|
|
|
|
|
Salzsteig-Weitwanderweg 09
|
datum |
Dinsdag 7 september 1993
|
traject |
Vorderstoder-Pießling-Ursprung-Gleimker See-Spittal am Pyhrn.
|
wandeltijd |
8 uur
|
overnachtingadres |
Privatzimmer te Spittal am Pyrn bij de familie Erna Baumschlager op nummer 317
|
Overnachtingprijs |
360
|
uitgaven |
Vorderstoder overnachting 380, supermarkt 45, Spittal am Pyrn 3
kaarten 15, 1e dag envelop 15, warme maaltijd 353.
|
We hadden prima geslapen in het Privatzimmer te Vorderstoder. Het
ontbijt was om half acht. Daarna deden we inkopen en begaven ons op weg. De
eerste km's volgden we een rustige verkeersweg. Opeens stopte er een auto. Het
bleken de mensen te zijn die we de vorige dag hadden gezien en uit Schoorl
kwamen. Zij moest dringend naar de tandarts in Windischgarsten. We sloegen een
smal bospad in en volgden wandelroute 2 naar de Pießling-Ursprung. Onderweg
zag Coos opeens een grote koraalzwam. Zo'n grote hadden we nog niet eerder
gezien.
Deze werd op de gevoelige plaat vastgelegd. De foto werd gemaakt door
het fototoestel op mijn kleine statief te zetten en verder met een makro
instelling. Helaas bleek later dat deze foto niet is gelukt. Na bossen kregen
we weilanden en achter een hekwerk zagen we herten en reeën lopen.
Op een gegeven moment werd ons pad heel smal en steil en glad door water. Nu
kreeg Coos wat problemen.
We sloegen nog even af naar de Pießling Ursprung. Dit
was een heel indrukwekkende bron. Uit een grote krater onder een steile rots
borrelde het water eruit en vormde meteen een brede beek die niet zonder een
bruggetje was over te steken. Een gedenkteken herinnerde
eraan dat in 1987 een 24 jarige man in dat gat had proberen te duiken, maar
het niet heeft kunnen navertellen. Even volgden we de Pießling beek, staken
hem over en stegen nu een tijd. Uiteindelijk kwamen we bij de Gleinker See
uit. Hier hadden we rust op een bankje en trokken onze korte broek aan. Nu
volgden we een lange grintweg door bossen in de richting van een autobaan en
Spital am Pyrn. Hier informeerden we naar
overnachtingsmogelijkheden. We besloten naar de Wurzeralm te gaan.
Maar nog voordat we de plaats uit waren, besloten we alsnog in Spittal
te blijven. Na vier pogingen waar niet werd opengedaan en we ook vier maal
bezet kregen, besloten we weer terug naar het informatiebureau te gaan. Hier
werd een adres opgezocht dat nog vrij was. Met de opgegeven eenvoudige
routebeschrijving konden we het echter niet vinden. Toen we weer bij de VVV
waren, werden we er met de auto heengebracht. Coos deed nog een wasje. Daarna
gingen we naar een Gasthaus bij een Shell benzinepompstation, alwaar we warm
aten.
|
Henri Floor & Coos Verburg |