De waardin van Gasthaus Brenner had gezegd dat in dit jaargetijde weinig wandelaars langs komen
omdat het eigenlijk te warm is. Aan die wetenschap hadden we nu niets. Rond 7.50 uur vertrokken we
uit Schrems-Eugenia.
We liepen weer de bossen in. Op een afslag stond een redelijk nieuw
kapelletje. Hier lazen we een bladzijde uit ons vakantiebijbelleesrooster. We liepen verder door de
bossen, veelal over grintwegen en kwamen bij een grote ovale steen, genaamd Kas in ...Stein
. De steen was zo'n 3 meter hoog en 10 meter lang. Even verder kwamen we bij de Wackelstein
. Hier waren treden ingehakt opdat men de steen kon beklimmen. Vlak daarop verlieten we
het bos en bereikten Amaliendorf.
In een supermarkt kochten we melk en limonade om onze dorst te
lessen. We liepen Amaliendorf helemaal door over de hoofdstraat. We namen steeds die kant van de
straat waar af toe schaduw was. Het was vrij warm, zeker zo'n 25°. In Wielandsberg sloegen we van
de (rustige) hoofdweg af. We kregen fraaie vergezichten.
Vlak voor Kleinpertholz was de route iets
gewijzigd wegens een nieuw industrieterrein. Door het rustige Kleinpertholz bereikten we
Heidenreichstein
. Hier dronken we wat bij Kontrolstelle Gasthof Nöbauer. We
bezochten een kerk en staken er een kaarsje aan. Daarna liepen we de binnenplaats op van de
Wasserburg. Later maakten we van de mooi burcht nog enige foto's
.
We kwamen langs
een paar meertjes en bij één van die meertjes zagen we wat badgasten. We kwamen voorbij een punt
waar de waterscheiding lag tussen de Noordzee en de Zwarte Zee. We liepen nu af en toe ook over
graspaden.
We bereikten buurtschap Artolz
. Aan het eind van het dorpje stond een
elektriciteitshuisje. De 2 treden tellende trap lag fraai in de schaduw dat voor ons een ideale rustplaats
was. Mijn T-shirt ging ook uit om te drogen. Over een asfaltweg die voor auto's verboden was,
liepen we in de richting van Buchbach. Bij een kruisje in een bos maakte ik nog een foto
,
omdat onder aan het kruis nog een afbeelding van beelden was. En zoiets zie je niet vaak. Daarna
kregen we weer vele vergezichten in de brandende zon. Er groeiden hier verschillende soorten granen
en ook veel aardappelvelden zag je. In het koren zagen we veel blauwe korenbloemen. Opvallend hier
was dat de korenvelden zo smal waren. Sommige waren maar 30 meter breed maar wel heel lang. Zo
zagen we een korenveld dat over de heuvel verdween.
In Buchbach probeerden we de toegangsdeur van
een kerk, maar hij was op slot. Toevallig zagen werklui bij een elektriciteitshuisje dat en één van
hen kwam naar ons toe. Hij zei dat we wel aan de sleutel konden komen. We sloegen het aanbod af met
de mededeling dat we op onze Lange Afstands Wandelweg langs zoveel kerken kwamen. We liepen verder
en even later reden die lui van dat elektriciteitshuisje ons achterop en toeterden en zwaaiden
uitbundig naar ons.
We bereikten even later buurtschap Brunn maar ook hier was geen winkel meer om
inkopen te doen. Onder de boom bij de ingang van de kerk stond een bankje in de schaduw dat we
benutten. We zagen Waidhofen an der Thaya in de verte liggen. Eerst bereikten we Jasnitz, maar
spoedig daarop werd Waidhofen an der Thaya bereikt.
Bijna in het centrum overnachtten we in
Gasthof-Fremdenzimmer Waltraud Jöch. Na een dutje van een uur douchten we. We kochten nog wat drank
en maakten een foto van het stadhuis
. Dit 16e-eeuwse renaissanceraadhuis is een
heel apart geelbruin gebouw met trapgeveltjes, leuke torentjes en vele opschriften uit de
geschiedenis van de stad. We liepen nog een blokje om en bezichtigden de kerk die naast het
Gasthof lag. Het was een schitterend mooie kerk met veel plafond schilderingen. Naast de hoofdkerk
was er in een naastgelegen ruimte nog een kapelruimte. s-Avonds aten we Franse uiensoep (Coos) en
bouillon met ei (Henri) en daarna kippenlever met rijst (Coos) en Cordon Bleu (Henri). We hadden
deze dag in totaal 5 konijntjes gezien. Deze dag hielp ik Coos steeds om haar rugzak om te doen
vanwege de dan optredende rugpijn. Rond half negen gingen we naar bed.