|
|
|
Prachtige driedaagse natuurtocht
|
Van 6 t/m 8 augustus 1993 organiseerde OLAT de 10e Internationale
Kempische Wandeldagen te Geldrop.
De eerste wandeldag, vrijdag 6 augustus 1993
Eerst liepen we langs en door Sportpark De Kievit. Door bosrijke
buitenwijk verlieten we Geldrop. Daarop betraden we de bossen van
de gemeente Mierlo. Eerst dwaalden we door de Molenheide. We
staken de A67-snelweg over. Op 6 km was de eerste verzorgingspost.
Het was mooi wandelweer, niet al te warm, zodat de koffie er goed
in ging. Nu betraden we de Lieropse Heide met uitzichten op de
Strabrechtse Heide. Er stond flink wat heide in bloei. Na een paar
vennetje liepen we door bossen. Door het kleine natuurgebied De
Vloeten kwamen we in een meer open gebied met veel maďsvelden. In
de buurt van buurtschap Otterdijk liepen we over enige
knuppelbruggetjes.
In Lierop was op 20 km de grote rust in Café
Zalen Oosterhout. Na de rust liepen we door bossen naar buurtschap
Moorsel. Daarna volgden opnieuw de Lieropse Heide en de Blauwe
Kei. En zo kwamen we bij de derde wagenrust die tevens de eerste
wagenrust was. Tenslotte dwaalden we door de Braakhuizense Heide,
bestaande uit bos, heide en een ven. Opvallend hier was dat we
verschillende dode dennebomen zagen. Aan de takken zaten nog wel
dennen-appels, maar geen enkele groene den (spriet). We staken de
A67-snelweg weer over en liepen Geldrop binnen langs De Dommel.
Ook kwamen we nog langs kasteel Geldrop. Hier stond een hele,
grote, mooie, oude trouwauto. De totale afstand bedroeg deze dag
34,620 km.
De tweede wandeldag, zaterdag 7 augustus 1993
We verlieten Geldrop langs de wijk Beekweide. Langs Zes Gehuchten
liepen we over landwegen naar Buurtschap Genoenhuis. We staken de
A67-snelweg over en liepen door de uitgestrekte bossen en heide
van de Groote (stille) Heide van de gemeente Heeze. Opnieuw staken
we een snelweg over. Ditmaal was dat de A2. We liepen langs het
Eyerven en het uitgedroogde Brilven. Nu kwam een heel mooi stukje
door het bosgebied de Valkenhorst. We liepen bijna een afslag
voorbij. Enerzijds kwam dat omdat hier geen pijl hing en
anderzijds omdat het een begroeide weg met heide was en daardoor
bijna niet op viel als weg. We liepen hier meerdere malen over
begroeide wegen en paden.
We staken de weg Valkenswaard-Leende
over en dwaalden nu over een nieuw parkoers door het Leenderbos.
Aan het Strijpenpad, het pad dat naar Leenderstrijp liep, was een
wagenrust. Verder liepen we door het Leenderbos en kwamen langs
het heideveld Galberg. We staken de Kluizerweg over. Dit is de weg
die naar de Achelse kluis voert op de grens met België. We liepen
nog langs de Hasselse vennen. Het zuidelijkste deel van die dag
was de (denkbeeldige) breedtegraad 51°20'. Daarna liepen we weer
naar het noorden, staken de A2 snelweg over en met een boog om
Leende heen, hadden we in buurtschap Oosterik de grote rust in
Café zaal Du Commerce. Over smalle paden door maďsvelden verlieten
we Leende weer. We liepen terug langs de oostkant van de gemeente
Heeze. Van de plaats Heeze zagen we echter niets. Bij de tunnel
onder de A67-snelweg betraden we de gemeente Geldrop weer.
De derde en laatste wandeldag, zondag 8 augustus
We liepen eerst naar het Eindhovens kanaal. Bij een hondenpension
staken we de Hulsterburgerbrug over en liepen een stuk terug langs
het kanaal. Maar nu aan de overzijde. Zo konden we zien wie er
zoal achter ons liep. Daarna volgden we een km een smal graspad
langs de kronkelende Dommel. Bij de Collse Watermolen verlieten we
vooreerst de Dommel. We staken een spoorlijn over en kwamen langs
een kapelletje in buurtschap 't Hofke. Op het kapelletje stond
"Mariajaar-1954".
Door bossen en langs weilanden van de Lage Heide
bereikten we de eerste verzorgingspost. Daarna kwamen we langs de
grote Karpendonkse Plas. Via het Technische Hogescholen Complex
bereikten we weer de slingerende Dommel. Deze rivier bleven we
dwars door Eindhoven volgen. We liepen daarbij onder andere vlak
langs het centraal station. Verderop bereikten we de Genneper
watermolen. Hier zagen we Jos Koolen (de voorzitter van OLAT)
lopen. We hadden hem een dag eerder leren kennen toen hij kwam
buurten op de kampeerplaats bij de start waar alleen tenten van de
3-daagse wandelaars stonden. Hij was opgebeld met de melding dat
pijlen ontbraken. Langs stalletjes in opbouw liepen we verder.
Even dachten we dat we in Brussel waren. We zagen een kunstwerk
dat leek op een bekend bouwwerk in Brussel staat. Het bleek tot de
Café Rust De Tongelreep te behoren.
Nu voerde ons pad een tijdlang
verder langs de Tongelreep. In Aalst, gemeente Waalre, verlieten
we deze weer. Nu dwaalden we verder door het oostelijke gebied van
de Groote Heide. Langs buurtschap Achtereind en de Vorster Voortse
Hoeve bereikten we het bos- en weilandgebied van de gemeente
Heeze. Daarbij liepen we langs het grote Greveschutven. Spoedig
betraden we weer de bossen van Aalst. Vlak voor de derde
verzorgingspost lag, voor het meeuwven een prachtig bloeiend veld
met heide. Het was een drukte bij deze verzorgingspost omdat naast
de 35 km ook wandelaars van de 25 km en 15 km hier vertoefden. En
ook ondanks het feit dat iets verderop Café De Aalsterhut lag,
beter bekend onder de naam Café van Mien Pils.
We staken de A2-
snelweg over en kwamen weer in de gemeente Geldrop. We genoten
hier volop van grote velden met bloeiende heide. Toen we een man
inhaalde zei deze: Gaat u maar voorbij, ik wil van de prachtige
heide genieten. We staken de A67-snelweg over en liepen nog even
door de gemeente Eindhoven. Langs de Gijzenrooische Zegge
bereikten we Geldrop weer.
|
Henri Floor & Coos Verburg
|