Vorig WS78 verslag Volgend WS78 verslag Terug naar de overzicht van alle WS78 wandeltochten Terug naar de homepage van Henri Floor Over een hangbrug van staaldraad bij WS78 in Wormerveer

embleem WS78 Dit is het wapen van Wormerveer. 
Dit wapen is te vinden op de lokatie www.ngw.nl/indexgb.htm  
Deze site is mogelijk gemaakt door de 
Bank Nederlandse Gemeente te Den Haag Op zaterdag 27 februari 1993 organiseerde WS78 een 40 km wandeltocht vanuit Ontspanningscentrum "De Bres" vanuit Wormerveer. Wormerveer vormt sinds 1974 samen met Zaandam, Koog aan de Zaan, Zaandijk, Krommenie, Assendelft en Westzaan de gemeente Zaanstad.
Geschiedenis
Rond 1700 stonden er in dit gebied zo'n 600 molens die toen hoofdzakelijk werden gebruikt voor de houtverwerking. Met de komst van de stoommachine verdwenen de meeste molens; 12 zijn er overgebleven en daar is men heel zuinig op. Al na een 130 meter liepen we door een leuk wegje langs een smalle vaart. We bereikten de rivier de Zaan en liepen langs een grote boot met daarop de tekst Restaurant 't Pannekoekschip. Even later staken we de Zaan over. Langs de Zaan zagen we grote pakhuizen waarvan er één fraai opgeknapt was. Op de gevel stond in grote letters SAIGON. We kwamen in Wormer langs het gemeentehuis van Wormerland en op de voordeur was fraai het gemeentewapen aangebracht. Het lijkt wat op dat van Den Haag met in het wapen een ooievaar. Aan de rand van Wormer liepen we een eind langs het meer De Poel. Langs de kant zagen we rietkragen. Nog voor het einde van de bebouwde kom kwamen we langs een oud kerkje, thans snookercentrum Le Café. Over een iets verhoogd dijkje door een weiland verlieten we Wormerveer.
Door de wijde Wijde Wormer
Aan onze linkerhand strekte zich nu een waar waterland uit, grasstroken afgewisseld met rechthoekige stroken water. Aan onze rechterhand hadden we een wijds uitzicht op Polder De Engewormer. Na een ruim 2 km lange, smalle asfaltweg bereikten we een 4 km lange grasdijk langs Ringvaart de Wijde Wormer. Van de 409 deelnemende wandelaars waren er zeker al 350 ons voor geweest, zodat het eventueel aanwezige gras ruimschoots veranderd was in modder. Dat parkoersarchitekt Walter stadhouders zijn uiterste best heeft gedaan moge alleen al blijke uit het feit dat voor de betreding van deze 4 km lange grasdijk naast het Waterschap "de Waterlanden" te Midden Beemster ook de 9 pachters van deze dijk toestemming hebben gegeven om hierover te mogen gaan. We moesten steeds de hekjes sluiten, want op sommige percelen graasden groepen schapen. We haalden een wandelaarster in en vroegen haar hoe het er hier uit zou zien als het de voorgaande dagen wat meer geregend had. Daarop antwoorde ze dat ze liever wilde dat het zou sneeuwen. Nog geen minuut later barstte een hevige hagelbui los, lekker (!) opgezweept met windvlagen. We liepen hier door de Wijde Wormer met zijn verre vergezichten. Af en toe zagen we die typische Noordhollandse stolpboerderijen. Op 12 km was de soeppost in een eenvoudige kantine bij een paardrijbaan achter een boerderij.
Recreatiegebied Het Twiske
We staken de A7 snelweg over en de spoorlijn Zaandam Hoorn en zette nu koers naar het uitgestrekte recreatieterrein Het Twiske. Nu dwaalden we fraai afwisselend over smalle asfalt paadjes en zand en graspaden door uitgestrekte rietvelden. Af en toe zagen we wat huizen van het plaatsje Den Ilp. We liepen door een klaphek langs een bord met de tekst: "Ongeklede aanwezigheid is achter dit bord niet toegestaan". We zagen dat met dit weer toch al niet zo zitten.
We zijn onze wilde haren nog niet kwijt
Op 21 km was er voor de liefhebbers van RUIG een leuk ommetje. In het info-bulletin stond hier nog aan toegevoegd: zij, die de wilde haren kwijt zijn lopen rechtdoor. Wij waren uiteraard liefhebber van RUIG. Op dat moment liep Coos, met onze vriendin Lydia een klein eindje voor mij. Ik zag dat ze bij een sloot op een vlonder het water werden overgetrokken. Toen ik, alleen, op de vlonder stond zeiden omstanders, och jij kan het zelf wel. Toen ik op de vlonder stond moest ik aan de voorkant een ketting uit het water opvissen en me aan de ketting naar de overkant trekken. Dit deed we denken aan een wandeling in Noorwegen, waarbij we een ruim 300 meter breed water moesten oversteken. Daarbij lag aan één kant een roeibootje en aan beide kanten van het water stond een paal waartussen een kabel was gespannen. Die roeiboot zat met een staaldraad en een ring aan die 300 meter lange kabel vast. En zo moesten we ons naar de overkant roeien. Terug naar de WS78 wandeltocht. Toen ik met de vlonder aan de overkant kwam zei ik, dat ik dat toch maar weer mooi gedaan had, waarop een stem zei, ja, maar het moeilijkste komt nog. Even verder stond een paal in het water met daaraan vier touwen met een knoop onderaan ieder touw, waardoor je je aan het touw over het water kon zwiepen. Maar er was een plek voor de wandelaars zodanig dat ze niet van dit apparaat gebruik hoefden te maken. Maar daarna kwam het moeilijkste gedeelte. Over een sloot was een echte hangbrug over de sloot gemaakt. Een hangbrug die lijkt zoals je ook wel eens op foto's vanuit China ziet. Dit was dus een brug in de vorm van een vangnet. Aanvankelijk leek het best eng, maar bij nader inzien zagen we dat de gaten zo smal waren, dat bij een eventuele misstap je toch niet in de "diepte" verdween. Spoedig daarop naderden we Oostzaan alwaar op 25 km de grote rust was in Restaurant Zalencentrum De Greep aan de Dominee Nanne Zwiepsingel. Het was hier al aardig rustig omdat we zo ver in de achterhoede liepen. Net na de grote rust zagen we een vreemd verzetsmonument. Aan een stenen pilaar stond een bronzen stoel afgebeeld met daarop een grote vogel vastgeketend aan een ketting.
Eén van de meest waardevolle weidevogelgebieden in Nederland
Opnieuw betraden we het recreatieterrein Het Twiske. Opnieuw dwaalden we over smalle paden door dit mooie natuurgebied. Over de stationsstraat door buurtschap De Haal bereikten we een spoorlijn, maar van een station was niets meer te zien. We volgden zo'n 11/2km een asfaltfietspad met aan onze rechterhand een spoorlijn en aan onze linkerhand het Oostzanerveld. Dit 248 ha grote oude cultuurlandschap behoort tot de meest waardevolle weidevogelgebieden in ons land. We liepen onder de A7-snelweg door en dwaalden daarop door het natuurgebied Jagersveld. Op 33 km was de koffiepost in een kleine schuur in een buitenwijk van Zaandam. Het waaide behoorlijk waardoor het koud aanvoelde. Daardoor gingen wandelaars op toegangspaden bij naburige huizen staan uit de wind. Op een gegeven moment kwamen buren van de koffiepost thuis waarop één van de wandelaars die dat zag zei, attentie mogen de eigenaars hun huis betreden ? We liepen langs een aantal fabrieken. Aan de geur te ruiken was het duidelijk dat hier chocolade of cacao werd gemaakt.
Openluchtmuseum de Zaanse Schans
Daarop liepen we nog door de Zaanse Schans, een soort openluchtmuseum. Een gedeelte van het verleden is hier bijeengebracht, te weten 4 molens en ruim 20 groene houten Zaanse huizen. Ze vormen een weergave van een Zaanse woon- en werkgemeenschap. Zo staat hier de eerste Winkel van Albert Heijn, ingericht als in grootmoeders tijd. Vanaf de Zaanse schans hadden we over de Zaan uitzicht op de vele oude gevels van Zaandijk. Inmiddels liepen we langs de hier brede Zaan. Op 38 km was nog in Wormer een fruitpost in een grote en ruime schuur. De totale afstand bedroeg 40,470 km.
naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg