Prachtig zonnige dag bij afsluitende WS78 tocht

Op zaterdag 19 maart 1994 sloot WS78 de 16e winterserie af met een 40 km wandeltocht vanuit Maarn. Traditiegetrouw is de laatste tocht uit de winterserie de best bezochte tocht. Dit keer waren het er 557, toch nog bijna 80 minder dan het vorige jaar. De wat slechtere weersvoorspelling voor de ochtenduren was voor een aantal mooi-weer wandelaars reden om maar niet te komen. Nerveus zullen zij naar de lucht hebben gekeken wanneer het nu zou gaan regenen, want het bleef de hele dag droog.
Klaas mocht niet uitspreken
Vlak voor de start hield voorzitter Klaas een toespraakje. De wandelaars waren al naar buiten gegaan, de openbare weg opgedrongen. De voordracht van Klaas was in rijmvorm. De wandelaars luisterden echter niet zo goed en ruim voordat Klaas was uitgesproken, applaudisseerden de wandelaars ten teken dat het wel genoeg was. Eerst liepen we tot kort voor de Maarnse zandafgraving. Over landgoed Stameren liepen we over een heideveldje waar paarden graasden. We staken de N277 (Maarn-Doorn) over en liepen op korte afstand langs een groot en statig huis, het Maarten Maartenhuis. Door de Kaapse Bossen liepen we naar landgoed De Ruiterberg alwaar we over de gelijknamige 57,9 meter hoge berg liepen. We kenden deze plek nu heel goed. Een week tevoren waren we hier geweest met de 50 km Euraudax tocht vanuit Driebergen. Met de WS78 tocht vanuit Driebergen 7 weken tevoren, waren we hier ook al geweest. Bij het grote recreatieterrein het Doornse Gat verlieten we de Kaapse Bossen. We staken de N225 (Doorn-Leersum) over en volgden nu een oude Hessenweg naar buurtschap Darthuizen. Hier was op 10½ km de soeppost in een grote ruime garage. Nu volgden we enige km's verharde wegen en liepen daarbij langs grote en statige boerderijen, bijna allemaal voorzien van namen, zoals De Traai gebouwd in 1885.
Wit/rode markeringen van het NIVON Heuvelrugpad
Even volgden we de wit/rode markering van het NIVON Heuvelrugpad. Vlak voor een bruggetje met ijzeren leuning met uitzicht op kasteel Broekhuizen verlieten we de verharde weg weer. In Leersum aangekomen volgden we een, naar onze mening, minder mooi parkoers. Hier waren we nog nooit geweest omdat we dit geen aantrekkelijk gebied voor wandeltochten vinden. Daardoor ontdekten we dat Leersum ook een dorpshuis heeft. Vlak voordat we Leersum verlieten kwamen we langs een weiland met schapen en jonge lammetjes. Met uitzicht op kasteel Zuylenstein bereikten we Amerongen. Hier stond een oude, half ingestorte grote oude tabakschuur, die kennelijk door natuurlijke invloeden helemaal in elkaar moet storten voordat het wordt opgeruimd. Door het rustige centrum van Amerongen bereikten we op 21 km de grote rust in het dorpshuis. Even daarvoor waren we langs een supermarktje gekomen en hadden daar al onze dorst gelest. Door de korte rust troffen we nu bij de grote rust weer een hele
boel deelnemers die hier wel langer hadden gerust. Langs een begraafplaats verlieten we Amerongen.
Het hoogste punt van de tocht
Over een steile helling beklommen we de 68,9 meter hoge Amerongense berg. We daalden af, kwamen langs een hondenpension en dwaalden vervolgens door het prachtige Zuylensteinse bos. Nu volgden een paar fraaie natuurterreinen met veel pijpestroogras. Enige malen liepen we door klaphekjes of staken over overstapjes. De regen van de voorgaande nacht had flink wat plassen veroorzaakt en hier moesten we flink wat omtrekkende bewegingen maken. Langs de rand van het bosgebied De Leersumse Plassen, dat nu verboden toegang was vanwege het begonnen broedseizoen liepen we over het heideterrein Breeveen naar de koffiepost op 31½ km. Hier trof ik een heel bekende dame. Gezamenlijk liepen we verder naar de finish. We staken de N226 (Leersum-Maarsbergen) over en liepen verder door de bossen van Maarn. Daarbij kwamen we nog langs de vuilnisstortplaats van Maarn, maar wel langs het mooiste gedeelte, want van echte vuilnis was niets te zien. Op 38 km was nog de fruitpost gelegen in vakantiecentrum De Halm. De totale afstand bedroeg 40,105 km.

Henri Floor & Coos Verburg