Ostösterreichischer Grenzlandweg 07

datum	zondag 28 juni 1992
traject	Weitra - Dietmanns - Gmünd - Großeibenstein - Kleineibenstein - Eugenia Schrems
weer	zonnig en warm
overnachtingadres	Café Restaurant Gasthaus E. Brenner, Eugenia Schrems
uitgaven	Dietmanns Gasthaus Maria Binder: 4 Fanta's, goulashsoep, 2 broodjes Osch. 129; Gmünd uitkijktoren, 2 kaarten Osch. 25, gidsje Osch. 25, uitkijktoren Osch. 10, 2 Almdudler Osch. 32.

Na het opstaan had Coos een verkeerde beweging gemaakt, waardoor ze last van haar rug kreeg. Het ontbijt in Gasthof Waschka te Weitra was overvloedig en was is een aparte gezellige ontbijtruimte. Rond 8 uur stonden we buiten. Eerst liepen we naar de kerk. We konden maar heel even naar binnen kijken, want er stond een kerkdienst te beginnen. Daarna liepen we weer terug naar het marktplein . Op een groot nest zagen we 2 ooievaars zitten. Daarna vervolgden we naar het slot, maar dat werd verbouwd en voor de ingang stond "verbouwing, verboden toegang". Met behulp van de fotokopieën van de 1 op 25.000 kaarten met ingetekende route, konden we makkelijk het beginpunt buiten de stad vinden. In korte tijd staken we 5 maal een spoorlijn over. Ons pad voerde eerst over asfaltwegen door weilanden. We kwamen langs een groot papaverveld . De kleuren van de bloemen waren licht en donker paars. We kwamen door buurtschap Ulrichs. Hierna liepen we over een Güterweg langzaam omhoog. De weg voerde door de bossen langs een beek. Boven gekomen verdwenen de bossen weer. We lieten ons afleiden door een verkeerde markering (het stikt hier van de markeringen). Nadat we weer goed liepen, liepen we om Friedrichshof heen. Dit was een hele grote boerderij met een grote binnenplaats. Het was al aardig warm door de constante zonneschijn. Bij een bankje trokken we onze trainingsbroeken uit. We kwamen op een asfaltweg uit maar na 35 meter verlieten we deze om nu een veldweg te volgen. Nadat we weer in de bossen waren gekomen, verliet de markering de ingetekende route op de kaart. Toen we op een smal pad op een driesprong kwamen waar niet duidelijk markering was, werden we opgeschrikt door hondengeblaf. Gelukkig zagen we de hond niet, maar door het gebeurde waren we wel ons orienteringsgevoel kwijtgeraakt. Toen we op een viersprong uitkwamen met drie brede grintwegen waar geen markering was, liepen we prompt verkeerd. Toen we op de eerstvolgende splitsing geen markeringen zagen, stelden we vast dat we verkeerd zaten en liepen weer terug naar het punt waar we verkeerd waren gelopen. Nu daalden we af langs een smal beekje over een fraai graspad. Buiten het bos gekomen zagen we het plaatsje Dietmanns voor ons liggen. Dit was een uitgestrekt dorp langs een weg. Toen we het dorp binnenliepen stond vermeld dat 100 meter naar links een Stempelpost (Kontrolstelle) was in Gasthaus Maria Binder. We lieten ons de Fanta en de goulashsoep goed smaken. Buiten Dietmanns liepen we langs een nieuw kapelletje met een bankje. Dit vonden we een mooie gelegenheid om 2 bladzijden uit ons bijbelvakantieleesrooster te lezen. Normaal lazen we 1 bladzijde, maar we waren de voorgaande dag vergeten om een bladzijde te lezen. We dwaalden weer door bossen en genoten met volle teugen. Af en toe werd het bos onderbroken door weilanden en korenvelden. We naderden het industriegebied van Gmünd. Maar vlak hiervoor sloegen we af en kwamen langs een paar meertjes. Aan het eind van een meertje stond zo uitdagend een bankje dat we de verleiding niet konden weerstaan om op het bankje te gaan zitten. We aten nog wat meegebracht krentenbrood uit Nederland en dronken nog wat. Twee zwanen die aan de overkant van het meer op hun nest zaten kwamen naar ons toe gezwommen en proefden wat Nederlands krentenbrood. We zagen en hoorden wel 5 maal vissen die even genoeg hadden van het water en een vlucht door de lucht maakten om met een plons weer in het water te vallen. Toen we Gmünd binnenkwamen stond een bord dat ons meteen naar Blokheide verwees . Blokheide bevatte vele grote rotsblokken en rotsformaties. Langs een beek liepen we naar een andere buitenwijk van Gmünd. Van Gmünd zelf zagen we weinig. We kwamen bij een uitkijktoren in het Naturpark Blokheide. We beklommen de uitkijktoren en hadden fraaie vergezichten. We kochten hier nog een kaart met een speciale postzegel op de kaart en dronken hier ons eerste glaasje Almdudler. We liepen verder en kwamen door Großeibenstein en later langs Kleineibenstein. We volgden enige km's over een grintweg door bossen en op een grote steen (waar we met z'n tweeën op konden zitten) hadden we nog een rust vanwege mijn voetproblemen. Weldra bereikten we Eugenia Schrems . Bij het eerste Gasthaus konden we niet overnachten, maar even verder konden we dat wel in Café Restaurant Gasthaus E. Brenner. De overnachtingprijs was hier veel lager dan de vorige dag. Nu 150 tegen de vorige dag 270. We dronken eerst Almdudler terwijl onze kamer werd klaargemaakt. Na een dutje van een uur en een douche aten we warm. Coos at Raamschnitzel en ik nam Gordon Bleu. We besloten de avond met een glas rode wijn.

Henri Floor & Coos Verburg