Ostösterreichischer Grenzlandweg 07 (Nebelstein-Rust-Radkersburg)

We hadden prima geslapen in het Grenzlandhotel. Het bleek echter dat de overnachting niet inclusief ontbijt was. Zowel toen we 's avonds naar bed gingen, als toen we opstonden, stond voor het hotel een file auto's te wachten voor de grens met Hongarije. We liepen ongeveer 2 km terug naar het centrum van Nickelsdorf. Ook tot voorbij het centrum stonden de auto's. We wisten niet hoe groot Nickelsdorf was. Daarom gingen we maar bij de eerste supermarkt naar binnen. We kochten wat meer broodjes als normaal omdat het zaterdag was.
Even buiten Nickelsdorf liepen we weer over zandwegen. We liepen weer langs wijngaarden en ellen lange korenvelden . Hier waren trouwens ook al vele korenvelden gemaaid. We hadden hier fraaie vergezichten. We kwamen uit op een asfaltweg. Maar meteen sloegen we van de weg af om een alternatieve weg te volgen. Maar na een bocht bleek een weg niet (meer) te bestaan. Over een gemaaid korenveld bereikten we weer de asfaltweg. Hier vlakbij stond een hutje, waarbij militairen van de douane stonden. Ons werd nog verteld dat we de grens naar Hongarije niet mochten oversteken. We merkten spoedig dat deze militairen niet zo stug waren als we tot nog toe hadden meegemaakt. We vroegen aan ze of we van hen een foto mochten maken, als herinnering van onze vakantie. Dat was goed. We pakten ons fototoestel.
Op het moment dat we een foto van hen wilden maken gingen ze ook echt in de houding staan met geweer en al . Een van hen vroeg of we Hollanders waren. Daarop zei één van de militairen dat hij eens de Nijmeegse vierdaagse had gelopen. Hij vroeg of wij die tocht ook al eens hadden gelopen. Daarop zeiden we dat Coos hem al 13 maal en ikzelf 4 maal hadden gelopen. Maar nu liepen we deze vierdaagse niet meer, omdat we hem te druk vonden. We vervolgden ons pad weer.
Onverwachts ging de asfaltweg over in een grintweg. Op zich was dat niet zo erg, ware het niet dat er een relatief druk verkeer was. Maar vanwege de warmte en de droogte zorgde elke auto voor flink wat stof. Sommige automobilisten hadden begrip voor onze situatie en reden langzaam. Maar er waren er ook die op volle snelheid bleven door rijden en flinke stofwolken veroorzaakten. Aangezien we deze weg zo'n 15 km volgden kunt u, trouwe lezer, zich wel voorstellen dat we dit niet zo fijn vonden.
We liepen zowel langs de Hubertuskapelle als de Johanneskapelle. Daarna kregen we weer asfalt onder de voeten en bereikten we Halbturn. Langs mooie en luxe huizen liepen we het plaatsje binnen. Het was rond half één. De winkels waren al om 12 uur dicht gegaan. Daardoor moesten we nu onze dorst lessen bij een Gasthof. En wel bij Gasthof und Pension Knöbel. We dronken er Almdudler en aten bouillon met ei . Bij Weißes Kreuz, bij een bocht in de weg bij een wit kruisje lazen we weer een stuk uit ons vakantiebijbelleesrooster.
De weg naar Frauenkirchen was ook helemaal geasfalteerd. In Frauenkirchen aangekomen hadden we eerst een rust bij het eerste bankje in de schaduw. Het was hier wat nat omdat hier kort te voren een watersproeier had gestaan. Daarna bekeken we de fraaie Wallfahrtskirche. We staken twee kaarsjes aan. Dit mede omdat we nog maar zo weinig kaarsjes hadden aangestoken tijdens deze tocht. Daarna dronken we Almdudler in Stadtbeisl, een soort café van de familie Bruck. Hier verwisselden we nog een filmrolletje en maakten nog een foto van de kerk, net op het moment dat een lange stoet mensen de kerk betraden, vanwege een trouwerij. Later bleek dat de foto was mislukt doordat ik het filmrolletje niet ver genoeg had doorgetransporteerd. In deze kerk worden vele trouwerijen gehouden op zaterdag. Spoedig buiten Frauenkirchen verlieten we de asfaltweg en dwaalden over grintwegen naar St. Andrä.
We bereikten St. Andrä am Zicksee bij een hele grote camping. We liepen door naar het plaatsje zelf en overnachtten in een Privatzimmer. Voor de warme maaltijd liepen we naar de Zicksee. Daar aten we in Pizzeria Pannonia buiten op een terrasje gezellig aan het meer. Coos nam Pizza Vegetaria en ik nam varkenskotelet. De naam van deze Pizzeria was zeer toepasselijk omdat dit deel van de wandeling Via Pannonia heette. Toen het op een gegeven moment hard ging waaien rekenden we snel af. Dit omdat we verwachtten dat het zou gaan regenen. En dat deed het later ook. We liepen in een kwartier naar ons Privatzimmeradres.

datum	zaterdag 11 juli 1992
traject	Nickelsdorf - Halbturn - Frauenkirchen - St. Andrä am Zicksee
weer	warm tot zeer warm; 's avonds een bui
overnachtingadres	Privatzimmer St. Andrä am Zicksee
Overnachtingprijs	Osch. 450 (zonder ontbijt)
uitgaven	overnachting Osch. 450 + Osch. 130; Kaufhaus in Nickelsdorf Osch. 107; Halbturn Osch. 92; Frauenkirchen Osch. 32; St. Andrä am Zicksee Osch. 320 + Osch. 34.