Bezemwagen van WS78 maakte overuren op Voorne Putten

Op zaterdag 5 januari 1991 organiseerde WS78 een wandeltocht vanuit Spijkenisse. De start was vanuit sporthal Den Oert. Toen om half negen aan de wandelaars, die in de grote zaal zaten, het verzoek werd gedaan om de zaal te verlaten, propte iedereen zich in de kleine kantine. Daarop werd besloten dat de wandelaars vervroegd mochten startten. Die start vond plaats net op het moment dat onze persoontjes de startaccommodatie betraden.
Onze vriendin Lydia was ook weer van de partij zodat we gedrieën op pad gingen. Van te voren was gezegd dat het parkoers best aardig was. Dit naar aanleiding van het feit dat er wandelaars waren geweest die zich niet konden voorstellen dat er vanuit Spijkenisse een mooi parkoers uit te zetten zou zijn. Desondanks viel de opkomst wat tegen, hoewel de zeer slechte weersvoorspelling daar mede debet aan was. De weersverwachting luidde: de gehele dag regen en storm tot windkracht 9 à 10.
Reeds na 100m lopen voerde het pad over het eerste graspad. Bij punt 10 weken we al van de routebeschrijving af en misten daardoor ruim 400 m graspad. Later bleek dat niet zo erg te zijn, want graspaden kregen we nog in overvloed. Over graspaden liepen we door Polder Schiekamp. Omdat we niet bepaald de eerste wandelaars waren, was het graspad al wat vervormd tot modderpad.
We liepen naar een andere wijk van Spijkenisse. Tussen de huizen lagen verschillende groenstroken en daarover liepen smalle paden, die allemaal in deze tocht verweven zaten. Af en toe ging dit over in paden door stadsparken. Nu kwamen we in Polder Oud- en Nieuw Ringerland. Na een paar fietspaden liepen we over gravelpaden en vlonders naar "Polder Oude Uitslag van Putten". Na 1½ uur lopen ontlaadde de zwaar bewolkte lucht zich licht. We besloten spoedig de regenbroeken aan te trekken want het zag er niet naar uit dat het weer beter werd, eerder slechter.
Op 11 km was de soeppost. We bevonden ons nog steeds te Spijkenisse. Nu kregen we de volle laag in Polder Oud-Schuddebeurs overgaand in Polder Simonshaven. Zowel regen als harde wind tegen zorgden voor wat minder aangename meters. Ik had mijn zuidwester stevig om mijn hoofd gebonden. Voor brildragers, zoals ik, is dat aangenamer dan een capuchon. We keken verbaasd op toen we in een weiland vader en moeder Zwaan zich ruim voor hun jong opstelden om deze voor "gevaar" te beschermen. We liepen naar het plaatsje Simonshaven en zagen het kerkje fraai liggen. Dichterbij gekomen zagen we eromheen nog een kerkhofje liggen.
Nu voerde het pad fraai door de Polders Nieuw Schuddebeurs en Nieuw Velgersdijk. Plaatselijke ook bekend als Recreatiegebied Bernisse. Een grote tegenvaller hier was dat zowel de storm als de regen in negatieve zin hun best deden, waardoor menig wandelaar doorweekt werd. En indien men nat is wordt er niet meer gekeken hoe mooi de tocht wel was. De vele graspaadjes, ook hier veranderd in blubberpaden, werden nogal eens gemeden. En je zag wandelaars die beter bekend waren dan wij, nogal eens afsteken.
Hoewel onze regenkleding niet meer was zoals die wel geweest is genoten toch van het mooie parkoers, tussen de regendruppels door. Vooral het pad door de Polder Nieuw Velgersdijk was prachtig. Na een regelmatige blik op de Bernisse werd, door een griend, Zuidland bereikt waar op 22 km de grote rust was in C.R. "t Wapen van Zuidland". In de voorhal van de rust stond een grote kapstok waaraan een heleboel bont gekleurde natte regenjassen en broeken hingen. Binnenin stond alles in het teken van de natte kleding. Het werd al spoedig duidelijk dat er verschillende uitvallers zouden zijn.
Na de rust moesten we een teleurstelling verwerken. Door de aan houdende regen werd een gedeelte van het nu volgende parkoers door de organisatie onverantwoord gevonden. Daardoor werd menig klaphekje, vlonder en mooi pad door een weiland geschrapt en voerde het parkoers verder over een asfaltpad naar Abbenbroek. Natuurlijk ook een flinke tegenvaller voor parkoersarchitect Walter Stadhouders. Wat moet hij een werk hebben gehad om zo'n mooi parkoers in zo'n omgeving in elkaar te hebben kunnen draaien. Langs Polder Oude Kade en Polder Abbenbroek werd Abbenbroek bereikt.
Op 32 km werd te Geervliet de koffie/theepost bereikt. Vlak voorbij deze verzorgingspost stond een fraaie molen die door ons vereeuwigd werd. Nadat we dit stadje hadden verlaten volgden we over een ruim 2 km lange asfaltweg, langs het niet zichtbare Brielse Meer, het minst mooie gedeelte van deze tocht. Op hard voorbij racende auto's zijn we namelijk niet zo dol. Door een parkje dat vrijwel geheel schoongeveegd was van WS78 pijlen bereikten we de fruitpost bij Scouting Ruwaard van Putten op 36 km. Over gravel paden, asfaltpaden en vlonders werd de finish bereikt. De totale af stand bedroeg 40,290 km.
Bij de grote rust hadden we gedacht dat deze tocht de WS78 geschiedenisboeken in zouden gaan als één van de natste tochten, zoals Hoek van Holland, Heiloo of Wassenaar. Maar na de grote rust was het vrijwel droog gebleven. De harde, ietwat afnemende, wind had er voor gezorgd dat we aardig droog gewaaid waren. De zon zagen we zelfs nog enige malen. Naast een wat tegenvallende deelname van 372 wandelaars waren een groot aantal uitvallers, namelijk 23 man (±6%).

Henri Floor & Coos Verburg