|
|
Uitwaaien aan de monding van de Eems |
Op zaterdag 30 januari 1993 organiseerde de FLAL de Waterpoort-
wandeltocht vanuit Delfzijl over een afstand van 40 km.
Delfzijl, belangrijke zeehaven
Delfzijl is de belangrijkste zeehaven in het noorden van ons land en voorhaven van de stad Groningen. De plaats werd in de 13e eeuw door monniken gesticht. Zij bouwden in de rivier de Delf(het tegenwoordige Damsterdiep drie zijlen (sluizen), vandaar de naam Delfzijl. De start was vanuit wijkcentrum De Kuilsberg. Eerst liepen we naar het centrum van Delfzijl. Door een winkelstraat liepen we langs Café De Buurvrouw en hadden nog uitzicht op molen Adam, een achtkante bovenkruier uit 1875, nu museum. Vlak voor de haven liepen we door de Waterpoort. In een zijmuur stond de hoogste waterstand van 16 februari 1962 aangegeven. Na de haven beklommen we een dijk waar een monument op stond. Hier vandaan hadden we uitzicht op het Eemshotel dat op pijlers in het water staat. Verder zagen we hier ook het Zeeaquarium liggen met een totale waterinhoud van 150.000 liter water. Aan de overkant van de Eems zagen we Duitsland liggen.
Spiegelgladde wegen door de vorst
Er was een parkoers-omlegging. Door de regenval van de voorgaande week waren flinke plassen ontstaan. Door de vorst (7 graden) van de voorgaande nacht waren deze plassen bevroren, waardoor het parkoers soms spiegelglad was geworden. We kwamen langs een jeugdverkeerstuin en verlieten Delfzijl langs vijvers omzoomd met rietkragen. Grote delen van de vijvers waren bedekt met ijs. Die delen van de vijvers waar de wind op stond en waar de eendjes zwommen lagen nog open. Langs de onderkant van de dijk langs de Eems verlieten we Delfzijl.
Éénmaal, op een y-splitsing, liep het
officiële parkoers verder langs de onderkant van de dijk, terwijl
de andere weg de dijk opliep. Voor ons liep ook al iemand die dat
gedaan had en het leek ons een goed idee. Het was op de dijk flink
koud, maar je had er links een wijds uitzicht op het Groningse
polderland met zijn grote boerderijen en rechts hadden we uitzicht
op de Bocht van Watum en het Oost Friese Gaatje. Toen de voor ons
lopende wandelaars afsloegen verlieten we de dijk. Over een brug
en een graspad kwamen we op de parallelweg langs de weg Delfzijl-
Spijk uit. Bij buurtschap Nansum sloegen we af en kwamen even
later in het wierdedorpje Uitwierde uit. Over een smal pad liepen
we om de oude kerk heen. Aan de voorzijde van de kerk stonden
naast de toegangsdeur twee afbeeldingen van mannen op
witgekleurde stenen. Na een pad door een weiland kwamen we over een
groot recreatieterrein.
Hangende keukens van Appingedam
Door een tunnel onder de spoorlijn Groningen-Delfzijl liepen we naar Appingedam waar een verzorgingspost was in een boerderij. De warme koffie en een koekje ging er goed in. Langs het Damsterdiep liepen we naar het centrum van Appingedam. Appingedam is een levendig en schilderachtig stadje dat na Groningen, het oudste stadje van de provincie is. Het is vermoedelijk al meer dan duizend jaar oud. In het jaar 1327 kreeg Appingedam stadsrechten. Sinds 1972 heeft Appingedam het predikaat beschermd stadsgezicht.
We liepen over een brug over het Damsterdiep. Van de brug hadden we een fraai uitzicht op de Hangende keukens van Appingedam. Dat zijn bouwsels die aan panden vastgebouwd waren, nadat die panden hun functie als pakhuis hadden verloren en toen geschikt gemaakt werden voor bewoning. We verlieten even het parkoers om nog een blik te werpen op de Nicolaikerk. Deze kerk was gewijd aan St. Nicolaas (niet Sinterklaas), de beschermheilige van de kooplieden en zeevarenden. Langs een oud Diakoniehuis verlieten we Appingedam. We bleven het Damsterdiep een tijd volgen. In de verte hadden we nog het zicht op de kerk van Tsjamsweer.
Landgoed Ekenstein gedeeltelijk afgeticheld
Bij camping Ekenstein verlieten we het Damsterdiep. Over landgoed Ekenstein dwaalden we verder en liepen even later langs Borg Rusthove. De borg werd waarschijnlijk gesticht in 1686 door Johan Eeck, burgemeester van Groningen, heer van Ekenstein. Het noordelijke gedeelte van dit landgoed is afgeticheld (afgegraven ten behoeve van baksteenfabrikage). Even verderop was op 24 km de grote rust in het Dorpshuis te Wirdum. Na de rust vervolgen we het parkoers in de richting van Loppersum. Even voor Loppersum sloegen we af. Over een grasveldweg dwaalden we verder in de richting van molen De Leeuw bij Zeerijp.
Maar even ervoor sloegen we af naar Eenum. Hier voerde ons pad over een smal pad een wierd op. Over een smal pad langs een oude kerk verlieten we Eenum en zetten koers naar Oosterwijtwerd. Hier liepen we langs oude huizen. Op één van de huizen stond Diakonie voor de armen. Langs wederom een oud kerkje verlieten we Oosterwijtwerd. Na buurtschap Arwerd kwamen we door het plaatsje Krewerd. Uiteindelijk kwamen we in het wierde plaatsje Holwierde. Buiten Holwierde kwamen we weer bij buurtschap Nansum. Nu volgde een minder aantrekkelijke weg over de parallelweg langs de weg Spijk-Delfzijl.
Wetenswaardigheden
De totale afstand bedroeg ongeveer 40 km. Het was de hele dag onbewolkt geweest. Het bleef vrijwel de gehele dag licht vriezen. De wind maakte het daardoor vrij koud, vooral als je tegenwind had. Er waren 155 deelnemers.
|
Henri Floor & Coos Verburg |