km. Langs de noordkant van Elst en de flanken van de Amerongse berg, de Galgenberg en de Elsterberg werd de derde verzorgingspost bereikt op 28½ km te Elst.
Hier zagen we de bekende wandelaar Jan de Vos. Hij liep niet mee met deze Euraudax tocht, maar met een wandeltocht georganiseerd vanuit Veenendaal. Enige tijd volgden we nu het parkoers van die tocht uit Veenendaal, hetzij meelopend, hetzij tegengesteld of kruisend. Via de Remmerdense heide en de Sparreboomse berg kwamen we aan de rand van een voormalige zandafgraving (Kwintelooyen). Hier vandaan hadden we fraaie vergezichten op Veenendaal, Ede en Wageningen.
Door het Remmersteinse Bos bereikten we een parkeerplaats in de buurt van De Leemkuil in de gemeente Rhenen. Later hoorden we, dat de bedrijfsleider van de autogarage uit Driebergen, waar het bestelbusje was gehuurd, waarmee de tassen van de wandelaars werden vervoerd, die een Rhenen woont, hier toevallig langs kwam en dus met zijn werk werd geconfronteerd. Hier hadden we trouwens de vierde verzorgingspost op 35½ km. In de buurt van het hoogste punt van Rhenen, op een hoogte van 51 meter, bij de watertoren Koerheuvel verlieten we de bossen voorlopig. We daalden door een wijk van Rhenen af en kwamen daarop vlak langs de Cunera kerk.
Over (eerst) de winterdijk en (later) langs de zomerdijk langs de Rijn kwamen we bij een brug over de Rijn. Over een ongeveer 2½ km lang fietspad liepen we onder langs de Grebbeberg. Later kregen we uitzicht op het natuurgebied De Blauwe Kamer. Aan het einde van de Grebbeberg bereikten we de 5e verzorgingspost op 41½ km. Door open terrein bereikten we Wageningen. Hier werd de grote rust bereikt in Sporthal Rustenburg op 47 km. Hier was tevens een broodmaaltijd.
Na deze grote rust betraden we de Wageningse uiterwaarden. Daarbij kwamen we éénmaal over de zomerdijk en liepen daarbij vlak langs de Rijn. Daarna betreden we een bergpad, vanwaar we opnieuw een fraai uitzicht op de uiterwaarden hadden. Daarna liepen we onder de Wageningse Berg langs, in de richting van Renkum. Aan de voet van de Wageningse Berg was nog een fruitpost op 52½ km. Daarna dwaalden we door het bosgebied van Oranje Nassau's Oord. Op korte afstand passeerden we Hotel Restaurant Nol in 't Bosch. Hier was in 1992 met een 200 km Euraudax tocht vanuit Bunnik een grote rust.
Bij een oude boerderij gebouwd in 1805, Everwijnsgoed genaamd, was de zesde wagenrust vlak bij een beekje op 56½ km. Daarna dwaalden we door landgoed Quadenoord om in de omgeving van een spoorwegovergang nog een fruitpost te hebben op 60 km. Deze spoorwegovergang was bij sommigen bekend van de wandeltocht Nijmegen-Rotterdam. Door de bossen rond De Buunderkamp werd de derde en laatste grote rust bereikt in Wolfheze op 63 km.
Via de Wolfhezerbossen bereikten we aan de bosrand een buitenwijk van Oosterbeek en hadden hier de zevende en laatste verzorgingspost op 69½ km. Daarna liepen we nog langs station Oosterbeek, de Airborne begraafplaats en landgoed Mariëndaal naar de finish bij NS-station Arnhem. De totale afgelegd afstand was 74,250 km. Hier moesten we nog een treinkaartje kopen om met de uurtrein van 21.12 uur terug te rijden naar NS-station Driebergen/Zeist.

Henri Floor & Coos Verburg