Eerste dag van de Apeldoornse Vierdaagse, dinsdag 13 juli 1993

Op dinsdag 13 juli 1993 verlieten we het centrum van Apeldoorn door parken en langs een spreng. Vlak na de A1-snelweg was de eerste wagenrust. Hier lieten we ons eerste kopje koffie vergezeld gaan van ons ontbijt. Daarna liepen we door het plaatsje Lieren. Dit plaatsje lijkt haast wel een museumboerderijdorp, zoveel mooi oude boerderijen als hier staan. Over paden langs velden wordt buurtschap Oosterhuizen bereikt. Bij boerderij De Viersprong staken we de hoofdweg over. Na de A50-snelweg liepen we een doodlopende weg in, die ons naar een spreng voerde. Hier was de splitsing met de 30 km.
Het 30 km parkoers voerde verder naar de Grote waterval. Wij echter volgden het 40 en 50 km parkoers de andere kant op, maar nog wel langs de spreng. Bij een spoorlijn aangekomen moesten we die spoorlijn eigenlijk volgen, maar wij zagen evenwijdig met de spoorlijn een zandweg lopen en besloten die te volgen. Later staken we de spoorlijn nogmaals over en over een zandweg liepen we, tussen weilanden door naar Loenen. Over een aantal leuke smalle graspaden langs weilanden en maïsvelden bereikten we het centrum van Loenen. We stapten een supermarkt binnen en kochten een liter melk. We zochten een geschikt plekje op om de melk op te drinken. Dat werd een stoepje voor een huis. We zaten er nog maar net of de eigenares kwam er aan gelopen en veegde het pad om het huis schoon. Informatief praatte ze wat over de wandelvierdaagse en ze bood zelfs aan om voor ons een stoel te halen. We sloegen het aanbod af met de mededeling dat we toch zo weer verder gingen.
Buiten Loenen volgden we spoedig weer smalle paden door de bossen van het Loenense Bos. Spoedig daarop kwamen we bij de splitsing van de 40 en 50 km. Wij kozen het 50 km parkoers. Nu kwam eigenlijk wel het mooiste deel van de dag. Doordat er maar 150 wandelaars die 50 km liepen werd het meteen ook een stuk rustiger. We liepen langs een schaapskooi en staken een groot ervoor liggend grasveld over. Daarna liepen we over af en toe smalle paadjes. Daarop dwaalden we door de Loenermark. Na een paar zeer rustige asfaltwegen door het sterk geaccidenteerde terrein werd onverwachts een vennetje bereikt. Verderop bereikten we over een lange grintweg de Zilvense Heide. Hier ligt een ijkbasis, voor ons bekend van onze intensieve verkenningen van de Veluwe. Hier worden lengtemetingen geijkt ten behoeve van de landmeetkunde. Dat geschiedt met behulp van lichtinterferentie (werking van lichtgolven op elkaar bij samentreffen) tot 0,05 mm nauwkeurig. De totale lengte van de ijkbasis bedraagt 576,09226 meter.
Na de samenvoeging met de 40 km bereikten we de grote Erebegraafplaats van Loenen. Dit is het Nationale erekerkhof voor de Nederlandse slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog. Door het Loenerveld werd de Vrijenbergerspreng bereikt. Bij de Kleine Waterval was een waterrad gemonteerd. Door het stromende water draaide het scheprad flink. Het geluid dat dit maakte deed je veronderstellen alsof er een sterke stroming in het water zat.
Even voor de Grote Waterval was op een parkeerplaats weer een verzorgingspost. We vulde onze blikjes fris voorraad weer aan en dronken een bekertje koffie. Daarop betraden we landgoed Reeënberg. Eerst liepen we langs een vennetje. Daarna nog langs een heideveld. De 39,2 meter hoge top van de Reeënberg werd echter niet beroerd. We staken de A50-snelweg over en over een paar smalle paden werd Camping De Hertenhorst bereikt.
Door het Liederbos werd buurtschap Engeland te Beekbergen bereikt. We besloten daarom maar links van de weg te lopen. Door het Bruggelen of Engelanderholt werd de A1- snelweg bereikt. Vlak na het viaduct was de laatste verzorgingswagen. Men was al bezig met opruimen. Door nog wat bospassages en langs een spreng werd een buitenwijk van Apeldoorn bereikt. De totale afstand bedroeg deze eerste dag 50,4 km. We liepen deze afstand in 9½ uur.

Henri Floor & Coos Verburg