Op zaterdag 19 januari 1991 organiseerde WS78 een 40 km wandeltocht vanuit Rijen (bij Breda).
Een volksverhaal over Rijen luidt : " Toen Onze Lieve Heer en Sint Pieter de dorpen op een kar rond voerden, is Rijen van de kar gevallen. Daar bleef het liggen en 't ligt er nog ". Andere verhalen vertellen dat toen de Dongepolders nog elke winter onder water stonden, de boeren 'te rijen' gingen met hun wagens, om hun hooi naar boven te brengen. Geleidelijk is daar op de hei een dorpje ontstaan, dat men Rijen noemde.
Bij de start regende het al zodat we meteen de regenkleding konden aantrekken. De start was vanuit zaal Tivoli. Eerst liepen we in de richting van Tilburg. Langs het Wilhelminakanaal werd Dongen bereikt waar op 11 km de soeppost was.
Ten westen van het dorp Dongen bevinden zich hoge en brede duinen. Hiernaar noemde men de plaats Dunen, wat later verbasterd is tot Dongen. Vlak hierna, op 11km, werd de 1022 ha grote Boswachterij Dorst bereikt. De vele lange asfaltwegen in de eerste 11 km werden nu verwisseld door leuke smalle bospaden. Het werd zelfs wat heuvelachtig af en toe. Vlak voor de rust kwamen we vlak langs een kapelletje. Op 20 km was de grote rust in het dorpscafé Jan en Clara Broeders te Dorst.
We trokken onze regenkleding uit. Nu voerde het parkoers weer 10 km over asfaltwegen en kwamen daarbij door Molenschot. We staken de Molenlei over. Het begon weer te regenen en besloten de regenbroek weer aan te trekken. Langs de Molenschotse heide werd Molenschot voor de tweede maal bereikt. Er lag een kei op de Molenhei en daar stond op:
O mens, wat zou het U verwonderen,
Als ge me zaagt van onderen.
Die steen lag er al heel lang. Maar het was zo'n forse steen, dat je hem niet makkelijk omkeert. Nu stond er op de rand van de hei een molen. Deze is in het begin van deze eeuw afgebrand. Deze molen stond vlakbij de grote steen. Bij het puinruimen van de molen besloot men om die grote steen eens om te keren. Daar waren 20 sterke mannen voor nodig, benevens een paard. En toen de steen omgedraaid was las men:
O mij, o mij,
Wat ben ik blij,
Dat ik lig op m'n andere zij.
De steen ligt op het grondgebied van vliegveld Gilze-Rijen, zodat je er nu niet meer bij kunt komen.
Vlak voor de koffiepost werd het parkoers weer mooier. Ook het weer werd mooier. De lucht klaarde op en de zon begon zelfs te schijnen. Op 30 km was de thee/koffiepost te Molenschot. Hier trokken we de regenkleding weer uit. We betraden nogmaals boswachterij Dorst en op 37 km werd de fruitpost bereikt te Dorst.
De laatste km's was het af en toe nog wat glibberen. Ditmaal was het niet de modder, maar opvriezend wegdek. De totale afstand bedroeg 40,305 km. De temperatuur was niet boven de 5° uitgekomen. Het aantal deelnemers bedroeg 412 en daaruit bleek dat de wandelaars niet massaal achter de TV waren gekluisterd, enerzijds vanwege het uitbreken van de oorlog in de Golf en anderzijds het Europees schaatskampioenschap.
|
Henri Floor & Coos Verburg
|
