Vorig verslag van de Ostösterreichischer Grenzlandweg 07 Volgend verslag van de Ostösterreichischer Grenzlandweg 07 terug naar het overzicht van de Ostösterreichischer Grenzlandweg 07 Terug naar het overzicht van buitenlandse tochten op de homepage van Henri Floor Terug naar de homepage van Henri Floor Ostösterreichischer Grenzlandweg 07
datum zaterdag 4 juli 1992
traject Retz - Unternalb - Ragelsdorf - Haugsdorf - Alberndorf im Pulkautal - Mailberg
weer zonnig en warm
overnachtingadres Fremdenzimmer Hubert Fürnkranz Mailberg
uitgaven Spar: Osch. 73,30, overnachting Retz Osch. 320, Gasthof Osch. 190.

Retz Kellergaße Na het ontbijt gingen we eerst naar het centrum van Retz en kochten melk, kaas en jogiedrink en broodjes bij een Spar. Rond kwart voor negen verlieten we Retz . Eerst kwamen we door Unternalb. Hier zagen we eerst langs de kant van de weg allemaal wijnkelders . Het was wederom snikheet. Net toen we Unternalb hadden verlaten zagen we een groot veld met zonnebloemen . We staken de Nalber Bach over en liepen langs korenvelden en zonnebloemvelden. We kwamen bij een kruisje. Hier lazen we voor twee dagen van ons vakantiebijbelleesrooster. Even verderop kwamen we langs Gupferte. Dit was een heuveltop waar vandaan je een prachtig panorama had, waaronder Retz. Het aantal velden met zonnebloemen nam steeds toe. We zagen nog een haas en een fazant.
We kwamen bij het dorpje Ragelsdorf en rustte bij de plaatselijke, vervallen kapel . We staken de Retzbach over. Dit pad voerde nu fraai door een vallei van wijngaarden. Toen we Haugsdorf binnenliepen door de Kellergaße kwamen we langs de Keller van de familie Koran . De deur stond open. Toen we er net voorbij waren, hoorden we een stem en we werden teruggeroepen. We kregen enige glazen rode wijn aangeboden.
Op onze vraag hoe lang de wijnkelder was, werd ons gezegd dat we de wijnkelder in mochten lopen. Wel waarschuwden ze ervoor dat we niet te lang in de kelder bleven omdat het er erg fris was, ongeveer 10°. Buiten was het per slot van rekening ± 28°. Er lagen 17 vaten in de kelder en naarmate je naar achteren liep, werden de vaten groter. Coos zag op een tafel plaatjes liggen die op wijnflessen geplakt werden. Op onze vraag of we zo'n etiket mochten hebben, bood hij ons er 8 verschillende etiketten aan.
In Haugsdorf aten we in Schloßkeller van Josef und Waltraud Aufgewekt bouillon met ei en dronken Almdudler . Over een verkeersweg liepen we in de hitte naar Alberndorf im Pulkautal. In een schaduwplekje hadden we een korte rust. We liepen weer langs wijngaarden en zagen een klein hutje waarin 5 mensen kunnen zitten. Hier rustten we in de schaduw uit.
Ons pad ging over in bossen maar daarmee kwamen ook de insecten terug. Na het Locatelliwald kwamen we langs een zonnebloemveld van enige hectaren groot. Bij een asfaltweg hadden we een rust en dronken wat . Bij de 417 meter hoge Buchberg werd het pad weer smal en hadden we weer last van veel vliegen. Mailberg kwamen we binnengelopen door een Kellergaße.
Mailberg Mailberg In Mailberg vonden we een overnachtingadres op een Privatzimmer adres van Hubert Fürnkranz. We aten in een Gasthof waar eigenlijk geen warme maaltijden meer worden gemaakt. Het werd tweemaal schnitzel met sla. Daarbij dronken we eerst twee Almdudler. Daarna liepen we weer terug naar de Privatzimmer. De eigenaar had ons uitgenodigd om in zijn Keller te komen. Op datzelfde overnachtingadres overnachtten ook vijf Nederlanders die daar waren vanwege de brandweerfeesten in Retz. We spraken trouwens maar kort met één van die Nederlanders.
We reden in de auto van de eigenaar van die Privatzimmer naar zijn wijnkelder. Het was weliswaar niet zo ver. Maar zijn knie was recentelijk geopereerd en liep derhalve nog niet zo lekker. In zijn Keller legde hij ons van alles uit. Hij gebruikte alleen maar moderne apparatuur. Op een gegeven moment kwamen we in de eigenlijke wijnkelder waar alleen maar vaten met wijn lagen. Hier was het ook zo, dat naarmate je dieper in de wijnkelder kwam de vaten ook groter waren. We proefden wat uit verschillende vaten. Dat was over het algemeen witte wijn. Later kregen we ook rode wijn aangeboden.
Mailberg wapen Het bijzondere van deze kelder was dat de gangen niet gestut waren. Je voelde aan de "muren" dat ze van zand waren. Door de grote vochtigheid moesten de vaten met wijn minimaal één maal per week worden gepoetst. In verschillende nissen zagen we enige duizenden flessen met wijn liggen. We kregen nog 2 stikkers die op de wijnflessen worden geplakt. De man had geen afzetmarkt in Nederland. Rond kwart over negen reden we weer terug met zijn auto en begon ik aan dit dagverslag.
naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg