Met WS78 door het Kennemerland

Geschiedenis over Alkmaar
Alkmaar is gelegen op de grens van Kennemerland en West-Friesland. De kaasstad heeft vanouds een belangrijke positie ingenomen. Al in 1254 kreeg Alkmaar stadsrechten van Graaf Willem II, die Alkmaar als basis gebruikte voor zijn strijd tegen de (West-)Friezen. De omgeving was indertijd bijzonder waterrijk en daaraan had de stad een drietal eeuwen later onder andere te danken dat de Spanjaarden konden worden verjaagd. Het opkomende water bedreigde het Spaanse legerkamp, waardoor de vijand moest vluchten. En toen begon voor Alkmaar de victorie.
Verslag van de tocht zelf
De start was vanuit de sporthal Hoornse Vaart in Alkmaar Noord. Als eerste staken we het water Hoornsevaart over. We zagen hier 4 molens langs het water staan en van enkele draaiden de wieken in de stevige wind. Met de lichte vorst voelde dat gemeen koud aan. Door een industriegebied kwamen we bij het Noord Hollands kanaal uit. We staken het kanaal via een brug over en liepen door een parkje met verschillende beelden. Aan het einde van het park stond daar fier een grote molen te draaien, de Molen van Piet. Na het ziekenhuis Medisch Centrum Alkmaar dwaalden we door het park Westerhout. Daarbij liepen we nog langs een dierenweide en kinderboerderij. Na de wijk Bergermeer verlieten we Alkmaar bij het ijsstadion.
Dwars door de Bosmolenpolder en de Visscherijmolenpolder
Nu volgde de lange Meerweg. Dit was wisselend een fietspad of een lokale weg voor aanwonenden, dwars door de Bosmolenpolder en de Visscherijmolenpolder. Daarna volgde nog de Wimmenummerpolder alvorens we de soeppost op 12 km bereikten. Deze was gelegen aan de Herenweg in de gemeente Bergen in buurtschap Wimmenum. Bij restaurant Het Woud verlieten we de Herenweg en betraden nu het Noord Hollands Duin Reservaat. Eerst volgden we hier de geasfalteerde Woudweg. Maar verder liepen we fraai door 't Zegeveld. Tot voor een aantal jaren behoorde dit gedeelte nog niet tot het genoemde reservaat, maar was eigendom van Jonkheer Six van Wimmenum en was verboden gebied voor de gewone rekreant.
Anderhalve kilometer strand
Aan de rand van Egmond aan Zee gekomen, verlieten we het duingebied en liepen ruim 1½ km over het strand. Het was duidelijk eb, want er was een zeer breed strand. Op het strand zagen we bij windvlagen (in de letterlijke betekenis) het zand duidelijk stuiven. Aan de zuidkant van Egmond aan Zee verlieten we het strand weer en dwaalden verder door het eindeloos lang lijkende Noord Hollands Duin Reservaat. Bij het luxueuze uitziende restaurant De Boerenwagen verlieten we het reservaat en zetten nu koers naar Egmond Binnen. We staken de weg om Egmond Binnen over en via een greppel kwamen we in de bebouwde kom van het dorp. Hier was op 23 km de grote rust in het Wapen van Egmond Binnen. We verlieten Egmond binnen langs de Abdij van Egmond. Heiloo bereikten we via een rekreatiepark. Hier was op 29½ km was de koffiepost.
Nijenburgh bekend om zijn paddestoelen en de reigerkolonie
Door het fraaie landgoed Nijenburgh ook wel het Heilooër bos genoemd, liepen we weer Almaar-waarts. Na een fraai weggetje langs een brede sloot omzoomd met knotwilgen kwamen we bij het AZ67 voetbalstadion. Op 34 km was nog de fruitpost. Na nog een stukje oud-Alkmaar kwamen we vlakbij de Molen van Piet uit. Langs de schouwburg bereikten we weer het Noord Hollands Kanaal. Nu staken we deze via een spoorbrug over. Door de wijk Huiswaard 1 bereikten we de finish na ruim zeven uren onderweg te zijn geweest. Het was de gehele dag droog geweest bij temperaturen van even onder het vriespunt. Ondanks de koude had deze vorstperiode zich nog maar kort ingezet zodat er geen of een te dune laag ijs op het water lag, waardoor we nu geen schaatsers hebben gezien. De twee voorgaande tochten hadden we wel schaatsers gezien. Er waren 389 deelnemers. De parkoersarchitekten hadden een fraai en afwisselend parkoers uitgezet. Opvallend weinig drukkere straten waren in het parkoers opgenomen.

Henri Floor & Coos Verburg