Vorig WS78 verslag Volgend WS78 verslag Terug naar de overzicht van alle WS78 wandeltochten Terug naar de homepage van Henri Floor Op slipjacht met WS78 vanuit Maarn

embleem WS78 Dit is het gemeentewapen van Maarn. 
Dit wapen is te vinden 
op de lokatie www.ngw.nl/indexgb.htm  
Deze site is mogelijk gemaakt door 
de Bank Nederlandse Gemeente te Den Haag Op 9 december 1995 organiseerde WS78 een wandeltocht vanuit Vlaardingen. Op de avond daar vooraf gaande was de weersvoorspelling zo slecht (gladheid e.d.), dat flink wat wandelaars besloten om maar niet naar Vlaardingen af te reizen. Het viel allemaal reuze mee die dag. Wandelaars die toen, in Vlaardingen, niet kwamen en later hoorden dat het allemaal erg mee viel, lieten zich bij de daar op volgende tocht vanuit Bussum niet uit het veld slaan bij een eveneens slechte weersvoorspelling op de vooravond van die tocht vanuit Bussum. Deze keer bleek het echter wel glad te zijn. Zo erg zelfs, dat er 13 uitvallers waren. De twee daaropvolgende tochten was het aantal deelnemers lager, met zelfs een uitschieter naar 304. Op de laatste tocht uit het seizoen, op zaterdag 16 maart 1996, leek het wel alsof iederen die één of meerdere keren niet geweest waren revanche wilden nemen. Het deelnemersrecord werd gebroken met een opkomst van 672 wandelaars.
We verlieten het startbureau De Twee marken te Maarn. Door het centrum kwamen we als eerste bij het stadhuis uit. Daarna waren we spoedig in de bossen en dwaalden als eerste naar Huis te Maarn. Daarna doorkruisten we de Kaapse Bossen. Vlak voor het hoogste punt in de Kaapse Bossen kwamen we, op korte afstand, langs de Doornse Kei. Even later bereikten we het hoogste punt, de Kaap op 52,9 meter. Hierop stond een 7 verdiepingen 19 meter hoge houten uitkijktoren. Het was heiïg, dus een beklimming was nu niet interessant. Ons pad daalde. We staken een asfaltweg over, de Sandenburgerlaan en liepen nu door een poortgebouw van de Ruitenberg. Landgoed De Ruitenberg behoort (tegenwoordig) ook tot De Kaapse bossen. Op het hoogste punt van de berg Ruitenberg liepen we tussen flink wat rododendronstruiken door. Opnieuw werd een topje van een berg genomen, ditmaal een naamloze berg. Over een lange, aan beide zijde van de bosweg omzoomde rij wat oudere bomen liepen we in de richting van de gemeente Leersum. Over en langs de schitterende natuurgebieden Het Leersumse Veld en het Breeveen werd koers gezet naar de soeppost op 12 km. De soep smaakte hier prima en we besloten nog twee bekertje te nemen.
We verlieten het bosgebied en bereikten de A12 snelweg, staken deze over, meteen gevolgd door de spoorlijn Utrecht-Arnhem/Rhenen. Even later volgden we een kleine twee km de Rumelaarseweg, een zand/grintweg door landgoed Rumelaar. Daarna volgden we een paar km asfaltwegen tot we de dijk van de voormalige spoorlijn Rhenen-Amersfoort bereikten. Deze dijk volgden we tot even voor Woudenberg. Dit is het gemeentewapen van Woudenberg. 
Dit wapen is te vinden 
op de lokatie www.ngw.nl/indexgb.htm  
Deze site is mogelijk gemaakt door de 
Bank Nederlandse Gemeente te Den Haag Huize Den Treek Over het erf van een grote boerderij bereikten we Hotel Restaurant Schimmel in Woudenberg. Hier was de grote rust. Toen we de grote rust verlieten, maakten net een grote groep ruiters hun opwachting. De ruiters en enige amazones waren fraai gekleed in een wite broek en rode jas. Bovendien werd het geheel opgevrolijkt door een hoornblaasorkest. De leden hiervan waren ook in het rood/wit gekleed. Een 15 tot 20 jachthonden kompleteerden de slipjacht helemaal. Eén van de ruiters hoorden we op een gegeven moment zeggen: "de burgermeester is er nog niet, hè". Van dit fotogenieke schouwspel namen we een 5-tal foto's. We verlieten Woudenberg in dezelfde richting, als dat de ruiters Woudenberg verlieten. Nadat we het Valleikanaal hadden overgestoken volgden we deze zo'n 4½ km. Via het plaatsje Leusden-Zuid bereikten we het landgoed Den Treek Henschoten. Hier was het weer heerlijk genieten van prachtige bos, heide- en weide- gebieden.
Op 30 km was de koffiepost fraai gevestigd in een schuur van een grote boerderij annex manege. Bij Huize Den Treek slingerden we mooi om het statige huis heen. Door de tuin met vijvers, waarop nog ijs lag, en over bruggetjes en vlonders dwaalden we opnieuw door de bossen. We passeerden, na de fruitpost op 37 km, op korte afstand het Henschotermeer. De afstand was echter nog net te groot om het meer te kunnen zien liggen. Over een smal ruiterpad bereikten we een nieuwbouwwijk van Maarn en even later werd de finish bereikt. De officiële afstand bedroeg 39,980 km. Het was over het algemeen een mooie tocht geweest. De temperatuur schommelde tussen de 1 (bij de start) en 8 graden en het was de hele dag droog geweest. De zon hebben we amper gezien.
naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg