Ruperti Weitwanderweg 10

datum	vrijdag 16 juni 1995
traject	Wernstein am Inn (319 m)- Schardenberg (543 m), Fatima Kapelle (592 m) - Steinbrunn(530) - Schwendt(520) - Schatzedt(470) - Kneiding(380) - Ringlholz (502 m) - Wetzendorf (529 m)- Oberharmansedt(583) - Aug(641) - Vichtenstein (554 m)
hoogten	314 - 895 meter
wandeltijd	9½ uur
weer	's-Ochtends en bij aanvang van de wandeling lichte regen of motregen, 's-middags droog en zonnige perioden.
temperatuur	17°
overnachtingadres	"Schuasta z'Weinbrunn", Gasthof Mühlböck, A-4091 Vichtenstein, ( 07717-586
Overnachtingprijs	Osch. 620
uitgaven	Overnachting Wernstein Osch. 640, supermarkt ADEG in Wernstein Osch. 134, Spar in Vichtenstein Osch. 47, warme maaltijd + overnachting in Vichtenstein Osch. 620.

We werden rond 6 uur wakker en besloten rond half acht te ontbijten. Het was zelfbediening. We namen muesli met stukjes bananen en aardbeien en 3 broodjes. Na het ontbijt gingen we eerst boodschappen doen. Daarna verlieten we Wernstein volgens de alternatieve route. Deze bleek echter helemaal niet meer gebruikt te worden. Het pad liep dood en prompt zagen we een ree. Ik had het idee welke kant we op moesten en we liepen een eind door een weiland, waarvan het gras nat was, steil omhoog. Opnieuw zagen we reeën, nu twee stuks. We volgden graswegen en zagen een kapelletje als markeringspunt. Over een rustige asfaltweg kwamen we op een wat drukkere weg uit, maar dat duurde maar kort. We sloegen weer af naar een rustige asfaltweg. Maar de nu komende afslag vonden we niet. Via een omweg kwamen we in Schardenberg. We bezichtigden de plaatselijk kerk en zetten er twee kaarsjes ter nagedachtenis aan mama en oma. We kochten er twee kaarten voor 1 shilling. Daarna gingen we op weg naar de Fatima kapel. Maar daarbij kwamen we eerst nog langs de Engelkapel. We liepen door naar de Fatimakapel en bezichtigden deze. Er waren twee mensen daar aan het werk. We liepen om de kapel heen, maar halverwege zagen we een kleine dode ree liggen. We gaven het nog door aan één van de mensen, die bij de kapel bezig waren. We liepen weer terug naar Schardenberg. Daar hoorden we een paar harde en vreemde klappen. Een auto stond vermoedelijk niet op de handrem. Toen die auto in beweging kwam ramde deze twee achterkanten van auto's om vervolgens tegen een heg tot stilstand te komen. We verlieten Schardenberg en sloegen even later een rustige asfaltweg in om weer later een grintweg in te slaan, die overging in een bosweg. Af en toe was deze bosweg moeilijk te begaan vanwege het natte, hoge gras. Bij Wideck rustten we uit op een omgezaagde boom. Bij Kneiding staken we een beek over via een brug. Opnieuw zagen we een ree. Bij Ringeholz hadden we een rust op een bankje bij een kapelletje. Voorbij Ringeholz ontmoetten we in de bossen een boswachter met een hond en een jachtgeweer. We praatten even met hem. In Wetzendorf maakte Coos nog een foto van een mooi schilderwerk op een huis van de vrijwillige brandweer. Op een kruispunt van grintwegen bij een sportterrein hadden we nog een rust. Tussen Oberharmansedt en Aug was tegen de verwachting in een asfaltweg. Er stonden opvallend vaak kaboutertjes in de tuinen van mensen. Op mijn voorstel besloten we in Vichstenstein (554) te overnachten, omdat ik wat last van mijn rechterknie had. We daalden af naar Vichtenstein en bij de I in het gemeentehuis kregen we in 2e instantie, de overnachtingsmogelijkheid in Schuasta z'Weinbrunn, Gasthof Mühlböck. Dit was de hoogstgelegen Hof van het Innviertel. De dame in het gemeentehuis zei dat het huis aan onze wandeling lag. Dit bleek later niet het geval te zijn. Bovendien wees ze het overnachtingadres op een verkeerde plaats op de kaart aan. Eerst liepen we weer terug en kregen uitzicht op kasteel Vichtenstein en liepen verder Vichtenstein uit, tot we weer op de route zaten. Daarna liepen we de Haugstein op, 895 meter. Vlak er voor was nog het eindpunt van de Haugsteinlift. Het laatste stuk was over enige rotsblokken. We daalden af naar de Jägerbildkapel (836 m). Toen bleek dat we verkeerd geïnformeerd waren, liepen we eerst naar rechts omdat we iets wits zagen. Dit bleek echter lucht te zijn. Later liepen we naar links en zo bereikten we ons Gasthaus. Mede ook nadat we gelezen hadden dat het Gasthaus aan de voet van de Haunsberglift lag. Toen we aanbelden werd er niet opengedaan. De herdershond des huizes blafte wel en liep los. De baas des huizes kwam aanlopen, maar die ging op zoek naar de vrouw des huizes. Ze bleek de koeien te melken. Het was een oud echtpaar. We kregen een kamer op de eerste verdieping dat er heel mooi uitzag met een ruim balkon. We douchten ons en hingen kleren buiten te drogen. Na het eten begon het te regenen en haalden we de spullen binnen.

Henri Floor & Coos Verburg