|
|
De kerstman met zijn vrouw op bezoek bij Euraudax in Renswoude
|
Op zaterdag 30 december 1995 organiseerde Euraudax een 25 km tocht vanuit
Renswoude. Twee opvallende figuren bij de start waren de kerstman met zijn
vrouw. De start van deze tocht was, om 9.30 uur, vanaf café De Zwaan. Via de
plaatselijke kerk liepen we naar het kasteelpark van Kasteel Renswoude. We
liepen achter om het kasteel heen. Daarna staken we de verkeersweg Renswoude-
Veenendaal over en liepen langs het 'Grand Canal', een vijver omzoomd door
prachtige oude beuken. Het water van de vijver was stevig bevroren. Maar door
het vroege uur bevonden zich nog geen schaatsers op het ijs. Een paar
wandelaars konden de verleiding niet weerstaan en liepen een stuk over het
ijs.
De Grebbelinie liep van Wageningen naar Bunschoten.
Daarna werd de kade van de Grebbelinie bereikt. Over deze kade, dijk, zouden
we deze dag veel lopen. We liepen zuidwaarts en volgden hier enige tijd de
provinciegrens Utrecht/Gelderland. We staken de verkeersweg van Veenendaal
naar Renswoude (opnieuw) over en kwamen even later door Camping De Batterijen.
We volgden even de spoorlijn Utrecht-Arnhem en kwamen daarop langs de
voormalige Batterij, een voormalig verdedigingswerk.
Daarna liepen we over de flanken van de Emminkhuizerberg (grote molshoop). Het
hoogste punt van de Emminkhuizerberg is 21,8 meter. We zagen een haas
verschrikt wegrennen bij het zien van 75 wandelaars. Want deze tocht betrof
namelijk een Euraudax wandeltocht en bij een Euraudax wandeltocht wordt er in
een groep gelopen, met een wandeltempo van 6 km per uur. Daarna volgden we
even een fietspad, dat vrij dicht langs de A12-snelweg loopt. Even later zat
er een dijk tussen het fietspad en de snelweg, waardoor je de snelweg veel
minder hoorde en helemaal niet meer zag.
Verzorgingspost met warme chocolademelk
Aan het einde van dit fietspad langs de brede sloot, hier Valleikanaal
genaamd, bereikten we de verzorgingspost op 10 km. Hier kregen we een warme
kop chocola en een koek. Na een spoorlijn overgestoken te hebben, volgden we
een rustige asfaltweg zonder fiets- of voetpad gedurende ongeveer een km. Dit
stuk vonden we het minst mooie gedeelte van de tocht. Daarna volgden we weer
dijken van de Grebbelinie. Net na de Voormalige Schans, ook een voormalig
verdedigingswerk, staken we de Lunterse Beek over en liepen door een klein
bosgebied.
Later staken we de verkeersweg Renswoude-Scherpenzeel over en bereikten nu het
echte bosparkoers-gedeelte. Daarbij liepen we langs een vogelreservaat en een
heidegebiedje. Op 16½ km was de grote rust in Specialiteitenrestaurant "De
Graaf van Ruwinkel" te Scherpenzeel (provincie Gelderland). Opnieuw kregen we
een bosparkoers voorgeschoteld met een paar smalle paadjes erin, maar daarna
volgden we opnieuw de Grebbelinie. Op 20 km kregen we nog een vrucht
aangeboden.
Het Voormalige Werk aan de Datselaar
Daarna volgde nog een verkenning op het Voormalige Werk aan de Datselaar. De
Datselaar is een voormalig verdedigingswerk van waaruit de vijand kon worden
beschoten. Het middenterrein was het kampement van de soldaten en aan de
buitenzijde stonden de geschutsstukken. Ver buiten de linie waren dan nog
voorposten. Het centrale gedeelte van het fort heette het Terraplein.
Opnieuw staken we de Lunterse Beek over gevolgd door de Fliertsche Beek. Op
het 'Grand Canal' en de vijver direct achter Kasteel Renswoude werd nu volop
geschaatst. Rond 14.30 uur werd de finish bereikt. Het was over het algemeen
mooi weer geweest. In de ochtend scheen de zon uit een wolkenloze hemel bij
een temperatuur van ruim vijf graden onder nul. Rond een uur of één begonnen
wolkenvelden de zon te verdringen.
Achtergrondinformatie
Nog wat informatie over de dijk De Grebbelinie: Ooit was deze dijk onderdeel
van de beroemde Grebbelinie, die Holland moest beschermen tegen de oprukkende
troepen van de vijand. De linie liep van Wageningen tot Bunschoten en moest in
oorlogstijd het rijke westen verdedigen tegen aanvallers uit het oosten.
Oorspronkelijk was er op en langs de kade weinig of geen beplanting te vinden.
Dat was een kwestie van strategie: de vijand mocht niet de kans krijgen om
onder dekking van de bomen en struiken langs de linies te sluipen. Er was een
open en vrij schootsveld nodig.
De huidige beplanting heeft een landschappelijke betekenis en is ook van
natuurwetenschappelijk belang. In de luwte vinden veel planten een beschutte
groeiplaats en in de struiken en bomen hebben talloze vogels een broed- en
foerageerplaats. Forten, batterijen, voorposten en schansen zijn namen uit de
oorlog van ver vervlogen tijden.
Een schans is een vestingwerk in de vorm van een vier-, vijf- of zeshoek. In
de 17e en 18e eeuw was het vaak de benaming voor een min of meer tijdelijk
vestingwerk.
Een fort is een gesloten vestingwerk en ligt aan de hoofdwal van de vesting.
Een batterij is een geschut, dat op een vaste plaats is opgesteld van waaruit
de vijand bestookt werd.
Een voorpost is een uitkijkpost die het verst naar voren was geschoven.
Als wandelplaatje foto van Kasteel Renswoude
Bij het afstempelen van het wandelboekje kregen we als wandelplaatje een foto
van Kasteel Renswoude. Verder kregen we ook nog een fraai diploma. Bij deze
tocht waren er naast uiteraard wandelaars uit de buurt ook opvallend veel
wandelaars die van ver weg kwamen, zoals Eindhoven, Breda, Rotterdam, Den
Haag, Haarlem, Enschede, Nijmegen en twee wandelaars uit Duitsland (omgeving
Oberhausen en Keulen).
| Henri Floor & Coos Verburg |