21e Stichtse Lustwarandetocht op zaterdag 15 juni 1991 te Zeist

Vanuit het Gereformeerde centrum vond de start van deze tocht plaats. De startaccommodatie was al tegen de bossen aan gelegen. Deze tocht zou voor een belangrijk deel door het weer worden bepaald. Het weerbericht luidde: "perioden met regen, met een maximum temperatuur van 15°. Er werd echter niet bij gezegd hoelang die "perioden" zouden duren. Wij troffen weliswaar maar een gedeelte van één van die perioden, maar die duurde meer dan 7 uur.
Meteen na het verlaten van het startlokaal slingerde het parkoers over kleine paden door de bossen. Eerst dwaalden we lange tijd door de Boswachterij van Austerlitz. Daarbij kwamen we door de bossen van Wallenburg en langs een gerestaureerde waterput. Op 13½ km was de eerste grote rust in Café Restaurant Bonaparte te Austerlitz.
Daarna dwaalden we door de landgoederen Den Treek - Henschoten en Noordhout. De bossen werden daarbij een paar maal afgewisseld met korenvelden. Door de regen hingen de takken van de struiken wat overhellend op de paden. Deze takken moesten we dan echt wegduwen. Daarbij konden we dan niet voorkomen dat iedere keer druppeltjes op onze trainingspakken kwamen en deze zodoende nat maakten.
De parkoersbeschrijving was best redelijk, terwijl de bepijling uitstekend te noemen was. De kleine gele pijlen waren hoog tegen de bomen aan bevestigd, zodat het moeilijk was voor "onbevoegden" om aan de pijlen te knoeien. Op 20½ km was de tweede grote rust in Café Restaurant De Koeheuvel.
Hierna werd het parkoers iets minder fraai. In een tuin in Maarn zagen we een brem met rode bloemen in plaats van gele wat je het meeste ziet. Vele smalle bospaden werden vervangen door fietspaden en ook asfaltwegen kwamen steeds meer in het parkoers voor. Maar het bleef steeds door de bossen gaan. Na de Maarnse zandafgraving en bungalowpark de Maarnse Berg werd Het Grote Bos bereikt, één van de grootste campings van Nederland in oppervlakte.
Op ± 30 km werd de 3e grote rust bereikt te Driebergen gelegen in Café Restaurant Klein Zwitserland. We hadden het idee niet meer zo ver van de finish af te zijn waarop we besloten door te lopen. De bospaden werden steeds moeilijker te belopen. De plassen namen bezit van de paden en soms vroeg je je wel eens af of je niet in een beek liep die op sommige plaatsen was drooggevallen. Via landgoed Bornia werd de finish bereikt.
De totale afstand bedroeg ± 40 km. Naast de 40 en de 30 km werden ook de afstanden van 5, 10, 15 en 20 km georganiseerd. Van de 483 deelnemers waren er 98 op de 40 km en 80 op het 30 km parkoers.

Henri Floor & Coos Verburg