Winterse taferelen in Vlaardingen met WS78

Op zaterdag 9 december 1995 organiseerde WS78 een wandeltocht van 40 km vanuit Vlaardingen. Wij hebben een vriendin, die lange tijd in Vlaardingen heeft gewoond. Zij kon zich niet voorstellen dat er vanuit deze plaats een mooie wandeltocht uitgezet kon worden. Of waren er toch meer mensen, die er zo over dachten. Want een opkomst van 310 deelnemers viel zwaar tegen, in vergelijking met andere tochten die WS78 organiseert. Normaal ligt het aantal zo rond de 430 deelnemers.
Doorgaan van de tocht
Echter, een belangrijk gegeven heb ik u, geachte lezer, nog onthouden. Dat was namelijk de weersverwachting. De weersverwachting luidde. Zeer grote kans op ijzel. Weliswaar wordt er in het programma boekje van WS78 daarover iets gemeld, dat de wandeltocht dan niet doorgaat, maar een betere omschrijving is echter dat de wandeltocht mogelijk niet doorgaat als het treinverkeer wordt gestaakt door ijzel of sneeuwval. Maar van stillegging van het treinverkeer was echter geen sprake en de ijzel viel ook nog best mee. Nu bevinden er zich onder de trouwe wandelaars van WS78 veel mensen in de leeftijd zo tussen de 60 en 80 jaar. En dan is het zeer begrijpelijk dat deze het laten afweten. Diegene, die er wel waren, hebben kunnen genieten van een mooie tocht, die door het mooie winterse weer van bevroren vaarten tot een echte topper is geworden. Na 110 meter liepen we al door de Sneeuwbalstraat, waardoor we ons al echt in een winterse entourage konden wanen. We verlieten Vlaardingen door een park langs de A4. We staken de A4 over en even later liepen we onder de A20-snelweg door. Nu kwamen we door het Prinses Beatrixpark. Via de West- en de Oost Abtspolder kwamen we bij de Poldervaart aan.
Laagvliegende vliegtuigen en zwanen
We zagen hier flink wat laagvliegende vliegtuigen, ten teken dat we vrij dicht bij vliegveld Zestienhoven waren. Dit vliegveld zagen we niet liggen omdat het aan de andere kant van de A13-snelweg ligt. En daarop hadden we geen uitzicht op. Na een kleine 2 km de poldervaart gevolgd te hebben, kwamen we aan bij de Delftse Schie. Deze volgden we maar een paar honderd meter. Op 91/2 km was de soeppost in buurtschap Kethel, gemeente Schiedam. Na een asfaltweg een km gevolgd te hebben, sloegen we plotsklaps af over een bruggetje, door een draaipoortje naar een weiland. Hier volgden we een minuscuul smal verhard pad. Links van ons zagen we een grote groep zwanen zitten, zo'n dertig stuks. Aan het einde van het weiland volgden we nog een stuk een asfaltweg, maar sloegen opnieuw af. Na een kort particulier pad, met éénmalige toestemming van betreding, betraden we een kronkelend brede grasstrook dat aan beide zijde omzoomd was door een sloot. We bleven nu zo'n vijf km lang polderwegen en paden volgen in een betoverend landschap. Zoveel rust in een gebied dat tot de drukke randstad wordt gerekend, konden we ons haast niet voorstellen. Verschillende malen moesten we over hekken klimmen. Enige malen konden we ook om de hekken lopen via de bevroren sloten. We staken een keer de in aanleg zijnde A4-snelweg over en met een wijde boog om een van de buitenwijken van Delft bereikten we de grote rust in de kantine van de Delftse Sport Vereniging Full Speed.
Het schilderachtige Schipluiden
Nu begon het waterrijke gedeelte van de wandeltocht. Eerst liepen we langs de Gaag. Daarop liepen we dwars door Schipluiden. De smalle wegen in Schipluiden laten autoverkeer amper toe. Dit schilderachtige dorp heeft een scheefstaande hervormde kerk die in 1810 haar toren kwijtraakte omdat de veenlaag het gevaarte niet langer kon torsen. Aan het einde van Schipluiden, vlak voordat we een brug zouden oversteken en net bij een open gedeelte in het ijs waar eendjes zwommen, werden we op de Gaag ingehaald door schaatsers. De vaarten waren weliswaar niet officieel opengesteld voor schaatsers, maar dat bepaalden die schaatsers zelf wel. Verderop liepen we lange tijd langs de Vlaardingervaart en ruim 4 km langs de Noordvliet. Daar langs werden we opnieuw enige malen ingehaald door schaatsers. Eénmaal vlogen 14 zwanen over. Hier bleven we even voor stilstaan om van dit prachtige gezicht volop te kunnen genieten. Onwillekeurig moesten we aan de reclame van de TV denken, waar een reclamespot ook door een zwaan wordt opgesierd. Het parkoers langs de Vlaardingervaart en de Noordvliet was wel het hoogtepunt van de tocht. Je kon echter alleen volop genieten als je goed warm was ingepakt tegen de koude. Op 28 km was de koffiepost in Maasland. Maasland verlieten we langs de Boonervliet en het in aanleg zijnde recreatiegebied Foppolder. Bij het Bommeer aangekomen leek het eerst alsof het niet bevroren was. Omdat er helemaal geen sneeuw op het ijs lag, zag het er zoveel donkerder uit. Langs de Boonervliet en over het golfterrein bereikten de fruitpost die fraai gevestigd was in de kantine van Water Sport Vereniging De Bommeer. Daarna volgden we nog een km de Vlaardingervaart om via de Broekpolder en de Vlaardingse wijk Holy weer bij de finish in Vlaardingen aan te komen.

Henri Floor & Coos Verburg