We hadden 's-nachts prima en rustig geslapen. We kregen een uitgebreid ontbijt
met broodjes, een ei, kaas, worst, honing, jam en 3 grote koppen koffie met
gewone melk. Ons werd ook nog koffie voor in de veldfles aangeboden, maar dat
aanbod sloegen we beleefd af. Rond 9 uur verlieten we ons overnachtingadres.
Ons werd nog een alternatieve route geadviseerd bij het verlaten van
Kirschberghof, die mooier was en waarbij we toch weer snel op de route kwamen.
Dat deden we dan ook. Net toen we op pad waren, begon het al te regenen. Eerst
deden we alleen de paraplu op. Over grintwegen liepen we door de bossen over
de flanken van de 835 meter hoge Haunsberg. Wij haalden met ons pad net een
hoogte van 800 meter. Daarna daalden we af naar de Kaiserbuche (766 m). Hier
stond een groot café restaurant.
Hier werd het opener en kregen we meer regen
te verwerken. Vlak daarop bekeken we nog een kapelletje en trokken de
regenkleding aan, omdat we niet konden zien, hoelang het open terrein zou
blijven. Spoedig verlieten we de asfaltweg die naar Kaiserbuche was aangelegd
en dwaalden verder door de mist en nevel. We staken een paar asfaltwegen over.
Op een gegeven ogenblik sloegen we af en dwaalden we door bossen omlaag. In
een steil stuk was een bosweg aangelegd. Het laatste stuk naar die nieuw
aangelegde weg, was behoorlijk steil. Er liep weliswaar een breed pad naar
toe, maar dat liep er steil naar toe en door de nattigheid was uitglijden zeer
groot. De situatie was gelukkig niet gevaarlijk, maar als je uitgleed werd je
zo smerig van die natte klei. Het ging gelukkig goed, maar even verderop was
de brede weg steiler dan het wandelpad dat we eerst niet zagen. Vlak daarop
gleed Coos toch nog even uit en maakte haar regenbroek wat vuil. Even verderop
zag ik een ree en hoorden we een hond in de bossen blaffen.
Uiteindelijk
kwamen we in Haßberg uit bij een Privatzimmer. Over een asfaltweg daalden we
af naar Nußdorf. Van een muurschildering maakten we een foto. Hier
bezochten we de plaatselijke kerk en zetten er een kaarsje ter nagedachtenis
aan mamaatje. Daarna zaten we tegenover de kerk op een bankje te lunchen. We
trokken de regenbroek uit en Coos ook de regenjas. Over een asfaltweg
verlieten we Nußdorf. Even later sloegen we af naar Rottstätt. Vlak voor
Rottstätt trok ik ook de regenjas uit. Nu volgden we een hele rustige
asfaltweg naar Oberndorf. Na Gröm Graben zag Coos een ree langs de bosrand
lopen.
Ter hoogte van Bulharting maakte Coos een foto van het Ruperti 10
wandelweg bordje. Coos zag op een gegeven moment op wat grotere
afstand 2 reeën. Ze bleven aanvankelijk stokstijf staan. Ik zag het niet zo
duidelijk en dacht, dat er waarschijnlijk 2 paarden stonden. Maar net toen we
het op wilden geven, renden de twee dieren weg en bleken het toch twee reeën
te zijn. In Ziegelhaiden liepen we onder een nieuw aangelegde weg door en even
verderop staken we een spoorlijn over. Na een verkeersweg overgestoken te
hebben, praatten we nog enige tijd met een man die wij praktisch niet
verstonden. We hadden nog uitzicht op Maria Bühel (439 m), een kerk met twee
torens.
Bij Altach stond een halve bolvormige kapel met beelden erin.
We daalden de steile stenen trap af naar de Salzach en kwamen vlak voor een
stenen beeld uit. Coos maakte hier nog een foto van, met een
tegenover de Salzach gelegen kerk, die in de Duitse plaats Laufen lag. Op een
oude tekening stond, dat hier vroeger een brug was geweest en dat de trap via
de halve bolvormige kapel naar de kerk met de 2 torens liep, de Kalvarienberg.
Nu volgden we lange tijd een fietspad langs de Salzach. Er was een man
gepasseerd op de fiets waar we mee aan de praat raakten. Toen hij hoorde dat
we naar Ostermiething wilden gaan, adviseerde hij ons Gasthaus Konig. Later
kwam hij ons nog tegemoet en zij dat het Gasthaus tegenwoordig Lindlbauer
heette. Een paar maal zagen we slechts een verwijzing naar rechts. Op de grens
van Land Salzburg en Ober Österreich maakte Coos nog foto's van de wapens die
op stenen pilaren waren afgebeeld. Ter hoogte van Wildschut
maakte Coos nog een foto van het bordje over de Ruperti 810 weg.
Even later staken we nog een zijriviertje van de Salzach over via een stevige
houten brug. Ook hadden we hier nog twee reeën gezien. In totaal hadden we
deze dag 5 reeën gezien. We hadden nog een rust op het meegenomen
landbouwplastic gehad in een bosgebied langs de Salzach en in een open houten
hutje.
Vlak voor Ostermiething lag een stapel hout langs de kant. Hieruit
zagen we nieuwe twijgjes groeien, waarvan we nog een foto maakten.
Bij Ostermiething zagen we een heleboel verwijzingen naar die
plaats Ostermiething. Op ons laatste traject van de Salzach naar Ostermiething
liepen we langs weilanden, waar men bezig was het gras te maaien. Een mevrouw
adviseerde ons ook Gasthaus Lindlbauer. Toen we ja zeiden, vroeg ze ons, of we
daar al vaker waren geweest. We zeiden dat ons dat adres onderweg al was
aanbevolen. Rond zes uur kwamen we op ons Overnachtingadres aan. Na het
douchen dineerden we en aten naast Fritattensoep een maaltijd voor 2 personen
met diverse soorten vlees en ieder een halve liter rode wijn.