Terug naar het overzicht van de wandelverslagen van alleen FLAL-tochten Terug naar de homepage van Henri Floor Door het land van touwtjessnijders en torenmeters

Dit is het wapen van Franeker. 

Dit wapen is te vinden 
op de lokatie www.ngw.nl/indexgb.htm  
Deze site is mogelijk gemaakt door de 
Bank Nederlandse Gemeente te Den Haag Op zaterdag 5 december 1992 organiseerde de FLAL de Akademiestad- wandeltocht, de 4e tocht uit de 20e winterserie vanuit Franeker. De start was vanuit motel De Valk, dus ruim buiten het centrum van Franeker. Over een aantal rustige verharde wegen liepen we naar de A31-snelweg. Door een tunnel bereikten we de andere kant van de snelweg.
Een sluiscomplex als monument
Nog bleven we enige tijd verharde wegen volgen, maar we hadden fraaie uitzichten op grote boerderijen. Door de regen van de voorgaande dagen en het zonnige weer nu hadden we prachtige vergezichten. We kwamen bij een monument dat een sluiskompleks voorstelde. Vanhier liep een drassig graspad naar een kade. Dit graspad volgden we enige tijd langs de Riedpolder. Bij Wijnaldum verlieten we de vaart. We volgden een asfaltweg naar een hoge dijk waarachter de Waddenzee lag. Maar deze zee zagen we vooralsnog niet. Met het naderen van Harlingen kwamen we bij het minst mooie gedeelte van de tocht. Een industrieterrein met olie- installatie's. Vlak voor de sluizen zagen we tegen een donkere wolk fraai een regenboog schijnen. Na de sluizen hadden we uitzichten op een stukje binnenstad van Harlingen. De tocht voerde langs de havens en bij station Harlingen haven was de enige verzorgingspost. Hier kregen we koffie en een stuk speculaas.
Dit is het wapen van Harlingen. 

Dit wapen is te vinden 
op de lokatie www.ngw.nl/indexgb.htm  
Deze site is mogelijk gemaakt door de 
Bank Nederlandse Gemeente te Den Haag Monument De Stenen Man
Langs nog meer havens liepen we langs De Stenen Man op de Westerzeedijk. Dit is een monument uit 1774 ter nagedachtenis aan Caspar di Robles, Spaans stadhouder in de 16e eeuw. Na de Allerheiligenvloed in 1570 was hij het die ervoor zorgde, dat de Friezen hun dijken verbeterden en versterkten. Het monument bestaat uit een hoofd met twee gezichten, één kijkt naar de zee, de ander kijkt naar het land. Dit ter symbolisering van de gedachte, dat Friesland voor aanvallen van beide kanten verdedigd moest kunnen worden. Dat het hier in de zomer zwoel kan zijn verhaalt een kollega schrijver met zijn verhaal over het Friese kustpad. Door een uitgestrekt pad verlieten we Harlingen aan de zuidoost kant. Nu volgde een parkoers dat voor ons vernieuwend was. Eerst volgden we een lang grintpad dat over ging in een lang betonpad. Verkeer is hierop praktisch niet. Het weide gebied is niet zoals wij dat gewend zijn vlak, maar enigszins golvend. Wat ook heel mooi was, was dat de sloten langs de weilanden niet kaarsrecht zijn maar kronkelig of bochtig.
Op 22 km was de grote rust in Achlum. Deze rustpost lag naast de romaanse kerk uit de 12e eeuw, opgebouwd uit kloostermoppen (ouderwetse bakstenen). Hier gingen de verhalen terug naar 16 december 1989, toen diezelfde tocht ook werd georganiseerd. Toen was het regenachtig en erg modderig. Er waren toen 14 uitvallers en menig uitvaller liet zich per trein finishwaarts rijden vanaf station Harlingen Haven. Nu vervolgden onze tocht en we liepen weer regelmatig over lange, maar wel bochtige betonpaden lopen. Enkele malen werd dit door een gras en/of modderpad onderbroken om de stemming er goed in te houden. Dit is het wapen van Franekeradeel. 

Dit wapen is te vinden 
op de lokatie www.ngw.nl/indexgb.htm  
Deze site is mogelijk gemaakt door de 
Bank Nederlandse Gemeente te Den Haag
De hoogste dorpstoren van Friesland
Vlak voor de bebouwde kom van Tzum sloegen we af. Tzum is bekend omdat het de hoogste dorpstoren van Friesland heeft. Het verhaal gaat dat in lang vervolgen jaren de inwoners van Oldeboorn (ten oosten van Akkrum) die van Tzum naar de kroon wilden steken. Toen de toren van Oldeboorn door de bliksem getroffen werd en herbouwd moest worden, wilden de dorpelingen, dat hun toren voortaan de hoogste zou worden. Ze togen naar Tzum en maten de toren met een touw. De inwoners van Tzum, ook niet op hun achterhoofd gevallen, hadden hen echter door en zagen kans een stuk van het touw af te snijden. En zo bleef de toren van Tzum de hoogste.
De inwoners van Tzum heten sindsdien "lyntsesnijders" (touwtjessnijders) en de inwoners van Oldeboorn "tuorkemjitters" (torenmeters). Na een kort stukje verkeersweg naar Hitzum sloegen we af en over een fietspad tussen bomen bereikten we station Franeker. Hier vandaan was het nog een paar km naar de finish. Eerst staken we nog het Van Harinxmakanaal over en vlak daarop liepen we nog langs Hotel De Stadsherberg, het hotel waar we de voorgaande nacht hadden overnacht.
Wetenswaardigheden
De totale afstand bedroeg ongeveer 35 km. Er waren 162 deelnemers. Hoewel het een vrij zonnige dag was geworden lag de maximum temperatuur op 7 graden. Het was tijdens de wandeltocht droog gebleven.
naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg