Niederöstereichischer Mariazellerweg, Mariazell - Nebelstein

datum	dinsdag 6 september 1994
traject	Schiltern - Tautendorf - Wolfshof - Rosenau
hoogten	350-440 meter
wandeltijd	5½ uur
weer	Overwegend licht tot half bewolkt
temperatuur	20-22°
overnachtingadres	Hotel Restaurant Landgasthof Mann, 3573 Rosenburg, ( 02982-2915
Overnachtingprijs	2 x 310
Adres diner	Hotel Restaurant Landgasthof Mann, 3573 Rosenburg, ( 02982-2915
uitgaven	Overnachting Schiltern (400), ADEG Schiltern (50), Rosenau burg (120), melk (12), ansichtkaarten en sticker slot (30), diner (366).

Door de gezelligheid van de vorige avond hadden we nog helemaal niets opgeschreven voor het verslag. Dat vond nu, na het ontbijt, plaats. Ook spraken we nog met de Wirtin. Na ons vertrek bezochten we eerst de plaatselijke kerk, die op een heuveltje lag. Vanuit de doorgaande straat te Schiltern was een toegangsdeur waarna een brede, overdekte trap naar de kerk voerde.
Daarna liepen we naar de Kellergaße en bezochten de Keller van Franz Steingraben. De Keller was 200 jaar oud. Hoewel de Keller op slot was, had Franz Steingraben verteld, waar de sleutel lag. Het was een hele grote sleutel. Rond 10 uur verlieten we het dorp. Net buiten het dorp hadden we bij een kruisje nog een panorama over het dorp, maar wel met de zon tegen.
Door Reiseit en het Reiseitwald kwamen we bij de Brennterberggraben, waar we een beekje overstaken. Bij een kapelletje bij Sechshütten hadden we een lunchpauze. Een eind verderop, weer in de bossen, deden we een poging om van wandeling nr. 658 op de 06 wandeling over te stappen. Het lukte, maar niet helemaal over officiële wandelpaden. Toen we eenmaal op de 06-wandeling zaten bleek deze toch ook wat veranderd te zijn ten opzichte van de ingetekende route. We liepen langs een grote boerderij waar verschillende tractoren stonden. In één ervan lag een man op de bestuurdersstoel gezeten, te slapen.
We kwamen door Tautendorf en rusten nog even op een bankje in de schaduw. Een eind buiten Tautendorf verlieten we de asfaltweg en daalden over graswegen naar Wolfshof. Ook hier hadden we op een bank een rust. Hier stond bij het bankje een bushalte. Nu was het tot slot Rosenburg asfaltweg. In Etzmansdorf zagen we een verwijzing naar een Zimmer, maar we besloten door te lopen. In Rosenau aangekomen besloten we uiteindelijk in Landgasthof Maun te overnachten.
We liepen zonder rugzak terug naar Slot Rosenburg en hadden hier een rondleiding met nog 10 andere mensen. Het was heel interessant. Het slot dateerde uit 1175. We zagen verschillende kamers, een kapel en verschillende verzamelingen van stenen die in de buurt waren gevonden, een verzameling van geweren, pijl en bogen en dergelijke .

Henri Floor & Coos Verburg