Burgenländischer Mariazellerweg, Eisenstadt - Mariazell Niederöstereichischer Mariazellerweg, Mariazell - Nebelstein

datum	woensdag 31 augustus 1994
traject	Mooshuben - Kreuzberg - Mariazell - Ulreichsberg - Annaberg
hoogten	800-1000 meter
wandeltijd	10½ uur
weer	Hele dag zonnig
temperatuur	20°-24°
overnachtingadres	Pension K. Raffelstetter, 3222 Annaberg , Annarotte 7, ( 02728-8232 (prijs overnachting 2 x 195 = 390)
Overnachtingprijs	-
Adres diner	Familie Engleitner, Gasthof zur Post und Fleischhauerei, 3222 Annaberg, ( 02728-8201 of 8237, Seehöhe 972 meter.
uitgaven	ADEG Mariazell (134), ansichten Mariazell (12), kaarsje Mariazell (10)

Er sliepen nog 2 mannen bij ons in het lager, maar in het andere gedeelte als waar wij sliepen. 's-Ochtends heel vroeg waren de feestvierders opgestaan en hadden het Gasthof verlaten. In de doucheruimte had een dame, kennelijk in haar haast, haar b.h. laten hangen over de stoelleuning.
Na het ontbijt om 7.00 uur verlieten we rond half acht Mooshuberwirt. We volgden de markeringen van de NSWW naar Mariazell . Hier aangekomen bezochten we eerst de Dom. We konden ons niet herinneren eerder zo'n mooie kerk te hebben gezien, zo prachtig als die was. Daarna bezochten we de VVV (Tourismusverband Mariazell, A8630 Mariazell, Hauptplatz 13, ( 03882-2366, fax 03882-3945). Daarna bezochten we een fotozaak. Deze maakte het fototoestel van Coos in orde door in een zwarte, licht dichte zak het filmpje door te transporteren.
Bij de ADEG voorzagen we ons nog van het nodige vocht en de Post maakten we nog 6.000 schilling lichter. Vlag in Mariazell . We verlieten Mariazell en kwamen in St.Sebastian . Deze plaats was eigenlijk tegen Mariazell aangebouwd. Hier verlieten we de verkeersweg. Een rustige asfaltweg ging over in een grintweg. En deze ging weer over in een bospad. Op pashoogte ging het pad weer over in een grintweg. Toen we deze grintweg afdaalden, kwamen ons twee wandelaars tegemoet. Zo te zien moeder en dochter.
We daalden verder af en kwamen op een asfaltweg die ons naar de St. Hubertussee voerden. Hier hielden we op een bankje in de schaduw een rust . Even verderop zagen we jongelui staan die aangekomen waren van een wandeltocht. Het komende uur kwamen we nog diverse wandelaars tegen, vooral jonge wandelaars van 10 tot 14 jaar. We kwamen langs de Hubertuskapel . De top van de voorgevel werd versierd met een hertekop, terwijl ongeveer halverwege de voorgevel twee hondenkoppen te zien waren.
Over rustige asfaltwegen liepen we zo'n 5 km naar Ulreichsberg . Hier vulden we nog mijn veldfles bij een niet in bedrijf zijnde Gästehaus (Gasthaus Pomberger, 3222 Ulreichsberg 40, ( 02768-7229). Hierbinnen zagen we nog een oude jukebox staan. Daarna volgden we ruim een uur de rood/wit/rode markering.
Toen kwamen we bij een hek waarbij stond dat het verboden was, dat je alleen door de Falkenschlucht mocht gaan en dat er dieren graasden, waarbij de betreding op eigen risico was. We (eigenlijk ik) besloten om te keren en liepen nu naar Annaberg. We hadden van een aantal trajecten meerdere routes bij ons, waar deze er één van was. We kwamen nog langs de Walterursprung. Maar het miezerige stroompje dat hier het levenslicht zag stelde niets voor. Am Gscheid troffen we een echtpaar uit Linz. Met hen praatte we even over ons doel en plannen. Na een rust op een bankje liepen we verder en passeerden het echtpaar uit Linz.
In Annaberg zagen we in een etalage de prijslijst van mogelijke overnachtingen. In kleinere plaatsen loopt de nummering van huizen erg door elkaar. Toen we op het punt stonden om in een hotel te gaan overnachten, zagen we weer het echtpaar uit Linz. Na nog even het hen gepraat te hebben, bleken zij in een Zimmer Frei te slapen waar wij naar op zoek waren. We liepen met hen mee. Bij binnenkomst riep de man uit Linz naar de eigenaars: "Hallo, wij hebben gasten, een echtpaar uit Nederland". Hier besloten we te overnachten. Coos deed nog een wasje.

Henri Floor & Coos Verburg