Nadat we Rosenheim hadden gepasseerd kreeg ik post. Coos had die post
meegenomen. Het was verjaardagspost, omdat ik deze dag jarig was. Ik had post
gekregen van Koos en Annie, Hanneke, Kees, Maaike en Geerke en verder van
Lydia. Met een half uur vertraging kwamen we in Salzburg Hauptbahnhof aan rond
acht uur 's-ochtends.
Om half negen begonnen we aan de wandeling. We verlieten
het station van Salzburg en liepen eerst naar de rivier de Salzach. Hier
maakten we 2 foto's met de rivier als achtergrond. Op de tweede
foto stond ook Coos. We volgden ons pad langs de Salzach. We kwamen langs een
waterval annex stroomversnelling. En dat maakte flink wat lawaai. De stroming
was hier heel erg sterk. Bij Bergheim (441 m) verlieten we de
Salzach. We bezichtigden de plaatselijke kerk.
Vanaf de kerk voerde een
smallere weg, grintpad, naar Maria Plain. Onderweg hier naar toe hadden we
fraaie uitzichten op Salzburg. Dit is een grote bedevaartskerk, maar
we gingen niet verder dan het voorportaal omdat er een mis aan de gang was
voor zo'n 22 mensen. De bedevaartskerk Maria Plain werd door Antonio Dario
tussen 1671-1674 gebouwd. Het Gnadenbild, waar het allemaal om gaat, dateert
uit de Dertigjarige Oorlog. Het was niemand minder dan Wolfgang Amadeus Mozart
die ter verering van het Gnadenbild de beroemde Krönungsmesse componeerde.
Honderden Oostenrijkers, maar ook veel mensen uit het buitenland, laten zich
in deze basiliek in de echt verbinden. De kerk is qua interieur een
schoolvoorbeeld van barok. Het hoogaltaar trekt de aandacht in eerste
instantie door het Gnadenbild, omgeven door een verzilverde Rocaillekrans
(1657).
Het beeld, "Maria Trost", is van de hand van een onbekende meester.
Het was ooit het bezit van een bakkersfamilie in Regen in Beieren. Toen het
dorp waarin zij woonden door een grote brand in de as werd gelegd, bleef het
beeld onaangetast. Later kwam het beeld in het bezit van een familie die een
kapel op de Plainberg bezat. Op de plaats van die kapel staat nu de basiliek
met zijn twee torens. Vanaf deze heuvel heeft men een mooi uitzicht over de
stad Salzburg.
Veelal over trappetjes daalden we af naar het plaatsje
Lengfelden. We staken een beek over en volgden een rustige asfaltweg, die
overging in een zandweg door de bossen. Door de regenval van de voorgaande
periode waren de wegen zeer modderig en gedeeltelijk volgden we een pad er
naast. Even liepen we verkeerd, maar daardoor zagen we wel 2 reeën. We kwamen
door de plaats Voggenberg, langs de heuvel Sandkuch (675 m), waar we op een
bankje een rust hielden. We verlieten de asfaltweg en volgden een veldweg
langs een meertje waar heel veel kikkers kwaakten. We bleven over rustige
asfaltwegen lopen door Ragging, Mödlham en Anzfelden. Coos raakte steeds meer
vermoeid en het tempo ging steeds verder omlaag. We kwamen langs de Dopplalm,
maar besloten hier voorbij te gaan, omdat dit een Gasthaus was. Even verderop
zagen we een bankje. Dit lag mooi in de schaduw, maar in een mum van een tijd
zaten er muggen op mijn arm. Spoorslags verlieten we dit plekje.
We zagen een
verwijzing naar het Kirschberghof. Hier aangekomen bleek het
een grote boerderij te zijn. Buiten hing een bord waarop Privat Zimmer stond.
We belden 2 keer aan, maar er werd niet opengedaan. We gingen op de piknikbank
voor het huis zitten en na verloop van tijd zag Coos iemand binnen. Opnieuw
belde ik aan en ik hoorde iemand telefoneren. Na verloop van tijd werd er
opengedaan en de vrouw des huizes verwelkomde ons. We konden overnachten en
zelfs warm eten. Ze waren heel erg vriendelijk en ook de wirt was erg
vriendelijk en geïnteresseerd in waarmee wij bezig waren. Bij het eten kregen
we een fles rode Blaufränkische rotwein uit het Burgenland. Ze moesten 's-
avonds weg naar een mis vanwege hun 25 jarig huwelijksfeest eerder dit jaar.
Later hoorden we dat deze mis voor alle mensen daar uit de buurt bestemd was,
die dit jaar 25, 40 of 50 jaar getrouwd waren.