23.571 Paddestoelen

Op zaterdag 3 oktober 1992 organiseerde WS78 zijn eerste tocht uit de 15e winter serie. Ditmaal vanuit Soest. De VVV van Soest had de voorgaande dagen flink wat werk moeten verzetten, want dit dorp is in de maand oktober,in het kader van de ANWB-aktie "Toeraktief", de aanbevolen wandel- en fietsplaats in de provincie Utrecht. WS78 droeg daar met zijn tocht een belangrijke steen aan bij, getuige een opkomst van 443 wandelaars. De start was vanuit café petit restaurant "Bos en Duin". Doordat de startgelegenheid vrijwel tegen de bossen aan ligt, zagen we van het centrum van Soest niets.
Dwars door stuifduinen
Het eerste stuk liepen we langs de noordkant van het stuifzandgebied Lange Duinen. Verderop, in de Korte Duinen, waren welliswaar kleine stuifduinen, maar hier liepen we dwars doorheen. Over een leuk smal graspad, om van te smullen, liepen we verder om vervolgens horden trimmers en trimsters tegen te komen. Ze waren niet allen even sympathiek door amper op zij te gaan. Na het Monnikenbosch hoorden we vreemde geluiden. Spoedig daarop liepen op afstand langs de dierentuin, waardoor we meteen die vreemde geluiden konden interpreteren. Langs het grote Belgen monument bereikten we de Galgenberg. Over de flanken was de ruim 42 meter hoge Galgenberg bereikten we Oud-Leusden, het centrum van begraafplaatsen. Over de Dodenweg passeerden we de Rooms Katholieke- en de Nederlands Hervormde begraafplaatsen. Voor de algemene begraafplaats Rusthof sloegen we af na eerst de A-28 snelweg te hebben overgestoken. Nu dwaalden we door de landgoederen Willemijntjeshoef, 't Was water , Langeveen, Sterrenbosch en de Treekerduinen.
Prachtige paddestoelen
Regelmatig liepen we hier over graswegen, zo weinig werden de wegen en paden hier gebruikt. Naast de wegen en ook wat verder van het pad zagen we ontzettende veel paddestoelen. Erg veel paddestoelen hadden de schutkleur van de bruingekleurde bladeren, maar we zagen ook veel geel-, groen- wit- en roodgekleurde paddestoelen. Voornoemde bossen en heide behoren tot het ruim 1400 hectare grote gebied Landgoed Den Treek-Henschoten. Wat de doorsnee wandelaar niet zal weten, is dat de wandelorganisatie geld moet betalen om door de bossen van Landgoed Den Treek een wandeltocht te mogen laten lopen. Voorbij het heideterrein Treekerpunt verlieten we de gemeente Leusden om vervolgens door de bossen van de gemeente Woudenberg, ook wel boswachterij Austerlitz genoemd, verder te dwalen. De parkoersarchitekt had een prachtig parkoers uitgezet veelal over smalle bos- en heidepaden. We sloegen een pad in waar een heleboel tamme kastanjes met omhulsel lagen. Hoewel al zeker 400 wandelaars hier gelopen hadden, troffen we nog vele tamme kastanjes aan.
Het parkoers ging door verschillende gemeenten
Na 1 km over Maarns grondgebied en 200 meter over het grondgebied van Driebergen te hebben gelopen, betraden we de gemeente Zeist. En wel het plaatsje Austerlitz. Hier was op 22 km de grote rust in zaal 't Trefpunt. Hier troffen we nog een dame die pas om 10.15 uur gestart was. Ze kon niet eerder starten, omdat ze vanuit Middelburg niet eerder met de trein kon aankomen. Op de grens van het aller westelijk grondgebied van de gemeente Leusden liepen we langs T.N.O. en de noord-oost hoek van Zeist naar Huis ter Heide. Hier liepen we langs camping Dijnselburg en het gelijknamige openlucht zwembad. Even verder, in Bosch en Duin, was op 32 km de koffiepost. In het bosgebied De Pan raakten we nog de gemeetegrens van De Bilt. Nu volgde een kleine 1½ km verhard om daarop in de bossen van de Willem Arntsz Hoeve te Den Dolder uit te komen. Door de oostelijke bos sen van landgoed Pijnenburg werd op 41 km de finish in Soest bereikt. Wetenswaardigheden Het was een prachtige bossentocht geworden waar bij we erg veel paddestoelen hebben gezien. Rest mij nog te melden dat Walter Stadhouders de parkoersarchitekt was. Verschillende malen hoorden we geluiden dat wandelaars de tocht de laatste tijd (te) zwaar vonden. Zorgelijk informeerden we daarover bij een bestuurslid of die geluiden ook tot het WS78 bestuur waren doorgedrongen. Dat was inderdaad het geval, maar mij werd verzekerd, dat men zich voor dit soort klachten niet van de wijs zou laten brengen. Diegenen die dit soort tochten te zwaar vinden moeten dan maar niet meer meedoen. Voor hen is dit soort tochten dan niet meer weggelegd. Tenslotte wilde ik nog meldden dat deze dag mede feestelijk was omdat we zes jaar getrouwd waren.

Henri Floor & Coos Verburg