|
|
|
|
|
Niederöstereichischer Mariazellerweg, Mariazell - Nebelstein
|
datum |
donderdag 1 september 1994
|
traject |
Annaberg - Annaberghaus/Tirolerkogel - Türnitz
|
hoogten |
466-1388 meter
|
wandeltijd |
6½ uur
|
weer |
's-ochtends voor de start regen en onweer. Bij de start vrijwel droog. Na een uur
overgaand naar zonnig weer.
|
temperatuur |
26°
|
overnachtingadres |
Gasthaus Zum Golden Ochsen, Knorr-Schacherl, 3184 Türnitz 10,
(
02769-343
|
Overnachtingprijs |
-
|
Adres diner |
Gasthaus Zum Golden Ochsen, Knorr-Schacherl, 3184 Türnitz 10,
(
02769-343
|
uitgaven |
Spar Annaberg (72), Annaberghaus (103), ADEG Türnitz (34), Konzum (48), ADEG (19), overnachting + warme maaltijd (847).
|
We werden 's-ochtends vroeg rond half zes met harde regen en onweer wakker.
Dat is natuurlijk geen weer om te wandelen. Toch ontbeten we op het tijdstip
dat we hadden afgesproken - 7 uur. Na het ontbijt bekeken we, wat we zouden
doen. We besloten verder te gaan, nadat het nagenoeg droog was geworden. Eerst
brachten we een bezoek aan de benedenburen. We sliepen namelijk boven de Spar.
We begonnen in de regenjas te lopen , maar
spoedig ging die uit. Eerst zagen we een eekhoorntje en vlak daarop een ree.
Tot het punt Am Gscheid hadden we de vorige dag ook al gelopen, maar nu
volgden we een andere grintweg. Op deze berggrintweg werden we een paar maal
door auto's ingehaald. Ons pad steeg en het was best inspannend. Opeens
hoorden we "Guten Morgen" zeggen. Een man haalde ons in met grote, stevige
passen. Hij liep op laarzen. Later zagen en spraken we hem in het
Annaberghaus. In het Annaberghaus op de Tirolerkogel aten en dronken we wat. Het huis stond op de top
van de Tiroler Kogel en van hier had je prachtige vergezichten .
We vervolgden ons pad en bleven aanvankelijk prachtige vergezichten houden. Het
pad ging eerst wat omlaag en we liepen over grashellingen. Later werd het wat
eng. Aan één kant ging het vrij stijl omlaag. Maar het pad was hier breed
genoeg. Later werd het pad door het bos wat steiler. Door de nattigheid was
het gladder. Bij een hutje van de Bergrettung lunchten we buiten op een
bankje, want het hutje zelf was gesloten. Ieder van ons at hier drie broodjes.
Daarna liepen we onder langs rotsen. Daarna was het een tijd wisselend over
grashellingen en door bossen.
Uiteindelijk kwamen we op een brede grintweg
uit. Dit bleek niet de weg te zijn die gemarkeerd was, maar we namen hem wel
. In Türnitz overnachten we in een 2
sterrenhotel. We liepen nog naar het zwembad annex tenniscomplex en zaten daar
een tijdje op een bankje. Op de terugweg naar het hotel liepen we nog over een
fraaie brug . We aten warm
in het hotel waar we overnachtten. Eerst zaten we nog buiten en poetste nog de
bergwandelschoenen.
|
Henri Floor & Coos Verburg |