Prachtige fietstocht door het Gooi

In het begin van de tocht werd het de fietser eens wat moeilijker gemaakt, doordat niet overal fietspaden werden gebruikt. Maar nadat we eenmaal een paar km opdreef waren, voerde de fietspaden de boventoon. Wat we totaal niet verwachtte was, dat je op een gegeven moment zelfs van de fiets af moest, omdat zonodig een kleine zandverstuiving genomen werd in combinatie met een ruiterpad. Het leek hier meer een fietstocht voor een ATB-fiets. Of was het toch een ander soort tocht. Jazeker geachte lezer. Want het was helemaal geen fietstocht, maar een wandeltocht.
Toch geen fietstocht
We wilden hier alleen maar mee aangeven, dat we niet zoveel waardering hadden voor het parkoerstechnische gedeelte van deze wandeltocht, die op zaterdag 21 mei 1994 werd georganiseerd door de SGWB als seniorentocht vanuit De Blokhut te Laren. Op weg naar de start was het wat nevelig geweest en er werd een niet al te hoge temperatuur (17°) voorspeld. Maar door de hoge vochtigheidsgraad voelde het veel warmer aan en we besloten in het kort te starten. Vanuit de start liepen we eerst langs de Laarderheide. We staken de A1-snelweg over en zagen links CR De Witte Bergen liggen. Bij Café 't Bluk stonden de stoeltjes al buiten en werd het Goois Natuurreservaat bereikt. We dwaalden over de Zuiderheide, de Westerheide en de Bussummerheide. Opnieuw liepen we door de Zuiderheide en zetten nu koers naar de provincie Utrecht.
Eerste rustpost was nog gesloten
Bij Kiosk Sailor was volgens de parkoersbeschrijving de mogelijkheid van een rust, maar de kiosk was nog niet geopend. We dwaalden verder over De Hooge Vuursche en Boswachterij De Vuursche. In het Smithuyserbos kwamen we nog langs het fraaie Hilversumse Wasmeer. Tegenwoordig moet men voor dit soort natuur op afstand worden gehouden door hekwerk, maar we konden er in ieder geval nog van genieten.
Via het Bos van Austenhove liepen we naar Lage Vuursche. Vlak voor de dorpskern kwamen we langs Klein Drakenstein. Hier, in Lage Vuursche, was de (enige) grote rust in dorpshuis De Furs. Bij de inschrijving van deze tocht hadden we een consumptiebon gekregen die we hier konden besteden.
De tocht voerde langs Kasteel Drakenstein
Over de 300 Roedenlaan betraden we een pad dat achter kasteel Drakenstein liep. Van het kasteel vingen we slechts een glimp op. Verder dwaalden we door Boswachterij De Vuursche en kwamen uiteindelijk bij de vijvers rond Kasteel Groeneveld.
Het zag er nu heel anders uit als de vorige keer toen we daar langs liepen met een WS78 tocht, toen er een koek- en zopie-tent op het ijs stond en schaatsers vrolijk langs reden. In de tuinen van kasteel Groeneveld was een beeldententoonstelling, die druk bezocht werd. Bij de statige toegangspoort verlieten we kasteel Groeneveld. Nu volgde een minder interessant traject langs drukke verkeerswegen. We kruisten ook nog enige snelwegen, de A1 en de A27 alvorens we door de bossen van de Laarderheide de finish bereikten.
Nabeschouwing
Bij deze tocht kregen we nog een parkoersbeschrijving waarop keurig alle ANWB paddestoelen met nummer werden vermeld. Maar het was totaal onmogelijk om met deze parkoersbeschrijving de tocht te lopen. Daardoor was het handig dat de tocht gepijld werd met duidelijke zwarte pijlen op gele achtergrond. Naast het feit dat bovenaan het blad stond, dat het de parkoersbeschrijving van de 40 km betrof, stonden er verder geen (tussen-) afstanden vermeld. Zelf schatten we in dat de grote rust op 22 km lag, terwijl de totale afstand ongeveer 37 km bedroeg.
Bij de finish kregen we een fraaie, grote plaquette die ook gedateerd was. Voor een na-ïnschrijfprijs van vijf gulden is dat niet duur. Zoals eerder al werd gememoreerd was het jammer dat men door zo'n mooi gebied zo'n eenvoudige tocht had samengesteld.

Henri Floor & Coos Verburg