Niederöstereichischer Mariazellerweg, Mariazell - Nebelstein

datum	vrijdag 2 september 1994
traject	Türnitz - Hohenstein/Otto Kandler Haus - Tradigist
hoogten	430-1195 meter
wandeltijd	9¾ uur
weer	veel bewolking, één keer een flinke regenbui
temperatuur	20°
overnachtingadres	Fam. Kessler, Alfred, 3203 Rabenstein Tradigist Siedlung 69.
Overnachtingprijs	2 x 120
Adres diner	Gasthaus van Anna Kaufmann, Tradigist-Kirchberg a.d. Pielach, 3203 Rebenstein, ( 02722/???.
uitgaven	Konzum Türnitz (40), ADEG Tradigist (79), Otto Kandler Haus (132), warme maaltijd 216

We konden wel om 7 uur ontbijten, maar de dame die het klaar moest maken was er nog niet meteen. De TV stond in de ontbijtruimte op stand-by. We zetten de TV aan en lazen het nieuws en het weerbericht. Eerst deden we weer inkopen bij de Konzum. Daarna liepen we naar het station van Türnitz en kwamen nog langs dezelfde nieuwe brug als de vorige dag en pakten daar de markeringen op.
Het eerste stuk was een leuk smal pad langs een spoorlijn. Daarna begon ons pad echt te stijgen. Eerst liepen we tussen boerderijen door. Een aantal malen moesten we over gespannen draad stappen die daar waren gespannen om koeien tegen te houden. Ook klommen we een paar maal over hekken. Het zweet droop op onze T-shirts. Regelmatig liepen we langs koeien. We kwamen hier niemand tegen. We zagen een leuk spinnenweb zitten . Éénmaal durfde Coos over een steil pad niet verder. Maar ik zag meteen op de kaart een goed alternatief.
Bij het Otto Kandlerhaus aangekomen op 1195 meter bleek de hut "privat" te zijn . Maar we troffen het dat we toch wat konden eten en drinken. We zeiden tegen de Hüttenwirt dat wij vermoedelijk wel de eerste wandelaars deze dag waren, vanuit Türnitz. Daarop zei hij dat we überhaupt de enige waren die naar deze hut kwamen, omdat men wel weet dat deze hut privat is.
We dronken ieder een halve liter Almdudler en aten een bord goulashsoep. Er zat zoveel vlees in dat het haast wel een maaltijdsoep was. We vroegen aan de huttenwirt de weg, maar hij zei dat hij dat niet wist omdat hij normaliter hier alleen per jeep kwam aangereden. Na uitgerust te zijn op de hut besloten we verder te lopen , maar we keerden na korte tijd om, omdat ons pad te steil werd, in combinatie met de nattigheid. Over een andere route, over Lelgraben, daalden we af naar Hinterbrühl. Daarna stegen we naar Prinzbach. Hier stikte het van de afrasteringen. We zagen hier zo'n 10 reeën. Daarvoor hadden we er ook al 2 gezien. In Türnitz hadden we ook nog een eekhoorntje gezien.
In Prinzbach liepen we ook over een terrein waar paarden graasden. Maar ze zagen ons (gelukkig)niet. Ik stak niet- of (on) geconcentreerd een hek over via een lader. Halverwege de andere kant viel ik er af. Maar het was meer de schrik dan dat ik me echt pijn deed. We kwamen weer op de hoofdroute uit. We vervolgden deze en kwamen uiteindelijk in Breimühl aan. Hier troffen we een bord dat het pad verboden was wegens boswerkzaamheden. Nu volgden we de asfaltweg naar Tradigist. We belden bij een Privatzimmer aan, maar er deed niemand open. In een Gasthaus vroegen we of we er konden overnachten. Dat was hier niet mogelijk. Maar enige gasten wisten een officieus Privatzimmer. We werden er met de auto naar toegebracht. Het was een leuk oud huis. Veel leidingen en dergelijk waren allemaal zelf aangelegd. De dame was heel aardig. We aten in het dorp warm.

Henri Floor & Coos Verburg